Korisnik:Lazar Bokun/pesak
Tip 74[uredi | uredi izvor]
| Tip 74 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla | Japan |
| Namena | Vojna |
| Proizvođač | micubiši teška industrija |
| Početak proizvodnje | od 1975 do 1989 |
| Uveden u upotrebu | 1975 do danas |
| Prvi korisnik | Japan |
| Broj primeraka | ~893 |
| Brzina na putu | 60 km/h |
| Doseg | 400 km km |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 9,42 m m |
| Širina | 3,18 m m |
| Visina | 2,25 m m |
| Težina | 38 tona t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | Royal Ordnance L7 105 mm |
| Sporedno naoružanje | M2HB 12,7-mm mitraljez |
| Oklop | 120 mm mm |
| Motor | Mitsubiši 10-ZF Model 21, 10 cilindrični dizelov motor |
| Snaga (KS) | 720 KS |
| Snaga (kW) | 560 kW |
| Vešanje | Hidraulika |
| Posada | |
| Posada | 4 |
Tip 74 (
Japan 74 式 戦 車, nana-ion-shiki-senša) je glavni borbeni tenk (GBT) Japanske kopnene jedinice za samoodbranu (JGSDF). Izgradio ga je Micubiši Teška Industrija kao dodatak ranijoj vrsti tipa 61. Temelji se na najboljim karakteristikama velikog broja savremenih dizajna, svrstavajući ga u istu klasu kao američki M60 ili nemački Leopard 1.Na tip 74 se montira Top od (Royal Ordnance) L7 105 mm. Dizajn je ušao u široku upotrebu do 1980. godine, čime su druge zapadne snage uvele sposobnije tenkove. Nakon toga je usledio teži tip 90.
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Početak razvoja tenka odpočinje [JGSDF] sa kompanijom micubiši 1962 godine.Činjenica da je tadašnji borbeni tenk Tip 61 nije se mogao meriti sa tadašnjim Sovjetskim tenkovima kao sto je T-62.Pa su oni tada napravili nekoliko predloga.Jedan od predloga je bilo da se doda supspenzija tenka MBT-70,takođe je bilo da naprave kupolu od nemačkog tenka Leopard 1 i L7 top.Prvobitne originalne ideje su bile da se uključi rotacijsku kupolu za komandira i novi automatski punjač za glavni top tenka.Dizajn tenka je na kraju dovršen 1964.,testirannje tenka je izvršeno na vojnom poligonu 1964. i 1967. godine.
Prototip tenka je nazvan STB-1 i isporučen krajem 1968. godine i prošao je kroz mnoga testiranja i prilagođavanje sve do 1969. godine,tenk je prolazio kroz mnogo izmena a neka od njih je bilo uklanjanje automatskog punjača topa,takođe je i uklonjen mitraljez na daljinsko upravljanje jer je bilo preskupo za održavanje.Ove izmene su rezultirale novim prototipom koje je nazvan STRB-3 i sam prototip je završen 1971. godine.Tenk je završen 1973. godine i zadnji prototip je nazvan STB-6.Serijska proizvodnja tenka počinje u septembru 1975. godine.,a tenk je službeno nazvan tip 74.Do januara 1980.,napravljeno je 225 tip 74 tenkova.Do kraja serijske proizvodnje koja je trajala do 1989. godine napravljeno je približno 893 tenka tip 74 .
Tenk je tokom službe bio nadograđivan sa infracrvenim vizirom koji je dodat za nišandžiju i komandira,takođe je i ubačen laserski daljinometar na komandirovu kupolu.Dodat je i digitalni balistički računar.U borbenom kompletu se umesto visokoeksplozivnih granata koristilo potkalibarna granata za gađanje oklopnih vozila.
Tip 74 nakon niz godina zastareo.Kasnije je planirano da ga zameni novi tip 90 ali je zbog hladnog rata taj plan propao.Tip 74 je 1993. Godine dobio nadogradnju novog topa tip 74 Kai (改) standard.Postupak modernizacije je prekinut jer je bio previše skup,pa je projekat na kraju odbačen.Tad je samo četri tenka dobilo nadogradnju topa.
Mobilnost tenka[uredi | uredi izvor]
Rezervoar Tipa 74 pokreće Mitsubisši 10-ZF Model 21 10-cilindrični dvotaktni dizel motor sa 750 KS (560 kV). Sa 19 KS / tona, odnos snage i težine sličan je francuskim tenkom AMH-30. Maksimalna citirana brzina tenka tipa 74 je 53 km/čas međutim, postignute su brzine od 60 km/čas.
Oklop tenka[uredi | uredi izvor]
Umesto kompozitnog oklopa (kao što je korišćen na kasnijem glavnom bojnom tenku tipa 90), Tipe 74 je usvojio zavarene čelične ploče za konstrukciju trupa, s nagnutim oklopom koji se široko koristi za odbojnost protiv-oklopnih granata i drugih prodora kinetičke energije. Ima frontalni oklop trupa od 80 mm sa efektivnom debljinom oklopa do 189 mm za gornju ploču i 139 mm za donji ploču. Bočni oklop je 35 mm, dok je stražnji oklop debljine 25 mm.Kupola je od livenog čelika ima procijenjeno 195 mm oklopa. U poređenju sa drugim generacijama MBT-a, Tip 74 ima više oklopa od Leoparda 1 (122 mm i 140 mm), ali manje od sovjetskih vozila, poput T-62 (174 mm i 204 mm).
Naoružanje tenka[uredi | uredi izvor]
Tokom faze razvoja, inženjeri su se odlučili za licencu za NATO standard (Royal Ordnance) L7 topa 105 mm. Japan je proizvodio samo cev pod licencom, razvijajući štit od projektila neprijatelja,takođe je i razvijan sistem za nišanjenje. Puna dužina topa bila je 5.592 mm, ukupne težine od 2.800 kg.
Korisnici ovog tenka[uredi | uredi izvor]
Japan je jedini korisnik ovog tenka,a u službi do 2006.se koristilo 700 tenkova tipa 74.
Varijate tenkova[uredi | uredi izvor]
- Tip 74 prvi mod tenka
Japan - Tip 74 mod B Japan
- Tip 74 mod G/Kai Japan
- Tip 74 mod C Japan
- Tip 74 mod D Japan
- Tip 74 mod E Japan
- Tip 74 mod F Japan
- Tip 78 Oklopno vozilo za oporavak Japan
- Tip 91 Most oklopnog vozila Japan
Spoljašne veze[uredi | uredi izvor]
https://www.mod.go.jp/gsdf/equipment/index.html#/detail/1/1_25/
https://www.globalsecurity.org/military/world/japan/type-74.htm
http://www.historyofwar.org/articles/weapons_type74japan.html