Multispektralni snimak
Multispektralno snimanje je tehnika koja je prvobitno razvijena za satelitsko snimanje. Ovom vrstom snimanja može se zabeležiti svetlost čija je frekvencija izvan vidljivog dela spektra, kao što je npr. infracrveni deo spektra. To omogućava dobijanje dodatnih informacija, koja ljudsko oko, sa svojim receptorima za crvenu, zelenu i plavu boju, ne može registrovati.
Multispektralni snimci su glavni tipovi snimaka koje snimaju senzori u daljinskoj detekciji. Oni imaju suprotne karakteristike u odnosu na panhromatske snimke. Obično sateliti imaju 3 do 7 ili više senzora (Landsat ima 7). Svaki od njih snima jednu digitalnu sliku (koje se u daljinskoj detekciji nazivaju snimci) u malom opsegu talasnih dužina vidljivog dela elektromagnetskog spektra. Taj opseg varira od 0.7 do 0.4 μm i naziva se RGB (od red-green-blue – crveno-zeleno-plavo), i ide ka talasnim dužinama infracrvenog dela spektra, od 0.7 do 10 i više μm. Ovaj deo spektra podeljen je na tri dela: NIR-Near InfraRed (bliski infracrveni), MIR-Middle InfraRed (srednji infracrveni) i FIR-Far InfraRed (daleki infracrveni, odnosno termalni). Kod Landsat satelita postoji 7 snimaka, od 7 kanala u multispektralnom snimku.
Spektralni kanali[uredi | uredi izvor]
Talasne dužine su približne, tačna vrednost zavisi od određenih instrumenata na satelitima:
- Plavi, 450 – 520 nm, koristi se za snimanje atmosfere i duboke vode. Može dostići dubinu od 46 m u bistroj vodi;
- Zeleni, 515 – 600 nm, koristi se za snimanje vegetacije i podvodnih struktura, do 27 m u bistroj vodi;
- Crveni, 600 – 690 nm, koristi se za snimanje veštačkih objekata, vode, do dubine od 9.1 m, zemljišta i vegetacije;
- Bliski infracrveni, 750 – 900 nm, prvenstveno za snimanje vegetacije;
- Srednji infracrveni, 1550 – 1750 nm, za snimanje vegetacije i sadržaja vlage u zemljištu;
- Srednji infracrveni, 2080 – 2350 nm, za snimanje zemljišta, vlage, geoloških karakteristika, silikata, glina;
- Termalni infracrveni, 10400 – 12500 nm, koristi emitovanu energiju objekata, koristi se za snimanje geoloških struktura, termalnih razlika u vodenim tokovima, kao i za noćna proučavanja;
- Radar i slične tehnologije, koristi se za kartiranje terena i detekciju različitih objekata.
Korišćenje spektralnih kanala[uredi | uredi izvor]
S obzirom na različite potrebe istraživanja, mogu se koristiti različite kombinacije spektralnih kanala. Te kombinacije su obično kombinacije crvenog, zelenog i plavog kanala. Korišćenje kanala zavisi od potrebe istraživanja, kao i ličnih osobina interpretatora.
Termalni infracrveni kanal se obično isključuje iz razmatranja zbog slabe rezolucije, osim za specijalne potrebe.
- Prave boje. Kombinacija crvenog, zelenog i plavog kanala (tim redosledom). Predstavlja klasičnu fotografiju u boji. Dobri su za analiziranje veštačkih objekata. Jednostavni su za korišćenje, čak i od strane interpretatora početnika.
- Zeleni-crveni-infracrveni. Kod ove kombinacije je plavi kanal zamenjen infracrvenim. Na ovom kolorkompozitnom snimku je vegetacija, koja reflektuje zrake iz bliskog infracrvenog područja, prikazana plavom bojom. Ova kombinacija se obično koristi za detekciju vegetacije.
- Plavi-bliski infracrveni-srednji infracrveni. Plavi kanal koristi vidljivu plavu i zelenu boju i blisko infracrveno područje (pa vegetacija ostaje zelena), dok je srednji infracrveni deo prikazan crvenom bojom. Ovakvi kolorkompozitni snimci omogućuju istraživanje dubokih delova vode, vegetacije, vlage u zemljištu.
Koriste se i mnoge druge kombinacije. Bliski infracrveni deo je prikazan crvenom bojom, pa se i vegetacija na takvim snimcima javlja u crvenoj boji.
Softveri za analizu multispektralnih snimaka[uredi | uredi izvor]
- MicroMSI
- Opticks