Zamak Ramezi u Montrealu
| Zamak Ramezi u Montrealu | |
|---|---|
| The Château Ramezay - Historic Site and Museum of Montréal | |
 Zamak Ramezi | |
| Lokacija | Montreal Kvebek Kanada |
| Vrsta | Muzej istorije |
| Kolekcija | Istorija |
| Veb-sajt | www |
Zamak Ramezi u Montrealu (franc. Château Ramezay) jedan je od kulturno istorijskih spomenika u centralnom jezgru Montreala iz 18. veka. Danas je u njemu smešten muzej sa stalnim i privremenim kolekcijama u kome posetioci mogu da upoznaju i izučavaju preko 500 godina staru istoriju Montreala.
Tokom bogate višedecenijske istorije, zamak je nekoliko puta, menjao vlasnike, korisnike i namenu i ugostio mnoge istorijske ličnosti, sve dok 1. maja 1895. godine kada je postao Muzej. Time je zamak, postao svedok velikih istorijskih događaja Kvebeka, sa kojima se svakodnevno upozaje na stotine turista koji ga posećuju.[1]
Stepen zaštitete[uredi | uredi izvor]
Zamak je bio prvi objekat u starom delu Montreala, koji je od strane Vlade kanadske pokrajine Kvebek, 1929. godine proglašen za kulturno-istorijski spomenik.
Dvadeset godina kasnije 1949. godine, Dvorac je uvršten i u spisak Nacionalnih kulturno-istorijskih mesta Kanade.[2]
Zamak je 2010. godine dodat na Uneskovovu listu svetske baštine, kao jedan od 14 istorijskih mesta iz kulturne baštine Kanade.
Položaj[uredi | uredi izvor]
Zamak Ramezi se nalazi u starom delu Montreala na adresi 280 Notre-Dame Street East, u pokrajini Kvebek, između:
- 45° 30’ i 31° 49’ severne geografske širine i
- 73° 33’ i 12° 12’ zapadno od Griniča
Istorijat[uredi | uredi izvor]
- Rezidencija guvernera u Montrealu
Gradnju zamka započeo je 1705. Kloda De Ramezi, imućni građanin Montreala (i jedan od guvernera Montreala) koji je stekao veliko imanje, i na njemu odlučio da izgradi sopstveni dom i rezidenciju okruženu velikim vrtom, sa baštom i voćnjakom. Čast da projektuje ovo raskošno zdanje pripalo je arhitekti i masonu Pjeru Kuturijeu, a da ga izgradi neimaru Klodu Lavinju.[3]
Imanje na kome je izgrađen zamak prvobitno se prostiralo na površini od 3.891 kvadratnih metara (41,880 ft²), uključujući stambeni deo, voćnjak, pomoćne prostorije i veliki ukrasni vrt. Vremenom imanje dvorca se smanjivalo jer je deo po deo oduziman za izgradnju sve većeg broja novih ulica i stambenih zgrade u starom delu Montreala, koji se u 19. i 20. veku ekspoanzivno širio.
Tokom vremena, imovina Ramezija svedena je na zamak bez vrtova koji su zamenjeni novim ulicama, javnim parkingom i noveoizgrađenim objekata. Guvernerov vrt, kao što ga danas vidimo, nije originalni vrt, već novoprojektovani vrt iz 2000. godine (u stilu i prema sadržaju koji je odgovarao Montrealskom plemstvu u 18. veku), na površini od samo 750 m².
- Najstariji muzej u Kvebeku
Godine 1893. godine dovedena je u pitanje budućnost dorca, kada je vlada Kvebek objavila planove za napuštanjer zgrade. Kako je zemljište u centru Montreala s kraja 19. veka bilo je vrlo cenjeno, postojala je bojazan da će zgrada zamka biti srušena, ako bude prodana.
