Miladin Korać
| Miladin Korać | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1924 |
| Mesto rođenja | Valjevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 2002 |
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija |
| Naučni rad | |
| Polje | politička ekonomija, teorija socijalističkog samoupravljanja |
| Institucija | Ekonomski fakulutet u Beogradu, Fakultet političnih nauka u Beogradu |
| Poznat po | Politička ekonomija, Socijalistički samoupravni način proizvodnje |
Miladin Korać (Valjevo, 1924 — Beograd, 2002) bio je srpski ekonomista, političar i univerzitetski profesor. Korać je bio dekan i redovni profesor Ekonomskog fakulteta u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen 1924. u Valjevu, gde je završio osnovnu i srednju školu. Ekonomski fakultet u Beogradu završio 1949, magistrirao (1952) na Institutu društvenih nauka u Beogradu. Doktorsku disertaciju odbranio 1956. Zaposlio se na Ekonomskom fakultetu kao asistent 1949. Za docenta biran 1956, za vanrednog profesora 1961. i redovnog 1966..
Predavao Političku ekonomiju (od 1956) i Ekonomsku teoriju samoupravnog socijalizma (1980-1988), Predavao i na Visokoj školi političkih nauka (Fakultetu političkih nauka) u Beogradu (1961-1966), a povremeno i na drugim univerzitetiva u SFRJ (Ljubljana, Zagreb, Sarajevo, Skoplje).
Bio rukovodilac 8 značajnih istraživačkih projekata u Ekonomskom institutu, Zagreb, Institutu za ekonomiku investicija,Beograd, Zavodu za ekonomska istraživanja Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti (JAZU), Zagreb, Saobraćajnom institutu, Beograd i Naučno istraživačkom centru Ekonomskog fakulteta u Beogradu, čiji su rezultati objavljeni u 15 knjiga.
Kao asistent boravi (1953/54.) na poslediplomskim studijama u Kembridžu (V.Britanija), a kao vanredni profesor na specijalizaciji (1961/62) na više poznatih univerziteta u SAD. Kao visiting scholar (1949-1989) posetio 29 stranih unverziteta (među kojima Cambridge u V.Britaniji, Harvard, Yale, i Berkeley u SAD, Uppsala u Švedskoj i Kyoto u Japanu) a na 18 držao i predavanja. Više radova objavljeno mu je na engleskom, ruskom, nemačkom, francuskom, italijanskom, španskom, kineskom i japanskom jeziku.
Naučni i politički rad[uredi | uredi izvor]
Obavljao niz funkcija na Fakultetu i van njega. Na fakultetu je bio prodekan (1962/63) i dekan (1963/64), šef katedre za Opštu ekonomsku teoriju (1973-1975) i član Saveta fakulteta u više mandata. Bio je član Ekonomskog saveta Savezne vlade odn. Skupštine (1963-1971), član Glavnog odbora /Predsedništva SSRN Srbije (1968-1974) i član Centralnog komiteta SKJ (1974-1982). Istupio iz SKJ 1989, nezadovoljan delovanjem SKJ i njegovih rukovodstava.
Član Naučne sekcije Saveza eknomista Jugoslavije od njenog osnivanja (1961), od 1996. redovni član Naučnog društva ekonomista Jugoslavije i član Naučnog društva Srbije (od 1977). Godine 1981. Izabran je za dopisnog člana Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti (JAZU) Zagreb.
Najvažniji doprinosi nalaze se u sledećim knjigama: Pojam odnosa proizvodnje – teorijsko kritička analiza („Nolit“, Beograd 1957); Problemi teorije i prakse socijalističke robne proizvodnje („Informator“, Zagreb 1965); Politička ekonomija – Osnovi teorijske analize kapitalističke i socijalističke robne proizvodnje, univerzitetski udžbenik („Rad“, Beograd, koautorski rad, 10 izdanja), preveden na albanski i na kineski (Peking, 1982); Osnovi teorije dohotka i socijalističke robne proizvodnje („Rad“, Beograd 1970); Problemi i pravci razvoja samoupravnog privrednog sistema. (Institut za ekonomiku investicija, Beograd, 1970), Samoupravna politika dohotka u oblasti namenske raspodele. („Rad“, Beograd 1972); Socijalistički samoupravni način proizvodnje, u tri toma (Izdavački centar „Komunist“, Beograd 1977, 1980. i 1982, u ukupnom obimu od 1.500 štampanih strana).
Prvi tom je u celini preveden na kineski (Peking, 1981), a u skraćenoj verziji na japanski (Tokio, 1982); Analiza ekonomskog položaja društvenog sektora privrede republika i pokrajina u sticanju i raspodeli dohotka u periodu 1971-1982 godine. (JAZU, Zagreb 1983); Problemi sticanja i raspodele dohotka u SFRJ. Analiza stanja (1977-1985) i moguća rešenja („Globus“ i JAZU – Zagreb 1987); Sticanje i raspodela dohotka i dobiti u Jugoslaviji i Srbiji u periodu 1980-1990. (Naučno istraživački centar Ekonomskog fakulteta u Beogradu 1992).
Najznačajniji naučni doprinosi prof. Koraća su u postavljanju teza za originalnu teoriju socijalističke robne proizvodnje i u razradi elemenata te teorije u trotomnom delu: „Socijalistički samoupravni način proizvodnje“.
Penzionisan je 1989. godine.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Za naučni rad dobio Republičku nagradu za društvene nauke SR Hrvatske "Božidar Adžija" 1967 godine i Sedmojulsku nagradu SR Srbije, 1977 godine.
Dobio je i sedam odlikovanja:
- Medalju za hrabrost (1945)
- Medalju zasluga za narod (1946)
- Orden rada III reda (1948)
- Orden rada sa zlatnim vencem (1965)
- Orden republike sa srebrnim vencem (1973)
- Orden rada sa crvenom zastavom (1979)
- Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem (1987).