Most sultana Mehmeda Osvajača
| Most sultana Mehmeda Osvajača | |
|---|---|
 | |
| Koordinate | 41° 05′ 24″ N 29° 03′ 36″ E / 41.09000° S; 29.06000° I |
| Premošćuje | Bosforski moreuz |
| Mesto | Istanbul Turska |
| Funkcija | drumski saobraćaj |
| Vrsta | Viseći most |
| Karakteristike | |
| Dužina | 1.510 m |
| Širina | 39 m |
| Visina | 105 m |
| Glavni raspon | 1.090 m |
| Pušten u rad | 1988. |
Most sultana Mehmeda Osvajača (tur. Fatih Sultan Mehmet Köprüsü), takođe poznat i kao Drugi bosforski most, je most u Istanbulu (Turska). Premošćuje Bosfor i tako povezuje evropski i azijski deo grada.[1] Kada je završen 1988. godine, bio je peti najduži viseći most na svetu (danas 19. po dužini).
Ime je dobio u čast osmanskog sultana iz 15. veka Mehmeda II Osvajača, koji je1453. godine osvojio Carigrad.
Povezuje evropski put E80, azijski autoput 1, azijski autoput 5 i turski autoput 2 (tur. Otoyol 2).
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Most povezuje istanbulske četvrti, Hisarustu na evropskoj strani grada i Kavadžik na azijskoj strani. To je gravitacioni usidren viseći most sa čeličnim stubovima i vertikalnim vešanjem. Noseći deo mosta, aerodinamičnog oblika, obešen je za dvostruke čelične sajle zategnute između dva vertikalna čelična tornja (nosača) usidrena na obalama. Širina mosta je 39, a dužina 1.510 metara. Razmak između vertikalnih kula, koji predstavlja glavni raspon mosta, iznosi 1.090 metara, a njihova visina iznad kote puta je 105 metara. Visina mosta iznad nivoa mora je 64 metra.
Konstrukcija[uredi | uredi izvor]
Most su projektovale iste građevinske kompanije koje su prethodno projektovle i Most mučenika 15. jula (Prvi bosforski most).[2] Građevinske radove je izveo međunarodni konzorcijum sastavljen od tri japanske, jedne italijanske i jedne turske kompanije. Most je završen 3. jula 1988. godine, a otvorio ga je premijer Turgut Ozal, koji je preko mosta prešao svojim službenim automobilom. Troškovi izgradnje mosta bili su oko 130 miliona američkih dolara ($).
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Most se nalazi na transevropskom putnom koridoru koji povezuje turske gradove Jedrene i Ankaru. Ima četiri saobraćajne trake plus jednu zaustavnu u oba smera. Pešacima nije dozvoljeno da koriste most. Preko mosta dnevno pređe oko 150.000 vozila u oba smera, od čega gotovo dve trećine čine putnički automobili.[3]
Mostarina[uredi | uredi izvor]
Za prelazak Mosta sultana Mehmeda Osvajača plaća se putarina, ali samo pri prelasku iz evropskog u azijski deo Istanbula (isto kao u slučaju Bosforskog mosta). U suprotnom smeru putarina se ne plaća.[3] Od aprila 2008. godine naplata putarine se vrši isključivo putem sistema daljinskog (beskontaktnog) plaćanja. OGS uređaj ili HGS nalepnice koje se koriste za plaćanje putarine mogu se kupiti na raznim mestima pre dolaska na naplatnu rampu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Samardžić, Vanja (19. 1. 2022). „Most između istoka i zapada”. makanje.me. Pristupljeno 22. 9. 2023.[mrtva veza]
- ^ Kompanija Botek Arhivirano 2017-09-18 na sajtu Wayback Machine Pristupljeno 11.4.2016.
- ^ a b „Istanbulski mostovi”. furaj.ba. Pristupljeno 22. 9. 2023.
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
