Kraljeva nemačka legija
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: pravopis. (maj 2018) |
| Kraljevi Nemačke Legije | |
|---|---|
 Sećanje na Kraljevsku legiju | |
| Postojanje | 1803 — 1815 |
| Jačina | Približno 14000 vojnika [1] |
| Angažovanje | |
| Komandanti | |
| Komandant | Čarls Alten Eberhardt Oto Džordž fon Bol |
Kraljevska Nemačka Legija (KGL) je bila jedinica Britanske armije sastavljena uglavnom od nemačkih iseljenika tokom perioda 1803–16. Legija je nastala sa razlogom da bude jedina Nemačka sila koja se bez prekida bori protiv Francuske tokom Napoleonovih ratova.
Legija se oformila u roku od nekoliko meseci nakon raskida volontera Hanoveli 1803. i ustanovljena je kao mešoviti korpus krajem 1803. Iako se Legija nikada nije borila samostalno i ostala deo britanske vojske tokom napoleonovih ratova (1804-15), ona je odigrala vitalnu ulogu u nekoliko kampanja, a naročito u Valherenskoj kampanji, Španskom ratu za nezavisnost i Napoleonovih stotinu dana (1815).
Britanska Nemačka legija je regrutovana za Krimski rat.
Istorija
[uredi | uredi izvor]
Nakon okupacije Hanover od Napoleonovih trupa potpisana je Konvencija Artlenburg, takođe poznata i kao Konvencija o Elbi, 5. jula 1803. i formalno je raspušteno biračko telo u Hanoveru. Shodno tome, biračka vojska je raspuštena. Mnogi bivši oficiri i vojnici Hanovera pobegli su od francuske okupacije Hanovera u Britaniji; Džordž III, srušeni izbornik Hanovera, bio je Kralj Velike Britanije[2]. Iste godine, major Kolin Halket i pukovnik Johan Fridrih fon der Decken izdaju nalog za podizanje kadra lake pešadije, da bude imenovana "Kraljevsko Nemački Puk". Dana 19. decembra 1803, Halketovska i fon der Deckenovska vojska su kombinovani kao osnova mešovitog korpusa (obuhvata sva oružija: konjica, pešadija, artiljerija) preimenovanog u Kraljevska Nemačka Legija. KGL pešadija je smeštena u Behil-na-moru, a konjica na Vejmut, Dorset.[3][4] Neke jedinice su uključene u uličnoj tuči Talamor, Irska sa Britanskom Lakom pešadijske jedinice u Bici kod Talamana.[5][6] Broj Oficira i drugih činova porastao je tokom vremena približno 14.000, ali 13 godina svog postojanja, skoro 28.000 ljudi je služilo u Legije u jednom ili drugom trenutku. U početku većina policajaca je imenovano sa privremenim činom, ali 1812. su svi oficiri Legije dati trajni čin u Britanskoj Vojsci za 'imajući tako čestu razliku od svojih neprijatelja.'[7] To je video u aktivnoj službi kao sastavni deo Britanske Vojske iz 1805-1816, nakon čega su raspuštene njegove jedinice.
.jpg)
Organizacija
[uredi | uredi izvor]Konjica
- Prvi Regiment of Dragons (1804-1812, crvena jakna)
- promenjen u: Regiment of Dragons (1812-1816, plava jakna)
- Drugi Regiment of Dragons (1804-1812, crvena jakna)
- promenjen u: Regiment of Dragonc(1812-1816, plava jakna)
- Prvi puk Husara
- Drugi puk Husara
- Treći puk Husara
Pešadija
- Prvi bataljon lake pešadije
- Drugi bataljon lake pešadije
- Prva linija bataljona
- Druga linija bataljona
- Treća linija bataljona
- Četvrata linija bataljona
- Peta linija bataljona
- Šesta linija bataljona
- Sedma linija bataljona
- Osma linija bataljona
Artiljerija i inženjeri[8]
- Kraljevska Nemačke artiljerije
- 2 konjske baterije
- 4 pešadijske baterije
- Kraljevska Nemačke Inženjeri
Kampanja
[uredi | uredi izvor]
Iako se Legija nikada nije borio samostalno, njene jedinice učestvovale su u kampanjama u Hanoveru, Pomeranija, Kopenhagenu i Valcheren, rata poluostrva pod generalom Sir John More; a povlačenje to Korunji; poluostrvu Kampanja pod vojvode od Velingtona, uključujući borbama kod Busaco, Barosa, Fuentes de Onoro, Albuera, Sijudad Rodrigo, Salamanke, Garcia Hernandez, Burgos, Venta del Pozo, Vitoria, San Sebastian, Nivele, Ortez, Sicilije i istočni delovi Španije, Severne Nemačke i Gohrde.
