Narodna biblioteka Aleksandrovac
| Osnivanje | 1872. |
|---|---|
| Lokacija | Aleksandrovac Srbija |
| Direktor | Danica Velinova Knežević |
| Adresa | 10. avgust b.b., 37230 Aleksandrovac |
Narodna biblioteka Aleksandrovac je narodna biblioteka čiji se počeci vezuju za osnivanje čitaonice 18. januara 1872. godine.[1]
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Kao podatak o osnivanju čitaonice u Aleksandrovcu (Kožtinu) stoji datum 18. januar 1872. godina pod nazivom Čitaonica kožetinska.[2]
Prema izveštaju okružnog načelnika čitaonice kožetinske iz decembra 1874. godine stoji još i da ima 25 članova, 35 komada raznih knjiga, da prima pet listova (Beogradske novine, Budućnost, Glas javnosti, Istok, Srbske novine) i dva časopisa (Sion , Škola).[2]
Čitaonica kožetinska se izdržavala od članskih uloga i prihoda od održanih beseda, a sve rashode je podmirivala sama, bez pomoći opštine.[2]
U Aleksandrovcu 1890. godine prvi put je otvorena državna knjižara i te iste godine čitaonica je bila obogaćena knjigama "Osman" od Ivana Gundulića, "Gajenje i sušenje šljiva" i "Mapa Balkanskog poluostrva".
Naredne, 1891. godine nabavljene su knjige: "Pomenik znamenitim ljudima" od M. Milićevića u pet knjiga, "Gajenje pernate živine" od Velimira Pavlovića, "Stara Srbija i Makedonija" od Spiridona Gopčevića i "Miloš Obrenović ili pogled na istoriju Srbije od 1813. do 1839. godine".
Za vreme Prvog svetskog rata komandant mesta uništava naše knjige a fond popunjava knjigama koje su štampane u Austro-Ugarskoj. Nakon rata kraj i Aleksandrovac se postepeno oporavljaju i godine 1927 osniva se "Specijalna vinodeljska škola za dvogodišnje školovanje mladih vinogradara" koja je imala stručnu biblioteku do 3.200 knjiga.[1]
Grupa naprednih omladinaca, đaka, intelektualaca, radnika i zanatlija obnavlja Narodnu biblioteku u Aleksandrovcu 1928. godine. Čitaonica je radila u prvo vreme četvrtkom i nedeljom, a dežurstvo je dobrovoljno, pošto nije bilo mogućnosti da se plaća bibliotekar.
Jedan od osnivača obnovljene Narodne biblioteke je Milutin Andrejić. Oko biblioteke i čitaonice nastaje i prvo aleksandrovačko kulturno-umetničko društvo.[1]
Posle Drugog svetskog rata ponovno otvaranje i obnova biblioteke opet su vezani za rad i zalaganje Milutina Andrejića. On je uspevao da organizuje njen rad i u godinama najveće krize.
Godine 1970. počela je izgradnja Doma kulture, a njegovo otvaranje 1974. godine su najpresudniji događaji za Biblioteku. Biblioteka tada dobija odgovarajuće prostorije. Definišu se potrebe radnih ljudi za knjigom i kulturom uopšte što biblioteci donosi povoljnu klimu i sve više razumevanja i sredstava za rad.
Biblioteka je u narednom periodu obogatila svoje fondove i 1978. godine ima više od 5.000 knjiga i tako se već 1979. godine približila normativima "jedna knjiga po glavi stanovnika".[1]
Odeljenja Biblioteke[uredi | uredi izvor]
Biblioteka u svom sastavu ima tri odeljenja:
- Dečje odeljenje,
- Zavičajno odeljenje i
- Odeljenje za odrasle korisnike.
Do pre nekoliko godina Narodna biblioteka u Aleksandrovcu je imala i pokretnu biblioteku, Biblio-bus.
Biblioteka danas[uredi | uredi izvor]
Narodna biblioteka u Aleksandrovcu danas poseduje u svom fondu oko 69.000 knjiga.
Narodna biblioteka je za svoj rad dobila od strane Skupštine opštine Aleksandrovac 1972. godine Plaketu za širenje prosvete i kulture u komuni.[1]