Dreg kralj
Dreg kraljevi (engl. drag king) su uglavnom ženski izvođači koji koriste muskolozniji ili mačo dreg u svom oblačenju i personifikuju muške rodne stereotipe kao deo pojedinačne ili grupne rutine.[1] Dreg kraljevi ne moraju biti lezbijke, transrodne osobe ili generalno članovi LGBT+ zajednice. Njihovo preoblačenje je, pre svega, performativnog i zabavljačkog karaktera. Njihova odeća, šminka, perike i ostalo obično prenaglašavaju muškost i muške odlike. Tipičan dreg nastup može uključiti ples, glumu, stendap komediju, pevanje i lipsinkovanje.[2] Dreg kraljevi često nastupaju kao preterano mačo muški likovi, interpretiraju stereotipnu muskuloznost kod, na primer, građevinskih radnika, repera, ili poznate muškarce poput Elvisa Preslija, Majkl Džeksona.[3]
Krajem 1800-tih i početkom 1900-ih, dreg kraljevi su postali zvezde britanske muzičke hale, a britanska pantomima je sačuvala tradiciju žena koje su nastupale u muškim ulogama. Počevši od sredine devedesetih, dreg kraljevi su počeli da dobijaju slavu i pažnju koju imaju dreg kraljice.[4][5]
Istorija i terminologija[uredi | uredi izvor]
Iako je termin dreg kralj prvi put primećen u štampanom izdanju 1972. godine[6], istorija ženskih izvođača koji se oblače u muške odore je mnogo duža. U pozorištu i operu postoji tradicija u dodeljivanju muških uloga ženama i travestiji.[7] Suzana Centlivr se pojavljivala u takvim ulogama oko 1700. godine.[8] Termin se ponekad koristi u širem smislu kojim uključe ženstvene osobe koje se oblače u tradicionalnu mušku odeću iz drugih razloga. Upotreba uključuje žene koje privremeno pokušavaju da se prikažu kao muškarci i žene koji žele da se predstave u muškoj rodnoj ulozi bez toga da se identifikuju kao muškarci. Diana Marian Tor je 1989. godine krenula sa dreg kralj radionicama koje pružaju ženama priliku da nauče kako da se prikažu kao muškarci.[9][10] Mnoge žene danas nose muške šešire, kravate, jakne ili odela zbog mode, međutim, ove žene se ne smatraju dreg kraljevima.
Dreg zajednica[uredi | uredi izvor]
Za razliku od dreg kraljica, kraljevi češće nastupaju u grupama. Međutim, ta situacija se menja u današnje vreme zato što su njihovi nastupi dostupniji te se dreg kraljevi sve češće angažuju individualno. Dreg kraljevi su naširoko poznati kao fenomen lezbijske kulture i često se mogu sretati po lezbijskim barovima i festivalima. Bitno je napomenuti da nisu svi dreg kraljevi lezbijke, kao i to da neki pripadnici dreg supkulture nemaju nikakve veze sa lezbijskim kulturnim, društvenim ili političkim životom. Dreg kraljevi predstavljaju raznoliku grupu te je izuzetno teško reći šta je to univerzalno za sve dreg kraljeve. Prikazivanjem maskuliniteta na necisrodnom muškom telu, ovi izvođači odolevaju na poglede društva o rodnoj binarnosti.[11] Pojedini transmuškarci se takođe identifikuju kao dreg kraljevi. Lažne kraljice često nastupaju uz dreg kraljice. Slično dreg kraljicama koje sebe smatraju glumcima, pojedini dreg kraljevi ne žele da budu okarakterisani dreg etiketom, već etiketom glumca ili komičara.[12] Nastarije i potencijalno najveće takmičenje dreg kraljeva se održava u San Francisku.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Aronoff, Jen (19. 10. 2005). „Competitive Drag Kings Strut Stuff: With some spit and polish, women perform in growing world of cross-dressing pageantry”. The University of South Carolina Daily Gamecock. Arhivirano iz originala 16. 10. 2007. g. Pristupljeno 29. 7. 2007.
- ^ Dujour, Dick (24. 8. 2006). „Drag King Contest”. Pristupljeno 29. 7. 2007. Tekst „publisherSan Francisco Bay Times ” ignorisan (pomoć)
- ^ Long, Cris (22. 7. 2007). „Bring Out the Kings!: Gage Gatlyn”. Out Impact. Arhivirano iz originala 29. 9. 2007. g. Pristupljeno 29. 7. 2007.
- ^ „Gage For Yourself”. Watermark Online. 22. 9. 2005. Arhivirano iz originala 24. 8. 2007. g. Pristupljeno 29. 7. 2007.
- ^ Caceda, Eden (13. 1. 2015). „Inside Sydney's drag king culture”. Hijacked. Pristupljeno 20. 1. 2015.
- ^ Oxford English Dictionary cites Rogers, Bruce (1972). The Queen's Vernacular: A Gay Lexicon. Straight Arrow Books.
- ^ Senelick 2000
- ^ Pix & Finberg 2001
- ^ Halberstam 2005
- ^ Rapi & Chowdhry 1998, str. 237
- ^ „Like a Boy: Male Impersonators and the Lesser Known World of Drag Kings”. QWOC Media Wire. Arhivirano iz originala 18. 11. 2018. g. Pristupljeno 12. 10. 2015.
- ^ Interview with Murray Hill, David Shankbone, Wikinews, November 19, 2007.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Senelick, Laurence (2000). The changing room: sex, drag and theatre. Routledge. ISBN 978-0-415-15986-9.
- Rapi, Nina; Chowdhry, Maya (1998). Acts of passion: sexuality, gender, and performance. Routledge. str. 237. ISBN 978-0-7890-0370-6.
- Halberstam, Judith (2005). „Drag Kings: Masculinity and Performance (1998)”. The Subcultures Reader. Routledge. ISBN 978-0-415-34416-6.
- Pix, Mary; Finberg, Melinda (2001). Eighteenth-century women dramatists. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-282729-6.
 | ||
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