U Peninsular kampanji, Nemci su poboljšali veteranima jezgro britanske vojske. U Sabugal, u aprilu 1811, nekoliko stotina nemački Husari uvećao Svetlu Diviziju, a Husari našli odgovarajuću plićak na reki Coa.[9] U bici kod Garcia Hernandez konjica vrši neobičnu podvig razbija dve francuske kvadratne formacije u roku od nekoliko minuta.[10]
U bici kod Vaterloa, drugi laki bataljon - sa članovima prvog lakog bataljona i petog lakog bataljona - branija je farmu i put "La Haie Sainte". Kao peta linija Bataljona pod Oberst Ompteda je na putu da se pojača branitelje Haie Sainte, francuske konjice u prilogu Jean-Baptiste Drouet, Comte D'Erlon, Korpus ih ode dole; samo nekoliko planiranih relievers preživeo. Nakon odbrane u šest sati, bez municije, ili pojačanje, Nemci su bili primorani da napuste farmu, ostavljajući zgrade u katastrofalnom stanju i iza sebe mrtve.[11]
.jpg)
Zaveštanje
[uredi | uredi izvor]Legija je bila poznata po svojim poznatim disciplinama i borilačkoj sposobnosti. Konjica je reputacija da bude među najboljima u Britanskoj vojsci.[12] Prema istoričaru Aleksandro Barbero , Kraljevska Nemačka Legija "imao tako visok stepen profesionalizma koji je smatrao jednaki u svakom pogledu sa najboljim britanskim jedinicama".[13] Posle pobede kod Vaterloa, biračko telo u Hanoveru ponovo je osnovana kao Kraljevina Hanovera. Međutim, vojska Hanovera je rekonstuisana i pre konačne bitke, tako da su bile dve Hanoverske vojske u postojanju. 1816. Legija je razrešena i pojedini oficiri i vojnici su integrisani u novu Hanoveriansku vojsku.
Počasne bitke
[uredi | uredi izvor]- Rat poluostrva
- Vaterlon
- Bitka kod Vental del Pozo (bataljon prvi i drugi laka pešadija)
- Garcia Hernandez (blizu Salamanca) (1 puk Dragoons)
- El Bodon (1 puk Husara)
- Barosa, u blizini Kadiz, Španija (2. puka Husars)
- Gohrde ( 3. puk Husara)
Spomenici
[uredi | uredi izvor]- Plakat na spoljnom zidu "Sveti Hag"
- Spomenik suprotno "Sveti Hag", spomen mrtvih u KGL
- Hanover - Vaterlo-koloni Hanover-blizu
- Vaterlo Trgu ispod arhive stoji statua Carl fon Alten
- Hanover - takođe blizu arhive je plakat povodom majora Georg Baring
- Hanover-za Legionare-most prelazi preko reke Čudo, prvobitno nazvana
- Vaterlo - most, a sada preimenovana u Kraljeva Nemačka Legija
- Osnabrik - Heger Tor, nekada se zove Vaterlo Tor, ili Vaterlo Gate, obeležava oficire i vojnike KGL
- Komemorativnog kamen na Vitingen, Laver Saksonija. Natpis: des Kenigs Deutsche Legija 1803-1815-poluostrvo, Vaterlo, Godžrde
- Na planini Gehrdener je kamen spomenik Čarl Ludevig fon Hole, pala u Varetlo[14]
- Na spomeniku za bici kod Vitorije je ploča za KGL
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
Plaketa na spoljašnjem zidu La Haie Sainte -
spomenika narednih La Haie Sainte - onaj sa leve strane je za KGL -
Spomenici sledeći na La Haie Sainte - onaj sa leve strane je za KGL -
Heger Tor- ranije zvan "Vaterlo-Tor". Spomenik KGL u Osnabrik -
Vaterlo kolona u Hanoveru -
Statue Karla Alten u Hanoveru, Nemačka (Skulptor: Heinrich Kummel) -
plaketu Georg Imajući u Hanoveru -
Stone u Vitingen, Donjoj Saksoniji
Nemačka vojska
[uredi | uredi izvor]
Nakon ujedinjenja Nemačke , neki od starih KGL jedinice koje su služili u vojsci Hanoverian su ovekovečio u Carskoj Nemačkoj Vojsci, što je na kraju dovelo do njihovog služenja u Rajhsvera i Vermahta. To su bili:
- Konjički-puk 13-1. Puk svetlih Dragona
- Konjički-puk 13-2. Puk svetlih Dragona
- Konjički-puk 14-1. Puk svetlih Hukarski
- Pešadija-puk 16-1. Linija Bataljona
- Pešadija-puk 17-1. Svetli Bataljon
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Chapell vol. 1. str. 10.