Kada je 1862. godine osnovano Antikvarsko i Numizmatičko društvo Montreala (ANSM), njeni članovi su u cilju očuvanja kulturnog nasleđa - ubedili upravu Grada Montreala da im dodeli upravu nad zamkom i okolnim zemljištem. Grad je pristao i zakupljenu zgradu predao je ANSM na korišćenje, ali je zauzvrat tražio od društva da ga pretvore u muzej kanadske istorije, i otvoren za javnost besplatno.
Tako je nastao najstarija privatna muzej u Kvebeku, koji je svoja vrata za posetioce zvanično otvorio 1. maja 1895. godine.
Godine 1929., grad Montreal je preneo vlasništvo nad zamkom Ramezi društvu ANSM u zamenu za donaciju od 10.000 funti sterlinga, što je omogućilo Gradu da otvari prvu opštinsku biblioteku. Iste godine, na zahtev ANSM i njegovog predsednika Viktora Morine vlada Kvebeka proglasila je zamak za kulturno-istorijski spomenik - prvi objekat takve vrste u Kvebeku, čime je osigurano i njegovo trajno očuvanje.
Domaćini zgrade[uredi | uredi izvor]
Od izgradnje zamka 1705. do njenog pretvaranja u Muzej zgradu su koristili sledeći vlasniici, zakupci i korisnici:
- 1705—1727: Poslednji Ramezi,[4]
- 1727—1728: Intendant Dupui (zakupac),[4]
- 1730—1745: Poslednji Ramezi,[4]
- 1745—1764: Kompanija „Indija”,[5]
- 1764—1773: Vilijam Grant,[6]
- 1773—1840: Governer Donje Kanade (zakupac do 1778. godine, vlasnik do 1840. godine)
- 1775—1776: Vojska SAD,[6]
- 1849—1856: Vlada Kanadske unije,[6]
- 1856—1857: Palata pravde,[7]
- 1857—1867: Ministarstvo prosvete,[7]
- 1856—1878: Škola za nastavnike,[7]
- 1878—1889: Univerzitet Laval,[7]
- 1889—1893: Prekršajni sud,[7]
- 1895— ......: Arheološko i Numizmatička društva u Montrealu (Muzej)
Arhitektura zamka i Guvernerov vrt[uredi | uredi izvor]
- Arhitektonski i drugi elementi koji doprinose vrednosti zamka
Ključni elementi koji doprinose vrednosti ovog zamka su:
- lokacija zamka u starom delu Montreala i njegovoj rečnoj luci;
- preostali spoljašnji i unutrašnji arhitektonski elementi sa obeležjima zamka iz perioda od 1756 do 1844, uključujući i oplate, materijal i rukotvorine;
- viševekovni tragovi, još uvek prisutni, u spoljašnjoj arhitekturi zamka koji uključuju i impresivni parapet od peščanika sa ornamentima, zidove od tesanog kamena i visoke kamene dimnjake;
- elementi enterijera koji se odnose na različitim periode korišćena, kao što su zasvođeni podrumi,
- neposredna usklađenost sa prostorom i javnim institucijama koje okružuju zamak.
- Arhitektonske promene, restauracija i renoviranje
Od naknadnih građevinskih radova na zamku su obavljeni:
- Od 1902. do 1904. godine, sagrađene su ukrasne kupole uz postojeću zgradu, dok su zid od cigala, prema ulici Sent-Klod, čuvareva kućica, i stari hangar srušeni.
- Tokom 1905. u dvorac je uvedena električna struja.
- Od 1970. godine, započeti su obimni radovi na zamku sa namerom da se povrati njegov prvobitni izgled.
- Od 1997. do 2010. na osnovu sporazuma između Grada Montrealu i Ministarstva kulture i komunikacija Kvebeka obavljeno je obimno renoviranje.
