Zeta (reka)
| Zeta | |
|---|---|
 Pogled na Zetu sa mosta Mijajla Nišinog Vučinića, Podgorica | |
| Opšte informacije | |
| Dužina | 89 km |
| Basen | 1.547 km2 |
| Sliv | Jadranski |
| Vodotok | |
| Ušće | Morača |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Crna Gora |
| Reka na Vikimedijinoj ostavi | |
Zeta je desna pritoka reke Morače u Crnoj Gori. Izvire kao potok Surduk, koji se u Nikšićkom polju, pošto primi dve manje pritoke, jednu iz Vukova vrela, a drugu iz vira Kule, naziva Sušica. Pošto primi Rastovac (Brezovicu) i jednu bezimenu rečicu, zove se Zeta, u koju se uliva Moštanica. Pri niskom vodostaju gubi vodu u više ponora, a kad jače nadođe, propada na ivici polja u ponor Slivlje, zajedno sa svojom pritokom Gračanicom. Odatle teče podzemno u pravoj liniji, oko 5 km i ponovo izbija iz pećine na južnoj padini Planinice na vrelu Perućice i Glave Zete, na visini od 100 m, a oko 550 m niže od ponora Slivlja. Kod sela Tvorila pravi vodopad Slap. Kroz Bjelopavlićku ravnicu teče mirno i meandrira. Sa obe strane prima po nekoliko manjih pritoka i ispod ruševina Duklje (nekadašnjeg grada kod Podgorice), uliva se u Moraču kao njena glavna pritoku.
Do Slivlja se zove Gornja Zeta, a od vrela Peručica – Donja Zeta. Njena dužina, s podzemnim tokom, iznosi oko 89 km, a površina sliva 1547 km². Zeta nosi znatnu količinu vode pa su na Glavi Zete i Slapu[1] podignute hidrocentrale.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
