Meri Filips

Meri Elizabet Filips
Lični podaci
Datum rođenja	(1875-00-00)1875.
Mesto rođenja	Vels, Ujedinjeno Kraljevstvo
Datum smrti	1956.(1956-Nedostaje neophodni parametar 1, mesec!-00) (80/81 god.)
Ujedinjeno Kraljevstvo
Prebivalište	Ujedinjeno Kraljevstvo
Obrazovanje	Londonski medicinski fakultet za žene
Naučni rad
Polje	interna medicina
Poznat po	Doprinosu u Velkom ratu u sastavu Bolnice škotskih žena za rad u inostranstvu

Meri Elizabet Filips (Mary Elizabeth Phillips poznata i kao Mary Eppynt Phillips, Vels, 1875 — 1956) bila je prva žena sa Univerziteta u Kardifu koja se kvalifikovala za doktora medicine. Iako su je ponekad nazivali „prvom ženom lekarkom u Velsu“, ona je sama osporavala tu činjenicu.

Život karijera

Rođena je u Velsu 1875, u podnožju planine Epint, od oca Vilijema Filipsa poljoprivrednaika. Završila je medicinu na Medicinskom fakultetu Univerziteta Kardif (1894–1898), a 1900. godine, je obavila lekarsku praksu u Kraljevskoj bolnici u Londonu.

Spisak Bolnica škotskih žena, na kome se vidi lokacija i period rada dr Meri Filips

Na početku Prvog svetskog rata dr Meri Filips se pridružila medicinskoj misiji u sastavu Bolnice škotskih žena za službu u inostranstvu. Prva služba joj je bila u bolnici na Malti, gde je obavljala dužnost lekarskog pomoćnika dr Alis Hačinson. U to vreme bila je to jedinica Bolnice škotskih žena koja je ukazivala pomoć velikom broju ranjenih Australijanaca i Novozelanđana posle bitke na Galipolju.

Od juna 1915. godine dr Meri je radila u Drugoj jedinici Bolnice škotskih žena stacioniranoj u Valjevu, kao lekarski pomoćnik dr Alis Hačinson. Tokom rada u Valjevu razbolela se i 1. septembra 1915. godine vraćena u Englesku na oporavak. Posle oporavka dr Meri je jedno vreme putovala po Velikoj Britaniji i držala predavanja, kojima je želela da promoviše delovanja Bolnice škotskih ženama u Prvom svetskom ratu, i prikupi novčana sredstva i potreban materijala za rad ovih bolnica.

Posle povlačenja srpske vojske preko Crne Gore i Albanije, dr Meri Filips se zajedno sa još nekoliko milosrdnih sestara, koje su kao i ona bile u Srbiji, priključiti Bolnici škotskih žena u Ajaču, na Korzici, u kojoj su lečene srpske izbeglice. Ona je ovom bolnicom rukovodila od 1. maja 1916. do 4. januara 1917. godine. Ovaj period ona je u svojim zapisima pislada joj je drago...

...što je ponovo među Srbima, koji su je toplo dočekali...i da su srpski ranjenici i rekovalescenti na Korzici bili srećni što je neko mogao da ih pozdravi na maternjem jeziku.

Ubrzo je od strane Srba proglašena najpopularnijom doktorkom među Srbima, koji su je opisivali „kao savršenu lekarku u svakom pogledu“.

U Bolnici škotskih žena - Jedinica „Korzika” u Ajaču dr Meri Filips je imala veliku pomoć i podršku od dr Edit Blejk Holvej (1874–1948), koja je radila u bolnici od 20. aprila 1916. do 16. avgusta 1916. godine jer je govorila srpski jezik, koji je savladala radeći u Prvoj jedinici Bolnice škotskih žena u Kragujevcu, u vreme velike epidemije pegavog tifusa, koja je harala Srbijom 1915/1916.

Popularnost dr Meri Filips potvrđuje i ispraćaj, u kome su mladići iz Lazareta, njoj u čast priredili pozorišnu predstavu i koncert, u Ajaču, januara 1917. godine. Tada joj je prikazana srpska verzija Molijera.

Nakon odlaska iz Ajačija 4. januara 1917. godine, „nije prestala njena ljubav prema Srbima.” Dr Meri Filips je kao lekar asistent (Assistant Medical Officer of Health in Merthyr Tydfil) pokrenula obuku srpskih devojaka za medicinske sestre, koja je uspešno obavljena.

Između dva svetska rata, dr Meri Filips je nastavila da se bavi medicinom, i objavila veći broj stručnih knjiga, jedna od njih je bila Biologija.

Umrla je 1956. godine, u 80 godini života, a njeni posmrtni ostaci su sahranjeni u dvorištu parohijske crkve u velškom zaseoku Merthyr Cynog.

Bibliografija

• M.E.Phillips & L.E.Cox Biology First printed 1940 New edition 1951 This impression 1962 (shown)