Ičapekene Piesta, najveći festival u San Ignasio de Moksos
| Ičapekene Piesta | |
|---|---|
 | |
| Nematerijalno kulturno nasleđe | |
| Region | Bolivija |
| Svetska baština Uneska | |
| Unesko oznaka | 00627 |
| Datum upisa | 2012 |
Ičapekene Piesta je festival koji se svake godine slavi u gradu San Ignasio de Moksos u Boliviji u čast San Ignasija de Lojole, sveca zaštitnika grada. Poznata je kao najveća proslava San Ignasija de Moksosa i održava se između 30. jula i 2. avgusta. UNESKO je 5. decembra 2012. godine dodao festival na svoju listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva.[1]
Iako festival zvanično traje samo četiri dana, proslave počinju u maju vatrometom i pesmama bogosluženja i nastavljaju se u julu dnevnim i noćnim festivalima koji uključuju razne vrste verskih proslava. Festival je sinkretičan, mešajući elemente autohtone kulture Mohenjo sa jezuitskim evangelizmom katolicizma kroz misije Moksosa (Mohosa, Mohenjosa, Mososa).
Jedan od najvažnijih događaja je ples Mačaterosa (ili Čipiperonoa na domorodačkom jeziku), gde muškarci sa širokim pokrivalima za glavu ukrašenim perjem izvode ples sa drvenom mačetom. Veruje se da nošenje perja priziva dušu ptice, a samim tim i sunce, pa se Mačaterosi često smatraju sunčevim ratnicima.[2]
Festival reinterpretira mit osnivača Moksenja o pobedi jezuita Ignasija de Lojole i spaja ga sa domorodačkim verovanjima i tradicijom. Glavni prikaz pobede Svetog Ignasija uključuje dvanaest sunčanih ratnika, koji nose spektakularno perje, koji se bore protiv čuvara svete zastave – prvobitnih „vlasnika“ šume i vode – pre nego što ih konačno preobrate u hrišćanstvo. Ovi obredi su čin vere i stalnog ponovnog rađanja, omogućavajući Mohenjosima da se ponovo rode u hrišćanskoj tradiciji u prisustvu duhova svojih predaka. U glavnoj povorci učestvuje 48 grupa učesnika prerušenih u maskirane pretke i životinje, čime se naglašava važnost poštovanja prirode. Igraju uz pratnju muzike jezuitskih misija, a zatim oko ponoći pucaju vatrometi sa vrhova njihovih šešira širokih oboda, simbolizujući dar svetlosti i vizije za život sa poštovanjem.[3]
Neki takođe vide perje i solarne slike kao referencu na Isusovo vaskrsenje i uspon na nebo.[4] Centralna komponenta igre i samog festivala je evociranje i poštovanje prirode, što uključuje povorku učesnika sa životinjskim maskama i drugim kostimima.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Ichapekene Piesta, the biggest festival of San Ignacio de Moxos”. UNESCO. Pristupljeno 5. 11. 2022.
- ^ Choque Quispe, Israel. „TRADITION AND CULTURE OF BENIN”. Arhivirano iz originala 05. 11. 2022. g. Pristupljeno 22. 10. 2023.
- ^ „Ichapekene Piesta, the biggest festival of San Ignacio de Moxos”. ich.unesco.org. Pristupljeno 22. 10. 2023.
- ^ „K'ALA MARKA "Guardian del Amazonas" San Ignacio de Moxos, El Folklore Oriental Tiene Una Capital” (na jeziku: Spanish). Arhivirano iz originala 2011-04-08. g.