Kuč
Kuč je crnogorsko, srpsko prezime, kao i bošnjačko prezime. Osobe sa prezimenom Kuč vode poreklo iz plemena Kuči. Prezime je izvorno formirano tako što su iseljenici iz Kuča, umjesto imena svog bratstva ili roda uzimali ime plemena.
Ime Kuči[uredi | uredi izvor]
Do danas nije dato konačno objašnjenje otkuda ime Kuči za staro pleme, jer riječ Kuč, koja označava prezime, geografski pojam, brdo, poznata od mnogo ranije. Kako istorija i kultura Kuča i nekih albanskih plemena ima mnoštvo dodirnih tačaka, zbog toga mnogi ime plemena izvode od arbanaške riječi кuq (crven).[1] Ipak ova verzija nije utemeljena jer se kasnije uvidelo da se na albanskom reč crven izgovara kuć a ne kuč, tako da se reč i toponim savršeno razlikuju, pa se dakle radi o kuč i Kuči, a ne kuć (alb. кuq).[2] Ovome valja dodati da su u međuvremenu, u tridesetim godinama ovog vijeka, otkriveni i istraženi toponimi, pa i prezimena porodica pod nazivom Kuči u Pribaltiku - zabilježeni još u XII vijeku - u sjedištu predaka Zapadnih Slovena.[2] Kuč kao prezime se prvi put javlja u Dečanskoj hrisovulji iz 1320. kada je upisan Petar Kuč.[3] Vjerovatno je,da ovaj bratstvenik nije najstariji sa ovim prezimenom. On se pominje i 1332. u povelji cara Dušana najvjerovatnije kao posjednik u Gorskoj Župi (tadašnji naziv za prostor današnjih Kuča). U popisu Skadarske oblasti iz 1416, koji je rađen za račun Mletačke republike, na teritoriji Kuča popisano je četrnaest lica sa prezimenom Kuč.[3]
Krsna slava[uredi | uredi izvor]
Većini Kuča pravoslavaca krsna slava je Sveti Nikola ili Sveti Dimitrije.
Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]
Prezime Kuč danas je najprisutnije u Crnoj Gori i Srbiji. Tokom 17. i 18. i 19. veka najčešće su se iseljavali u Vasojevićima, Rožajama, Bihoru i Koritima, Plavsko-gusinjskoj oblasti, Podgorici, Metohiji, Šumadiji. Neki su prihvatili islam ali su kroz prezime sačuvali uspomenu na mjesto iz koga su se iselili.
Poznati[uredi | uredi izvor]
- Milan Kuč, narodni heroj
- Marina Kuč, crnogorska plivačica