Epifanije Stefanović

Epifanije Stefanović bio je navodni dalmatinski arhiepiskop Srpske pravoslavne crkve, koji je 1648. godine stupio u uniju sa Rimokatoličkom crkvom, a koga spominje samo mletački crkveni istoričar Danijele Farlati (1690—1773). Prema istraživanju episkopa dalmatinskog Nikodima Milaša (1845—1915), dokazano je da prelazak na uniju obmana.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Prema Farlatiju, tokom Kandijskog rata (1645—1669), tačnije u novembru 1648. godine, Epifanije Stefanović i dvojica njegovih episkopa, Vasilije i Isaija, i 80 (ili 800) monaha stupili su u uniju sa Rimokatoličkom crkvom, zahvaljujući franjevcima.^[1] Ovu tvrdnju je opovrgnuo episkop Nikodim Milaš, jer kao prvo u istoriji nije zabilježeno postojanje arhiepiskopa pod tim imenom, a kao drugo pravoslavna zajednica se u to vrijeme snažno opirala rimokatoličkoj propagandi, koju je podržavao patrijarh Maksim preko svog izaslanika monaka Kirila.^[2]

Prema Milu Bogoviću, bivšem gospićko-senjskom biskupu, nakon Epifanijeve smrti, monasi su se okrenuli protiv Rimokatoličke crkve, tako da je pokušaj unijaćenja dalmatinskih Srba propao.^[3]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Unijati u Dalmaciji

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Milaš, Nikodim (1989). Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled. Sfairos. str. 223. „Farlati navodi kako je zaslugom jednoga franciškanca obraćen bio u latinsku vjeru u novembru 1648. god. dalmatinski arhijepiskop Epifanije Stefanović i još dva područna mu episkopa, Vasilije i Isaija, zatijem 80 (ili ...”
^ Popović, Jevsevije (1912). Od 1054 do 1912. Srpska manastirska štamparija. str. 622. „Farlati piše, da je 1648. dalmatinski arhiepiskop Epifanije Stefanović sa dva episkopa i sa masom naroda i sveštenstva primio rimokatolicizam (ad Romanam Ecclesiam accessio facta est). Ta je vest međutim na osnovu istraživanja episkopa Nikodima Milaša neistinita, prvo zato, što istorija ne zna za takvog arhiepiskopa, a drugo zato, što se u to doba rimokatoličkoj propagandi silno opirao pravoslavni narod, koga u tom opiranju podržavaše pećski patrijarh Maksim preko svoga izaslanika monaha Kirila.”
^ Bogović, Mile (1993). „Katolička crkva i pravoslavlje u Dalmaciji za vrijeme mletačke vladavine” (na jeziku: hrvatski). Zagreb. Arhivirano iz originala 09. 12. 2014. g. Pristupljeno 01. 04. 2019.

[Milaš1989-1] Milaš, Nikodim (1989). Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled. Sfairos. str. 223. „Farlati navodi kako je zaslugom jednoga franciškanca obraćen bio u latinsku vjeru u novembru 1648. god. dalmatinski arhijepiskop Epifanije Stefanović i još dva područna mu episkopa, Vasilije i Isaija, zatijem 80 (ili ...”

[Popović1912-2] Popović, Jevsevije (1912). Od 1054 do 1912. Srpska manastirska štamparija. str. 622. „Farlati piše, da je 1648. dalmatinski arhiepiskop Epifanije Stefanović sa dva episkopa i sa masom naroda i sveštenstva primio rimokatolicizam (ad Romanam Ecclesiam accessio facta est). Ta je vest međutim na osnovu istraživanja episkopa Nikodima Milaša neistinita, prvo zato, što istorija ne zna za takvog arhiepiskopa, a drugo zato, što se u to doba rimokatoličkoj propagandi silno opirao pravoslavni narod, koga u tom opiranju podržavaše pećski patrijarh Maksim preko svoga izaslanika monaha Kirila.”

[3] Bogović, Mile (1993). „Katolička crkva i pravoslavlje u Dalmaciji za vrijeme mletačke vladavine” (na jeziku: hrvatski). Zagreb. Arhivirano iz originala 09. 12. 2014. g. Pristupljeno 01. 04. 2019.

[1]

[2]

[3]