Долина смрти (film)
| Dolina smrti | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | Zabriskie Point |
| Žanr | drama |
| Režija | Mikelanđelo Antonioni |
| Scenario | Mikelanđelo Antonioni Fred Gardner Sem Šepard Tonino Gvera Kler Peplo |
| Producent | Karlo Ponti |
| Glavne uloge | Mark Frešet Darija Halprin |
| Muzika | Pink Flojd Džeri Garsija |
| Snimatelj | Alfio Kontini |
| Montaža | Franko Arkali |
| Godina | 1970. |
| Trajanje | 113 minuta |
| Zemlja |  SAD |
| Jezik | engleski |
| IMDb veza | |
„Dolina smrti“ (engl. Zabriskie Point) američka je filmska drama iz 1970. reditelja Mikelanđela Antonionija. U pitanju je drugi od tri filma na engleskom jeziku koje je Antonioni snimio pod ugovorom sa producentom Karlom Pontijem i studiom Metro-Goldvin-Mejer. Druga dva filma su „Uvećanje“ (1966) i „Profesija: reporter“ (1975). Glavni protagonisti su Mark i Darija, studenti i pripadnici kontrakulture 60-tih, koji se upoznaju i zaljubljuju u pustinji Dolina smrti. Bez obzira što film prikazuje poznate elemente života mladih u kasnim šezdesetim dvadestog veka (decu cveća, slobodnu ljubav, studentske proteste, pacifizam, rok muziku itd), „Dolina smrti“ nije film istorijske retronostalgije, niti pretenduje da oslika jednu epohu putem podražavanja površinskih obeležja, već je usmeren na distopijsko prognoziranje razvijenog oblika kapitalizma, koji će usisati i apsorbovati sve političke utopije šezdesetih, pa i samu kontrakulturu i bunt mladih.[1]
Antonioni je imao velikih problema tokom i nakon snimanja ovog filma. Mediji i pojedine organizacije su film napadale pod optužbom da je u pitanju antiamerička propaganda. FBI je redovno ispitivao glumce i članove filmske ekipe.[2] Pripadnici desničarskih organizacija protestovali su na lokaciji snimanja zbog navodne scene spaljivanja američke zastave, iako takva scena nikada nije postojala u scenariju. Velike probleme je izazvala i scena orgija u pustinji. Uprkos tome što je od početka planirano da je simultativno snime uvežbani profesionalni pozorišni glumci, vlasti su u prvi mah odbili da izdaju Antonioniju dozvolu za snimanje u Dolini smrti i pokrenuli sudsku istragu za nemoral, pošto su bili ubeđeni da se na setu zaista snimaju orgije.[3] Zbog ovakvih optužbi i medijske hajke, bioskopska publika je bojkotovala film. Zaradivši 900 000 tadašnjih dolara, film nije uspeo ni približno da isplati budžet od 7 miliona, i na taj način je postao jedan od najvećih finansijskih promašaja 1970. godine. Američki filmski kritičari su ga dočekali negativnim recenzijama. Rodžer Ibert ga je nazvao glupim i blesavim filmom preopterećim ideološkim teretom.[4] Sam Antonioni je branio svoje ostvarenje kritikujući zatvoren sistem američkih studija. Uprkos ovakvom lošem startu, „Dolina smrti“ je vremenom stekla kultni status i postala jedan od značajnijih filmova u filmografiji Mikelanđela Antonionija.
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Mark Frešet | Mark |
| Darija Halprin | Darija |
| Pol Fiks | Vlasnik drumske kafane |
| Rod Tejlor | Li Alen |
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Bieger & Lammert 2013, str. 261.
- ^ Pomerance 2011, str. 189.
- ^ Pomerance 2011, str. 172.
- ^ Roger Ebert: Zabriskie Point, 1. 1. 1970. (Pristupljeno: 10. 2. 2016)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bieger, Laura; Lammert, Christian (2013). Revisiting the Sixties: Interdisciplinary Perspectives on America's Longest Decade. Campus Verlag. ISBN 978-3-593-39990-4.
- Pomerance, Murray (2011). Michelangelo Red Antonioni Blue: Eight Reflections on Cinema. University of California Press. ISBN 978-0-520-94830-3.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Dolina smrti na sajtu IMDb (jezik: engleski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
