Indijsko-pakistanski rat (1971)

Indijsko-pakistanski rat 1971.
Pakistanski general potpisuje predaju Dake
Vreme od 3. do 16. decembra 1971. Mesto Bangladeš Ishod Pobeda Indije; nezavisnost Istočnog Pakistana
Sukobljene strane
Pakistan	Indija
Jačina
365.000 vojnika	500.000 vojnika
Žrtve i gubici
9.000 ubijeno 25.000 ranjeno 97,368 zarobljeno 2 razarača 1 minolovac 1 podmornica 3 patrolna plovila 7 topovnjača Objekti pakistanska glavne luke u Karačiju oštećeni / spremnici goriva uništeni Pakistanski aerodromi oštećeni Pakistanski navodi 42 PAF aviona Indijski navodi 94 PAF aviona Neutralni navodi 75 PAF aviona	2.500–3.843 ubijenih. 1 mornarički avio 1 fregata Oštećenja na nekoliko zapadnih indijskih aerodroma. Pakistanski navodi 130 IAF aviona Indijski navodi 45 IAF aviona Neutralni navodi 45 IAF aviona

Indijsko-pakistanski rat 1971. je bio veliki rat između Indije i Pakistana. Rat je povezan sa Pakistanskim građanskim ratom, tokom koga je Bangladeš stekao nezavisnost. Rat se odvijao od 3. decembra 1971. do 16. decembra 1971. godine. Završio se pakistanskim porazom. Indijske snage su zadobile oko 5.795 sq mi (15.010 km²) zemlje na zapadu, ali je to vraćeno 1972. godine prema Simlanskog sporazuma kao gest dobre volje.

Pozadina

Glavni članak: Bangladeški oslobodilački rat

Nakon izbora u Pakistanu 1970, Avami Liga je dobila 167 od 169 mesta koja je mogla osvojiti u Istočnom Pakistanu (današnjem Bangladešu ). Ukupno je parlament celog Pakistana imao 313 mesta. Ti izbori su podelili zemlju. Avami Liga je osigurala većinu, pa je vođa Avami Lige Mudžibur Rahman zahtevao da on formira vladu. Predsednik Pakistanske narodne stranke Zulfikar Ali Buto je odbio da preda vlast Mudžibur Rahmanu, pa je predsednik Pakistana Jaja Kan pozvao vojsku, u kojoj su većinu predstavljali vojnici iz Zapadnog Pakistana.

Započela su masovna hapšenja i vojska je pokušala da razoruža vojnike Istočnog Pakistana i policiju. Pakistanska vojska je zauzela Daku 25. marta 1971. godine. Zabranili su Avami ligu i uhapsili su Mudžibur Rahmana. Major Ziaur Rahman je proglasio nezavisnost Bangladeša 27. marta 1971, a proterani poslanici Avami Lige formirali su vladu u izbeglištvu. Elitne paravojne jedinice prebegle su bangladeškim pobunjenicima. Stvorena je i Muhti Bahini gerila.

Indijsko mešanje u rat u Bangladešu

Predsednik vlade Indije Indira Gandi izrazila je punu solidarnost i podršku vlade Indije bangladeškoj borbi za oslobođenje od Pakistana. Granica sa Bangladešom je otvorena da bi se omogućio priliv izbeglica. Izbegli bangladeški oficiri i dobrovoljci odmah su koristili izbegličke centre kao baze za regrutovanje i trening Muhti Bahini gerile. Kako su započeli masakri u Bangladešu, tako je u Indiju došlo oko 10 miliona izbeglica izazvavši nestabilnost i finansijske poteškoće. U isto vreme SAD pomažu i šalju oružje i opremu Pakistanu. Indira Gandi je lansirala diplomatsku ofanzivu u Evropi i uspela je sprečiti da Francuska i Velika Britanija podrže pokušaje propakistanskih rezolucija u Savetu bezbednosti OUN-a. Indira Gandi je 9. avgusta 1971. sklopila 20-godišnji ugovor o prijateljstvu i saradnji sa Sovjetskim Savezom, što je šokiralo SAD. Taj ugovor sa Sovjetskim Savezom je sprečavao i saveznika Pakistana Kinu da se uključi u konflikt. Muhti Bahini gerila je bila uspešna i izazivala je velike žrtve pakistanskoj armiji. Ekonomski troškovi rata su postali jako veliki za siromašnu Indiju.

