Nepčani krajnik
Nepčani krajnik (lat. tonsilla palatina) je parni limfoidno-epitelni organ koji je smešten na bočnom zidu ždrelnog suženja u tzv. krajničkoj jami. Sastavljen je iz velikog broja limfnih čvorića koje prekriva epitel. Najizraženiji je u peridu od 4. do 16. godine života, a nakon toga postepeno atrofira. Ima oblik badema i veoma promenjive dimenzije, jer su krajnici često uvećani kod zapaljenjskih procesa različite etiologije.[1][2][3]
Spoljašnja strana krajnika je prekrivena podsluzokožnim slojem ždrela i prislonjena je uz bočni zid orofarinksa, odnosno uz obrazno-ždrelni deo mišića gornjeg konstriktora ždrela. Unutrašnja strana je okrenuta prema lumenu ždrela i može da se uoči pri jače otvorenim ustima. Ona je neravna, odnosno prekrivena krajničkim jamicama.
Arterije nepčanih krajnika potiču iz ushodne nepčane, jezične, ushodne ždrelne i malih nepčanih arterija. Vene se ulivaju u ždrelne vene, pterigoidni splet i spoljašnju nepčanu venu. U oživčavanju krajnika učestvuju grane jezično-ždrelnog živca, jezičnog živca i malih nepčanih živaca.
Operativni postupak kojim se potpuno uklanjaju nepčani krajnici se naziva tonzilektomija, dok se njihovo delimično uklanjanje označava kao tonzilotomija.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Slavoljub V. Jovanović, Nadežda A. Jeličić (2000). Anatomija čoveka – glava i vrat. Beograd: Savremena administracija. ISBN 978-86-387-0604-4.
- ^ Slavoljub V. Jovanović, Neva L. Lotrić (1987). Deskriptivna i topografska anatomija čoveka. Beograd, Zagreb: Naučna knjiga.
- ^ Susan Standring, ur. (2009) [1858]. Gray's anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice, Expert Consult. illustrated by Richard E. M. Moore (40 izd.). Churchill Livingstone. ISBN 978-0-443-06684-9.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Slavoljub V. Jovanović, Nadežda A. Jeličić (2000). Anatomija čoveka – glava i vrat. Beograd: Savremena administracija. ISBN 978-86-387-0604-4.
- Slavoljub V. Jovanović, Neva L. Lotrić (1987). Deskriptivna i topografska anatomija čoveka. Beograd, Zagreb: Naučna knjiga.