- ^ Adkin. str. 179; Beamish, preface; Chapell, vol. 1. str. 39.
- ^ Beamish, vol 1. str. 83.
- ^ Chappell vol 1. str. 8.
- ^ Beamish, vol 1. str. 95ff; Chappell vol 1 p 14.
- ^ "The Battle of Tullamore - Offaly History" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. septembar 2016). 2007-09-01. Pristupljeno 2016-09-08.
- ^ "War Office, August 18, 1812". The London Gazette. Pristupljeno 2 June 2016.
- ^ Beamish Vol 2 p 519ff
- ^ Urban 2004, str. 104–106
- ^ Smith, str. 381
- ^ Urban 2004, str. 269, 271
- ^ McGrigor 2005, str. 96
- ^ Barbero, str. 33
- ^ text & picture in Pfannkuche pp. 108,109
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Adkin, Mark (2001). The Waterloo Companion. London: Aurum Press. ISBN 978-1-85410-764-0.
- Barbero, Alessandro (2005). The Battle of Waterloo. Walker and Company. ISBN 978-0-8027-1453-4.
- Beamish, N. Ludlow (1997). History of the King's German Legion. vol 1,1832 reprint Naval and Military Press. ISBN 978-0-9522011-0-6.
- Beamish, N. Ludlow (1997). History of the King's German Legion. vol 2,1832 reprint Naval and Military Press. ISBN 978-0-9522011-0-6.
- Chappell, Mike (2000). The King's German Legion (1) 1803–1812. Botley, Oxford: Osprey Publishing. ISBN 978-1-85532-996-6.
- Chappell, Mike (2000). The King's German Legion (2) 1812–1815. Botley, Oxford: Osprey Publishing. ISBN 978-1-85532-997-3.
- Mastnak, Jens (2013). Die King's German Legion 1803–1816: Lebenswirklichkeit in einer militärischen Formation der Koalitionskriege. Celle: Bomann-Museum, 2015. (Forschungen zur Hannoverschen Militärgeschichte, 2; Zugl.: Vechta, Univ., Diss.). ISBN 978-3-925902-89-5.
- McGrigor, Mary (2005). Wellington's Spies. Barnsley: Pen and Sword Books. ISBN 978-1-84415-328-2.
- Pfannkuche, Adolf: Die Königlich Deutsche Legion 1803–1816. 2. Auflage, Helwingsche Verlagsbuchhandlung, Hannover 1926 (de)
- Smith, Digby (1998). The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill. ISBN 978-1-85367-276-7.
- Urban, Mark (2004). Wellington's Rifles: Six Years with England's Legendary Sharpshooters. ISBN 978-0-8027-1437-4.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Kraljevska Nemačka Legija (na nemačkom) 2. svetski bataljon i društvo za ponovnu usvajanje bataljona 5. linije
- Kraljevska Nemačka legija (u nemačkoj), grupa za ponovnu usvajanje 5. bataljona
- Kraljevska Nemačka Legija (na nemačkom) 5. redni bataljon (grupa grenadera) re-enactment group
- Kraljevska Nemačka Legija (na nemačkom i engleskom jeziku)
- Kraljevska Nemačka Legija (engleski) Memorije Barona fon Ompteda (dovnload)
- Kraljevska Nemačka Legija (Engleska) "Časopis oficir u kraljevskoj nemačkoj legiji"
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