Indijski ulazak u sukob sa Pakistanom

Operacije u ratu

Indijci su se pripremali za sukob sa Pakistanom i nagomilali su trupe. Čekali su zimu, da sneg na Himalajima spreči kinesku intervenciju. Predsednik Pakistana je 23. novembra proglasio vanredno stanje i rekao narodu da se pripremi za rat. Pakistansko vazduhoplovstvo je prvo napalo osam aerodroma u Indiji 3. decembra 1971. godine. Indijska avijacija je brzo stekla nadmoć. Na istočnom frontu indijska vojska je koordiniranom akcijom sa bangladeškom gerilom izvela masivni koordinirani napad iz vazduha, mora i kopna na Istočni Pakistan (današnji Bangladeš).

Pakistan je pokušao da preotme teritorija na zapadnom frontu, da bi mogao pregovarati o razmeni za preotete teritorije na istočnom frontu. Kopnene bitke na Zapadu su bile zato zadnja nada da se očuva jedinstvo Pakistana. Indijska armija je u kontraofanzivi na zapadu zauzela 5.500 kvadratnih milja pakistanskog teritorija. Na moru je indijska mornarica pokazala svoju superiornost uspešnim napadom na luku Karači i potapanjem 2 razarača i jednog minolovca. Indijska avijacija je isto tako pokazala nadmoć u odnosu na pakistansku. Na istočnom frontu pakistanska avijacija je bila potpuno uništena. Zbog ogromnih gubitaka pakistanska vojska je kapitulirala i 16. decembra 1971. pakistanske snage u Istočnom Pakistanu su se predale. Indija je 17. decembra proglasila jednostrano primirje, sa čime se pakistan složio.

Američko i sovjetsko mešanje

SAD su podržavale Pakistan i vojno i materijalno. Predsednik SAD Ričard Nikson se bojao sovjetske ekspanzije u jugoistočnu Aziju. Pakistan je bio saveznik Narodne Republike Kine. U to vreme Nikson je započeo pregovore o približavanju Kini. Nikson se bojao da bi indijska invazija zapadnog Pakistana značila potpunu sovjetsku dominaciju u tom regionu. Američki kongres je uspostavio sankcije protiv Pakistana pre rata, a Nikson je Pakistanu slao vojnu pomoć preko drugih zemalja. Kada je pakistanski poraz bio neizbežan, Nikson je poslao 11. decembra nosač aviona pored Indije, što je Indija protumačila nuklearnom pretnjom. Sovjetski Savez je poslao dve grupe brodova sa nuklearnim projektilima u Indijski okean. Sovjetski Savez je podržavao Indiju i Bangladeš, jer je time slabio glavne rivale SAD i Kinu. Indiji je garantovao sigurnost u slučaju napada SAD ili Kine.

Efekti

Bangladeš je postao nezavistan i postao je treća muslimanska država po broju stanovnika. Jaja Kan je dao ostavku u Pakistanu. Novi predsednik postaje Zulfikar Ali Buto. Vođa Avami Lige Mudžibur Rahman je oslobođen iz pakistanskog zatvora i vratio se u Daku 10. januara 1972. Postoje različite procene o broju mrtvih u sukobu od 300.000 do 3 miliona. Kad se nalazila blizu poraza pakistanska armija je u Bangladešu pobila veliki broj doktora, učitelja i intelektualaca. Troškovi rata su bili izuzetno veliki za Pakistan, koji je izgubio pola mornarice i četvrt avijacije. Indija je zarobila 93.000 pakistanskih vojnika. Indija je po Samla ugovoru oslobodila ratne zarobljenike i vratila Pakistanu zauzete teritorije, da bi se stvorio „trajni mir“.

