Mileva Jovanović
Mileva Jovanović (Beograd, 1852 — Beograd, 1905) bila je srpska dobrotvorka.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodila se u 1852. godine, otac joj je bio Nenad Jovanović sudija beogradskog suda. Mileva je završila tadašnje beogradske ženske škole, usavršila je strane jezike, pa je celog života pratila stranu književnost.[1] Osim čitanja, prevodila je francusku i nemačku književnost na srpski jezik. Kako joj je otac rano preminuo, a majka dugo bolovala, Milevi nije ostajalo puno vremena za prevođenje, tako da su mnogi prevodi ostali nedovršeni.[1]
Humanitarna delatnost[uredi | uredi izvor]
Mileva je svu svoju imovinu zaveštala raznim humanitarnim organizacijama, a i za života je mnogima pomagala. Tako je Društvu Sveti Sava zaveštala je veliki plac u tadašnjoj ulici Miloša Velikog broj 43, kao i još jedan u Zrinjskoj 46.[2] Plac u ulici Miloša Velikog je, kako izgleda, prodat, najverovatnije 1938. godine, dok nema podataka o tome šta se dogodilo sa drugim pomenutim placem, ali se vidi da je još bio u posedu Društva 1939. godine[2]
Takođe je Fondu sirote i napuštene dece, Fondu za potpomaganje sirotih đaka Beogradskog univerziteta, Odboru za zidanje hrama Svetog Save, Fondu kralja Stefana Dečanskog za gluvo-nemu decu kao i mnogim drugima ostavila deo svoje imovine i novac.[1]
Svoju veliku biblioteku poklonila je Pobratimstvu - đačkom udruženju na Beogradskom univerzitetu. Nešto od svojih pokretnih dobara ostavila je Srpskoj Kraljevskoj Akademiji i Beogradskoj Trgovačkoj Omladini.[1]
Zahvaljujući njenim donacijama, mnoge kulturne, rodoljubive i obrazovne organizacije dobile u značajna sredstva za rad i ostvarenje svojih ciljeva. Mileva je ostala zapamćena kao veliki altruista i žena posebne energije i inteligencije.[1]
Preminula je u Beogradu, marta 1905. godine.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d Hadži Vasiljević, Jovan (1936). Spomenica društva Svetoga Save (1886-1936). Beograd: Štamparija Dragomira Popovića. str. 461—462.
- ^ a b Zupan, D. „Imovina društva”. Društvo Sveti Sava. Pristupljeno 02. 11. 2020.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Spomenica društva Svetoga Save (1886-1936), ur. Dr Jovan Hadži Vasiljević, Beograd, 1936.