Dima Tahbub
Dima Tahbub | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1976 |
| Mesto rođenja | Hebron |
Dima Tahbub (1976) je književnica, politička analitičarka, članica Jordanskog muslimanskog bratstva [1] i portparol "Jordanskog islamskog akcijskog fronta" [2]. Njen muž je bio Tarek Ajub, reporter Al Džazire koji je poginuo 2003. godine nakon što su dvije rakete ispaljene iz američkog aviona u Iraku pogodile zgradu ove medijske kuće.
Djetinjstvo i obrazovanje[uredi | uredi izvor]
Rođena je 1976. godine. Njen otac Tarek Tahbub je bivši šef Jordanske medicinske asocijacije. Godine 2000. udala se za Tareka Ajuba, a 2002. godine par je dobio kćerku, Fatimu. Diplomirala je engleski jezik na Univerzitetu Jordan.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Svoju karijeru započela je u novinama Asabel u Jordanu. Za ovu novinu napisala je više od 800 tekstova. Osnovni motiv koji se provlači u njenim tekstovima je politička situacija u Palestini.
Kontroverze[uredi | uredi izvor]
Tahbub je 2017. lobirala da se zabrani nastup libanskog benda "Mašru Lejla" u Amanu zbog njihovih poziva na seksualne slobode. Takođe je podnijela žalbu protiv jedinog online LGBTQ + magazina u Jordanu, "Maj Kali" i uspjela je podstaći jordansku vladu da je cenzuriše. U intervjuu u julu 2017. godine u emisiji "Zona sukoba" na televiziji "Dojče Vele", Tahbub je pohvalila jednog jordanskog vojnika koji je bio odgovoran za masakr na Ostrvu mira 1997. godine u kojem je poginulo sedam učenika a šest ih je ranjeno. Ona je u izjavi opravdavala ubistvo i dodala da su djeca takođe „neprijatelji“ te da su se se navodno rugala jordanskom narodu i jordanskoj religiji.[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „The king and the people!”. Al Jazeera. 30. 7. 2012. Arhivirano iz originala 25. 12. 2018. g. Pristupljeno 6. 10. 2014.
- ^ New Media spokesperson of the Jordanian Islamic Action Front in English Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. jul 2017)(ar)
- ^ „'They are enemies': Jordanian MP defends 1997 killing of Israeli schoolgirls”. i24 news. 20. 7. 2017. Pristupljeno 16. 7. 2018.