Literatura

• Schofield, Victoria (18. 01. 2003). Kashmir in Conflict: India, Pakistan and the Unending War – Victoria Schofield. ISBN 9781860648984. Pristupljeno 27. 07. 2012. 
• Chitkara, M. G (1996). Benazir, a Profile – M. G. Chitkara. ISBN 9788170247524. Pristupljeno 27. 07. 2012. 
• Nawaz, Shuja (2008). Crossed Swords: Pakistan, Its Army, and the Wars Within. Oxford University Press. str. 329. ISBN 978-0-19-547697-2. 
• Leonard, Thomas M. (2006). Encyclopedia of the developing world, Volume 1. Taylor & Francis. ISBN 978-0-415-97662-6. 
• Leonard, Thomas M. (2006). Encyclopedia of the Developing World. Taylor & Francis. str. 806. ISBN 978-0-415-97664-0. 
• Air Chief Marshal P C Lal (1986). My Days with the IAF. Lancer. str. 286. ISBN 978-81-7062-008-2. 
• Kapur, Anu (11. 03. 2010). Vulnerable India: A Geographical Study of Disasters. SAGE Publications. str. 11. ISBN 978-81-321-0542-8. 
• Byman, Daniel (2005). Deadly connections: States that Sponsor Terrorism. Cambridge University Press. str. 159. ISBN 978-0-521-83973-0. „India's decisive victory in 1971 led to the signing of the Simla Agreement in 1972” 
• Kemp, Geoffrey (2010). The East Moves West India, China, and Asia's Growing Presence in the Middle East. Brookings Institution Press. str. 52. ISBN 978-0-8157-0388-4. „However, India's decisive victory over Pakistan in 1971 led the Shah to pursue closer relations with India” 
• Lyon, Peter (2008). Conflict between India and Pakistan: An Encyclopedia. ABC-CLIO. str. 166. ISBN 978-1-57607-712-2. „India's decisive victory over Pakistan in the 1971 war and emergence of independent Bangladesh dramatically transformed the power balance of South Asia” 
• Cilano, Cara, ur. (2010). Pakistaniaat: Special issue on 1971 War. 
• Hanhimäki, Jussi M. (2004). The Flawed Architect: Henry Kissinger and American Foreign Policy. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-517221-8. 
• Haqqani, Hussain (2005). Pakistan: Between Mosque and Military. United Book Press. ISBN 978-0-87003-214-1. 
• Niazi, General A. A. K. (1999). Betrayal of East Pakistan. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-579275-1. 
• Palit, D K (1972). The Lightning Campaign: The Indo-Pakistan War 1971. Compton Press Ltd. ISBN 978-0-900193-10-1. 
• Raghavan, Srinath (2013). 1971– A global History of Creation of Bangladesh (PDF). Harvard University Press. ISBN 978-0-674-72864-6. 
• Raja, Dewan Mohammad Tasawwar (2010). O General My General (Life and Works of General M A G Osmany). The Osmany Memorial Trust, Dhaka, Bangladesh. ISBN 978-984-8866-18-4. 
• Saigal, J R (2000). Pakistan Splits: The Birth of Bangladesh. Manas Publications. ISBN 9788170491248. 

Spoljašnje veze

• Video of General Niazi Surrendering
• A complete coverage of the war from the Indian perspective
• An Atlas of the 1971 India – Pakistan War: The Creation of Bangladesh by John H. Gill
• Actual conversation from the then US President Nixon and Henry Kissinger during the 1971 War – US Department of State's Official archive.
• Indian Army: Major Operations
• Pakistan: Partition and Military Succession USA Archives
• Pakistan intensifies air raid on India BBC
• A day by day account of the war as seen in a virtual newspaper.
• The Tilt: The U.S. and the South Asian Crisis of 1971.
• 16 December 1971: any lessons learned? By Ayaz Amir – Pakistan's Dawn
• India-Pakistan 1971 War as covered by TIME
• Indian Air Force Combat Kills in the 1971 war (unofficial), Centre for Indian Military History
• Op Cactus Lilly: 19 Infantry Division in 1971, a personal recall by Lt Col Balwant Singh Sahore
• All for a bottle of Scotch, a personal recall of Major (later Major General) C K Karumbaya, SM, the battle for Magura
• „The Rediff Interview/Lt Gen A A Khan Niazi”. Rediff. 02. 02. 2004. 

Slovne greške