Ikarbus IK-104
| Ikarbus IK-104 | |
|---|---|
 IK-104P Vojske Srbije | |
| Pregled | |
| Proizvođač | Ikarbus |
| Proizvodnja | 1994 — 2006 |
| Karoserija i šasija | |
| Klasa | Gradski solo autobus |
| Slični | Ikarbus IK-101 Ikarbus IK-102 Ikarbus IK-103 Ikarbus IK-105 |
| Pogonski agregat | |
| Motor | Raba |
| Hronologija | |
| Prethodnik | Ikarus IK-111 |
| Naslednik | Ikarbus IK-112 |
Ikarbus IK-104 je standardni gradski solo autobus koji proizvodi srpska fabrika autobusa Ikarbus iz Zemuna. Namenjen prevozu putnika u najzahtevnijim uslovima eksploatacije u gradskom i prigradskom saobraćaju. Proizvodnja modela IK-104 je započela 1994.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Autobus je razvijen zajedno sa modelima IK-101, IK-102, IK-103, IK-105, koji su po dizajni bili slični, a razlikovali su se po motorima i njihovom rasporedu. IK-104 je prvobitno nuđen sa Rabinim motor u zadnjem delu autobusa, dok je IK-101 imao MAN-ov motor postavljen u sredini autobusa, IK-102 Rabin motor isto postavljen u sredini autobusa, model IK-103 MAN-ov i Mercedesov motor smeštenim u zadnjem delu autobusa i IK-105 Mercedesov motor u zadnjem delu autobusa. Kao modeli zglobnih gradskih autobusa, razvijeni su IK-201, IK-202, IK-203 i IK-206.
Vremenom je model IK-104 povučen iz proizvodnje u korist uspešnijem i masovnijem modelu IK-103. IK-104 se danas nalazi u eksploataciji u autoprevoznim preduzećima širom Srbije. Određen broj vozila je izvezen i na tržište Ruske federacije.
Varijante[uredi | uredi izvor]
Pored standardne varijante gradskog solo autobusa postoje i drugi modeli poput prigradskog autobusa IK-104P i gradskog autobusa na gas IK-104 CNG.
IK-104P[uredi | uredi izvor]
Kao prigradska verzija autobusa, razvijen je model IK-104P. Pored prigradskog, može se koristiti i za kraći međugradski saobraćaj. Ovaj model je dosta uspešniji od gradskog modela IK-104 i proizveden je većem broju. Razlika između IK-104 i IK-104P je pretežno u enterijeru i opremi. Broj sedišta je 51, i njihov raspored kao i dizajn je prilagođen prigradskom putovanju. Sedišta su od poluretanske pene presvučena meb štofom što ih čini udobnijim i prikladnijim za duža prigradska i međugradska putovanja. Takođe postoji i galerija za ručni prtljag. Dimenzije i većina specifikacija su kao i kod gradskog modela IK-104. Vrata su jednokrilna i ima ih dvoje i otvaraju se prema spolja.
Ovaj autobus koristi i Vojska Srbije.
IK-104 CNG[uredi | uredi izvor]
Model IK-104 CNG je prvi autobus sa pogonom na komprimovani prirodni gas (CNG) proizveden u Jugoslaviji. Namenjen je za prevoz putnika u gradskom saobraćaju i u ekološki osetljivim područjima. Ovaj model proizveden je 1998. godine, kada je Privredna komora Beograda dodelila je Ikarbusu Nagradu za tehničku inovaciju. Zemni gas kao ekološki pogodno pogonsko gorivo omogućava da IK-104CNG zadovoljava norme EURO-4. Takođe zadovoljava i kalifornijske, u svetu najstrožije, propise ULEV (Ultra Low Emission Vehicle - vozila sa ultraniskom emisijom)), tako što je čak 90% ispod propisanih graničnih vrednosti. Sistem pogona na prirodni gas zadovoljava i sve sigurnosne standarde. Za gasne vodove korišćene su specijalne bešavne cevi, a rezervoari su sa stepenom sigurnosti 2,5 i izdržavaju pritiske preko 1000 bara. Prirodni gas je lakši od vazduha (sadrži 95% metana), pa bi se kod eventualnog curenja podigao u atmosferu. Komprimovanjem gasa do pritiska od 200 bara obezbeđeno je 1000 litara u minimalnom skladišnom prostoru, što pruža radijus kretanja od 350 km sa jednim punjenje.[1]
Autobus je ispitan u gradskim uslovima na ulicama Beograda, ali nije ušao u masovniju proizvodnju. Prototip i jedino autobus je na sajmu automobila 2000. godine kupilo preduzeće NIS Energogas. Kasnije je razvijen i model Ikarbus IK-103 CNG.
Specifikacije[uredi | uredi izvor]
Tehničke specifikacije modela IK-104P: Dimenzije:
- Dužina - 11862 mm
- Širina - 2500 mm
- Visina - 3030 + 60 mm
- Unutrašnja visina - 2050 mm
- Visina poda inzad tla - 900 mm
- Visina najniže stepenice iznad tla - 345 mm
- Međuosovinsko rastojanje - 5650 mm
- Prednji prepust - 2858 mm
- Zadnji prepust - 3392 mm
- Najmanji prečnik najisturenijeg točka - 18600 mm
- Najmanji prečnik kruga okretanja - 22500 mm
Masa:
- Masa praznog vozila - 9950 kg
Motor
- Raba D10 UTSLL-160 (E2)
- Euro 2
- Maksimalna snaga - 160 kW (210 KS)
- Zapremina - 10350 cm³
- Ugradnja - vertikalna u zadnjem delu vozila
Transmisija
ZF S6-85
Konstrukcija autobusa je samonoseća rešetkasta od kvadratnih profila. Autobus ima 51 putničko sedište. Putnička sedišta su od poliuretanske pene presvučene mebl štofom, postavljena na kostur od čeličnih cevi, nasloni fiksni. Osnovna varijanta ima dvoje jednokrilnih vrata koja se otvaraju prema spolja. Komandovanje vratima je od strane vozača, a u slučaju opasnoti vrata se mogu otvoriti i spolja i iznutra. Bočni prozori su lepljeni izgrađeni od ojačanog sigurnosnog stakla sa mogućnošću otvaranja. Autobusi su opremljeni i sistemom za grejanje, ventilaciju i hlađenje, spoljašnjim elektronskim informacionim panelima, i termički su izolovani.[2]