- Karakteristični elementi arhitekture zamka
-
Čeoni deo zamka -
Čeoni deo zamka -
Čeoni deo zamka -
Zadnji deo zamka prema vrtu -
Kamene ograda sa zadnje strane zamka -
Pogledan na zamak iz jedne od ulica
- Guvernerov vrt
U 2000. godini, sa donje strane zasađen je i uređen vrt u francuskom stilu, negovanaom među Montrealskim plemstvom u 18. veku, na parceli koja je ranije bila gradski parking.
- Guvernerov vrt
-
-
-
-
-
-
Muzejska kolekcija[uredi | uredi izvor]
Kada je ANSM preuzeo vlasništvo nad zamkom on je postao izložbeni prostor za kulturnu i istorijsku baština Montreala.
Muzejsku kolekciju zamka danas čini oko 30.000 eksponata, i to:
- 2.000 umetničkih dela (slika, grafika, gravira i drugih dela),
- Dve zbirke etnoloških predmeta (jedna Aboridžina, a druga iz perioda doseljavanja stanovništva evropskog porekla) i kolekcija novčića.
- 2.000 fotografija, koje svedoče o svakodnevnom životu u Montrealu u 19. i 20. veku,
- 13.000 bibliotečkih artikala, koa uključuje i antikvarne knjiga, romana, eseja, stare časopisa i novina.
- 4.000 arhivskih rukopisa i predmeta, koji se održavaju u Nacionalnoj biblioteci i arhivi Kvebeka.
- Deo eksponata iz bogate muzejske kolekcije
-
-
-
-
-
-
Nagrade i priznanja dodeljena Muzeju[uredi | uredi izvor]
- 2000 — Orange Prize from Heritage Montréal for the recreation of the Governor’s Garden (2000)
- 2002 — Prize from the Société des attractions touristiques du Québec, for the château’s brochure
- 2009 — Prize from the Société des attractions touristiques du Québec, for the promotional strategy
- 2003 — National Award of Excellence from the Landscape Architects of Canada
- 2006, 2008 — Tourism Montréal Ulysses Award as Regional Winner of the Grand Prix du tourisme québécois
- 2008 — Coup d’Éclat award from the Société des attractions touristiques du Québec
- 2009 — Geotourism Certificate of Excellence from National Geographic
- 2009 — Special Attractions Prize – Communities in Bloom – National Edition
- 2009 — Award of Excellence in Interpretation from the Association québécoise d’interprétation du patrimoine
- 2010 — Award of Excellence from the Société des musées québécois
- 2010 — Certificate of Recognition from the Daughters of the American Revolution
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Martin Fournier, The Château Ramezay Museum, Montreal, Encyclopedia of French Cultural Heritage in North America.
- ^ „Château De Ramezay / India House National Historic Site of Canada”. Parks Canada. Pristupljeno 23. 5. 2017.
- ^ „A Montréal, balade au musée du château Ramezay”. Little Goguette, Paris. Arhivirano iz originala 09. 08. 2017. g. Pristupljeno 23. 5. 2017.
- ^ a b v Guy Pinard, Montréal, son histoire, son architecture, volume 1, t. 1, Montréal, Edition La Presse, 1987, 346 p. (ISBN 978-2-89043-225-3), p. 67
- ^ Guy Pinard, Montréal, son histoire, son architecture, volume 1, t. 1, Montréal, Edition La Presse, 1987, 346 p. (ISBN 978-2-89043-225-3), p. 68
- ^ a b v Guy Pinard, Montréal, son histoire, son architecture, volume 1, t. 1, Montréal, Edition La Presse, 1987, 346 p. (ISBN 978-2-89043-225-3), p. 69
- ^ a b v g d Guy Pinard, Montréal, son histoire, son architecture, volume 1, t. 1, Montréal, Edition La Presse, 1987, 346 p. (ISBN 978-2-89043-225-3), p. 71
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Veb sajt Muzeja (jezik: engleski)
- Zvanična prezentacija Uneskove svetske kulturne baštine (jezik: engleski)
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
