Emili di Šatle
Emili di Šatle | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 17. decembar 1706. |
Mesto rođenja | Pariz, Francuska |
Datum smrti | 10. septembar 1749.42 god.) ( |
Mesto smrti | Linevil, Francuska |
Naučni rad | |
Polje | Filozofija Matematika Fizika |
Potpis |
Gabrielle Émilie Le Tonnelier de Breteuil, Marquise Du Châtelet (Pariz, 17. decembar 1706 – Pariz, 10. septembar 1749) bila je francuska filozofkinja, matematičarka, fizičarka i autorka mnogih naučnih djela tokom ranih 1730-ih, sve do njene prerane smrti zbog posljedica porođaja 1749. godine.
Njeno najistaknutije postignuće je prevod i recenzija Isak Njutnove knjige koja sadrži osnovne zakone fizike. Prevod je posthumno objavljen 1759. godine i do danas se smatra jednim od najznačajnih djela posvećenih oblastima fizike. Njen doprinos je vezan za njutnovu mehaniku, dodat je novi postulat o ukupnoj energiji, gdje je jedan dio energije kinetička energija.
Filozofski magnum-opus Institucije Psihe (Pariz, 1740, prvo izdanje), ili Fondacije fizike, cirkulirali su, započinjali razne debate, te je u roku od dvije godine od svoje originalne publikacije, ponovo objavljen i preveden na nekoliko drugih jezika. Učestvovala je u čuvenoj debati o najboljem načinu mjerenja sile tijela. Bila je bliska prijateljica Voltera i Fridriha Velikog. O njenom životu i radu su brojne bigrafije, knjige i predstave su napisane u dva vijeka od smrti.
Posthumno, njene ideje su bile veoma zastupljene u djelima drugih filozofa.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Mladost
[uredi | uredi izvor]Emili di Šatle je rođena 17. decembra 1706. godine u Parizu, kao jedino žensko dijete od njih 7. Tri brata su doživjela duboku starost, dok su joj dvojica braće poginula. Imala je i polusestru Mišel, veoma inteligentnu ženu koja je bila zainteresovana ta astronomiju i udata za poznatog pariskog oficira.
Otac joj je bio šef protokola na dvoru Luja XIV.
Obrazovanje
[uredi | uredi izvor]Kada je bila mlađa, otac je angažovao trenere za fizičke sposobnosti kao što su mačevanje i jahanje, ali kako je stekla oređeni broj godina, doveo je učitelje. To je rezultiralo, da Emili do 12e godine tečno govori Latinski, italijanski, Grčki i njemački jezik. Kasnije je prevodila predstave i filozofske radove sa grčkog i latinskog na francuski. Zanimala se matematikom, literaturom i naukom uopšteno.
Brak
[uredi | uredi izvor]Dana 12. juna 1725. godine se udala za markiza od Šatle-Lomona, Marquis Florent-Claude du Chastellet-Lomont, koji se i sam bavio matematikom i fizikom. Kao i mnogi brakovi u to vrijeme, i ovaj je bio ugovoren. Kao vjenčani poklon, njen muž je proglašen guvernerom u Burgundiji, te su se preselili tamo krajem Septembra 1725. Ona je tada imala 18 godina a njen muž 34. Imali su troje djece.
Zadnja trudnoća i smrt
[uredi | uredi izvor]U maju 1748. godine započinje aferu sa pjesnikom Žan Franso de Lamberom i ostaje trudna. Strahove da neće preživjeti trudnoću navodi u pismu koje je poslala svojoj prijateljici. U noći između 4. I 5. septembra 1749. je rodila ćerku, a umrla je 10. septembra u Linevilu, uzrok plućna embolija. Kćerka joj takođe umire 20 mjeseci poslije.
Nauka
[uredi | uredi izvor]Napisala je Elemente Njutnove filozofije i prevela njegove Principe. Za esej o prirodi vatre dobila je nagradu Francuske akademije nauka 1737. godine.
Iako je bila samouka astronomka i matematičarka, njeni prevodi Lajbnicovih i Njutnovih djela sadrže i originalne stručne komentare. Poznato je da se nije slagala u svemu sa Njutnom, a da je istorija nauke potvrdila da je ona bila u pravu. Naime, za razliku od Njutna koji je tvrdio da je kinetička energija tijela proporcionalna brzini kretanja tijela, ona je dokazala da je energja tijela proporcionalna u stvari kvadratu brzine.
Volter (inače poznat po svojoj mizogoniji) pisao je da su se u njegovo vrijeme desila dva čuda: jedno su radovi i otkrića Isaka Njutna, drugo da je jedna žena te radove prevela i objasnila.
Za razliku od njenih savremenica, njoj nije nedostajalo samouvjerenosti. Smatrala je da joj ne treba suditi po polu već po zaslugama i onome što govori i radi, kao cjelovita osoba, kao i da možda ima metafizičara i filozofa čije je znanje veće od njenog, ali da ih ona nije srela. Emili di Šatle Lomon se zalagala i za potpunu ravopravnost žena u obrazovanju. Smatrala je da ih država, uskraćujuči im pravo na obrazovanje onemogućava da se izraze u nauci i umjetnosti. (Kohlstedt, 1999; Milar i sar., 2003; Zinsser i Haynes, 2006) Da je tadašnja naučna zajednica poznavala i priznavala rad žena koje su se u to vrijeme bavile naukom, dokaz je i to što je poznati fizičar Bernuli tvrdio da je manje poznata Barbara Rajnhard bollja matematičarka od Emili di Šatle Lomon. Ne znamo šta je o tome mislila ona sama.
Djela (izvorni nazivi)
[uredi | uredi izvor]Bibliotečki resursi o Emili di Šatle |
Autor Emili di Šatle |
---|
- Naučna
- Dissertation sur la nature et la propagation du feu (1st edition, 1739; 2nd edition, 1744)
- Institutions de physique (1st edition, 1740; 2nd edition, 1742)
- Principes mathématiques de la philosophie naturelle par feue Madame la Marquise du Châtelet (1st edition, 1756; 2nd edition, 1759)
- Druge oblasti
- Examen de la Genèse
- Examen des Livres du Nouveau Testament
- Discours sur le bonheur
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Hagengruber, Ruth, editor Émilie Du Châtelet between Leibniz and Newton. Springer. 2011. ISBN 978-94-007-2074-9.
- Mitford, Nancy Voltaire in Love: New York: Carroll and Graff. 1999. ISBN 978-0-7867-0641-9.
- Zinsser, Judith. Dame d'Esprit: A Biography of the Marquise Du Châtelet: New York: Viking. 2006. ISBN 978-0-670-03800-8. online review.