Paraku
| Paraku | |
|---|---|
| grad | |
 Grad Paraku | |
  Paraku Lokacija u Beninu | |
| Koordinate: 9° 21′ N 2° 37′ E / 9.350° S; 2.617° I | |
| Država |  Benin |
| Departman | Borgu departman |
| Površina | |
| • Ukupno | 441 km2 (170 sq mi) |
| Nadmorska visina | 324 m (1.063 ft) |
| Stanovništvo (2012)[1] | |
| • Ukupno | 206.667 |
| • Gustina | 470/km2 (1,200/sq mi) |
| Vremenska zona | UTC+1 |
Paraku je najveći grad u severnom delu Benina, sa procenjenom populacijom od 206.667 ljudi. Paraku je ujedno i glavni grad departmana Borgu. Od 2015. godine gradonačelnik Parakua je Suradu Amadu Karimu.
Ekonomija[uredi | uredi izvor]
Kroz grad prolazi autoput RNIE 2, što ga je u istoriji činilo trgovačkim gradom, gde ima veliki broj industrija, a ljudi su se bavili proizvodnjom pamuka tekstila, uzgajanjem kikirikija i proizvodnjom piva. Grad je prvobitno ojačao zbog prihoda trgovaca koji su uzimali robu iz regiona i prodavali je preko Sahare, Mediterana, sve do Evrope. Paraku je takođe zbog dobro razvijenih puteva bio jedan od poznatijih gradova gde se trgovalo robljem. Trgovci su se kasnije opredelili za pamuk, a i danas je jedan od značajnijih gradova za trgovinu pamukom u čitavoj Africi.[2]
Postoji nekoliko trgovinskih objekata, a najveći je Grand Azeke, ujedno i najveći u Beninu. Gradn Azeke ima svoju dvoranu i štandove sa oko 500 do 1000 prodavaca. Na tržištu se prodaju stvari od keramike, uključujući čaše i vaze, sve do pamučnih tekstila, kaseta, cedeova, lokalnih začina, voća pa čak i hrane i kuhinjskog pribora.[3] Još jedno tržište nalazi se u severnom delu grada i naziva se Kobo Kobo, a stacionirano je prekoputa francuskog kulturnog centra. Kobo Kobo je poznat po maloprodaji odeće u jednom delu, dok se u drugom delu prodaje stoka.[4] Nalazi se u neposrednoj blizini železničke stanice, gde postoji veliki broj hotela.[5]
Tržište Guema nalazi se pored crkve na severnom putu u četvrti Albarika. Na njemu se prodaje goveđe i svinjsko meso, domaće pivo, voće i tradicionalna jela.[5]
Demografija[uredi | uredi izvor]
Ime Paraku izvedeno je iz dendi jezika, na kojem ono znači grad svih, a nazvan je tako zbog raznolikosti entičkih grupa u gradu. Kao trgovački grad koji često privlači veliki broj trgovaca i turista, Paraku ima veliki broj etničkih grupa kao što su Dendi, Somba, Zarma, Joruba, Hausa, Fula, Tuarezi i mnogi drugi narodi.[5]
Tokom 1979. godine procenjeno je da je u gradu živelo 60.915 ljudi, a prema zvaničnom popisu iz 1992. godine u Parakuu je živelo 103.577 stanovnika. U poslednjih 15—20 godina populacija grada se skoro udvostručila, na 148.451 stanovnika u 2002. godini i proceni od 188.853 ljudi iz 2009. godine.[6]
Gradsko jezgro[uredi | uredi izvor]
Centar grada ima kružnu raskrsnicu sa prepoznatljivim ružičastim stupcem i natpisom Paraku. Nalazi se u centralnom poslovnom okruženju, gde postoji veliki broj banaka i administrativnih zgrada. Grad ima park, ali je on izuzetno zagađen sa otpadom i zatvoren za javnost zbog moguće zaraze.[2] Važne banke uključuju Eko banku, Banku Afrike, Finansijsku banku i druge.[3][7]
U centru grada nalazi se i zgrada Opštine Paraku, nasuprot Ministarstva kulture, umetnosti i turizma, kao i biblioteka Paraku.[3] U blizini se nalazi policijska stanica, pošta, taksi i autobuska stanica. Na putu iz pravca Banke Afrike nalazi se bioskop Borgu, a dalje na severu duž puta na suprotnoj strani nalazi se konzulat Francuske i hotel Les Rojters, koji ima svoj zoološki vrt sa aligatorima, kornjačama, malim gazelama i raznim vrstama ptica.[5][3]
U jugoističnom centralnom delu grada nalazi se veliki broj zdravstvenih ustanova, uključujući i bolnicu Albarika u blizini konzulata Nigerije.[3]
U zapadnom centralnom delu nalaze se brojni moteli, koji su okruženi železničkom stanicom.[8]
Religija[uredi | uredi izvor]
