Milorad Marjanović
Milorad Marjanović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 20. novembar 1910. |
| Mesto rođenja | Požarevac, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 13. novembar 1991. (80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Milorad Marjanović (Požarevac, 20. novembar 1910. — Beograd, 13. novembar 1991), poznat kao Mile, bio je jedan od pionira džeza u Srbiji u periodu između dva Svetska rata, kao član ili vođa prvih beogradskih orkestara ove vrste muzike.[1] Glavni instrument mu je bila violina. Posle Drugog svetskog rata se bavio pretežno akustikom, i to posebno elektroakustikom i arhitektonskom akustikom.
Rad kao muzičar[uredi | uredi izvor]
Otac Milorada, Bogosav Marjanović, je poginuo kao major Vojske Kraljevine Srbije 1913. godine u Drugom balkanskom ratu.[2] Milorad Marjanović je počeo da uči violinu u rodnom Požarevcu, ali se ipak odlučio za studije tehnike u nemačkom gradu Karlsrueu .[3]
Studije je nastavio u Beogradu, gde je postao član sastava Džoli bojs već osnovanog 1929. godine.[4] Sa ovim ansamblom je bio na turnejama po Rumuniji, Bugarskoj i Turskoj. Posle toga prelazi u ansambl SADžO (Studentski akademski džez orkestar). Kasnije za potrebe radija sam osniva i vodi manji sastav Melodi bojs.[5] Pored violine, Mile je povremeno u džez ili plesnim sastavima svirao i bas i bubnjeve. Pre Drugog svetskog rata je jedno vreme bio član i Beogradske filharmonije.
Posleratna karijera[uredi | uredi izvor]
Milorad Marjanović je diplomirao 1948. godine na Elektrotehničkom odseku Tehničkog fakulteta, danas Elektrotehnički fakultet Univerziteta u Beogradu. Ceo radni vek proveo je kao inženjer u Radio Beogradu, kasnije Radio-televiziji Beograd.[6] Svirao je samo povremeno, uglavnom na prigodnim svečanostima. U Radio Beogradu se bavio pretežno projektovanjem tonskih studija i studijskim snimanjem zvuka.[7] Uporedno je jedno vreme predavao predmet akustika na Elektrotehničkoj školi Nikola Tesla u Beogradu. Kao prostorni akustičar, Mile je sarađivao na posleratnom renoviranju koncertne dvorane Kolarčevog narodnog univerziteta. Takođe je projektovao akustične osobine dvorane Beogradske filharmonije pre njenog renoviranja 2003. godine. Objavio je rad o ozvučenju u istorijskim muzejima.[8]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Ansambl Džoli bojs se pominje u:
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Mihailo Blam – Jazz u Srbiji: 1927-1944 (izdavač: Aleksandar Mihajlović) | Jazzin.rs
- ^ http://www.danas.rs/dodaci/branicevo/vremeplov_braniceva.59.html?news_id=193517 Nadgrobni spomenik Bogosava i Milorada je na groblju u Požarevcu.
- ^ Leksikon YU mitologije Tri džez pionira - Leksikon YU mitologije
- ^ Počeci džeza u Jugoslaviji |
- ^ Jazzforschung: Jazz research - Google Books
- ^ https://books.google.ca/books?id=nEs8AAAAIAAJ&q=%22milorad+marjanovic%22&dq=%22milorad+marjanovic%22&hl=en&sa=X&ei=A1VXVaXaHoWlyASQloGQBQ&ved=0CC4Q6AEwAzgK i drugi godišnjaci
- ^ Zvuk - Google Books
- ^ http://imus.org.rs/wp-content/uploads/2016/09/z-363.pdf
Literatura[uredi | uredi izvor]
- “Jazz - Ilustrirana enciklopedija” (prevod sa engleskog), dodatak “Yu-Jazz” (napisao Mladen Mazur), Mladost, Zagreb, 1980, str. 240
- Mihailo Blam, “Džez u Srbiji 1927.-1944.”, Stubovi kulture, Beograd, 2011, str. 25-34