Polovina stanovnika grada su muslimani, a u njemu postoji jedna džamija, koja je poznata po svojoj tvrđavi.[9] Jednu trećinu stanovnika čine katolici, a u njemu se nalazi i rimokatolička nadbiskupija Paraku. Osnovana je 13. maja 1948. godine. Glavna crkva je Katedrala Svetog Pavla, a trenutni nadbiskup je Fidel Agbatci, imenovan 14. aprila 2004. godine.[10]
Papa Jovan Pavle II je 4. februara 1993. godine posetio grad i održao sastanak sa predstavnicima katoličke crkve i islama.[11] Islamska zajednica Ahmadija napravila je džamiju u aprilu 2004. godine.[10]
Klima[uredi | uredi izvor]
| Klima Paraku (1961–1990) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Apsolutni maksimum, °C (°F) | 36,6 (97,9) |
38,3 (100,9) |
38,9 (102) |
38,4 (101,1) |
35,9 (96,6) |
33,7 (92,7) |
32,1 (89,8) |
31,6 (88,9) |
32,2 (90) |
33,9 (93) |
35,5 (95,9) |
35,8 (96,4) |
38,9 (102) |
| Maksimum, °C (°F) | 34,1 (93,4) |
36,0 (96,8) |
36,2 (97,2) |
34,9 (94,8) |
32,8 (91) |
30,7 (87,3) |
29,2 (84,6) |
28,6 (83,5) |
29,5 (85,1) |
31,5 (88,7) |
33,6 (92,5) |
33,6 (92,5) |
32,6 (90,7) |
| Prosek, °C (°F) | 26,5 (79,7) |
28,7 (83,7) |
29,6 (85,3) |
29,0 (84,2) |
27,5 (81,5) |
26,1 (79) |
25,1 (77,2) |
24,7 (76,5) |
25,0 (77) |
26,1 (79) |
26,6 (79,9) |
26,1 (79) |
26,8 (80,2) |
| Minimum, °C (°F) | 18,9 (66) |
21,3 (70,3) |
22,9 (73,2) |
23,1 (73,6) |
22,2 (72) |
21,4 (70,5) |
21,0 (69,8) |
20,8 (69,4) |
20,5 (68,9) |
20,8 (69,4) |
19,7 (67,5) |
18,5 (65,3) |
20,9 (69,6) |
| Apsolutni minimum, °C (°F) | 15,8 (60,4) |
18,2 (64,8) |
19,9 (67,8) |
19,9 (67,8) |
19,2 (66,6) |
18,9 (66) |
19,0 (66,2) |
19,1 (66,4) |
18,5 (65,3) |
18,6 (65,5) |
16,7 (62,1) |
15,2 (59,4) |
15,2 (59,4) |
| Količina padavina, mm (in) | 3,8 (0,15) |
9,2 (0,362) |
39,4 (1,551) |
85,5 (3,366) |
130,8 (5,15) |
172,0 (6,772) |
189,9 (7,476) |
208,8 (8,22) |
205,6 (8,094) |
91,1 (3,587) |
6,3 (0,248) |
6,6 (0,26) |
1,149 (45,236) |
| Dani sa padavinama (≥ 1.0 mm) | 0 | 1 | 3 | 5 | 9 | 11 | 12 | 13 | 15 | 7 | 1 | 1 | 78 |
| Izvor: NOAA[12] | |||||||||||||
Gradovi pobratimi[uredi | uredi izvor]
| Država | Grad |
|---|---|
 Francuska
|
 Orlean
|
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Džamija Paraku -
-
-
-
Gradski stadion
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „World Gazetteer”. World Gazetteer. Arhivirano iz originala 11. 1. 2013. g. Pristupljeno 27. 7. 2013.
- ^ a b Butler 2006, str. 187
- ^ a b v g d Butler 2006, str. 188
- ^ Butler 2006, str. 192
- ^ a b v g „Parakou”. Benintourism.com. Pristupljeno 10. 1. 2009.
- ^ „Benin: largest cities and towns and statistics of their population”. World Gazeteer. Arhivirano iz originala 22. 5. 2011. g. Pristupljeno 10. 1. 2009.
- ^ „EXTENDING FROM BENIN TO NIGER”. Railways Africa. Pristupljeno 17. 10. 2010.
- ^ „Parakou”. Maplandia World Gazetteer. Pristupljeno 11. 1. 2009.
- ^ „John Paul II travels”. The Vatican. Pristupljeno 10. 1. 2009.
- ^ a b „Metropolitan Archdiocese of Parakou”. G.Catholic.com. Pristupljeno 10. 1. 2009.
- ^ Matthews 1966, str. 139
- ^ „Parakou Climate Normals 1961–1990”. National Oceanic and Atmospheric Administration. Pristupljeno 13. 1. 2015.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Matthews, Ronald (1966). „African Powder Keg: Revolt and Dissent in Six Emergent Nations”. London: The Bodley Head. OCLC 246401461..
- Butler, Stuart (2006). „Benin”. Guilford, Connecticut: Bradt Travel Guides, The Globe Pequot Press.
- Fred Bernard, Au bout, Parakou : récit de voyage, Seuil, Paris, 2003, 116 p. ISBN 978-2-02-053142-9.
- Musée de plein air de Parakou (République Populaire du Bénin) : Dossier de présentation du projet architectural, Agence de Coopération Culturelle et technique, C.A.F.E., Paris, 1981, 38 p.
- Omer Thomas, Parakou et sa région : essai de cartographie thématique sur l'occupation et l'organisation de l'espace dans le Borgou sud, Université Paris 7, 1983, 182 p.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
