Parlament Engleske

Parlament Engleske je bio zakonodavno telo Kraljevstva Engleske, koji je postojao od početka 13. veka do 1707. kada je postao Parlament Velike Britanije nakon političke unije Engleske i Škotske kojom je stvoreno Kraljevstvo Velika Britanija.

Kralj Vilijam I Osvajač je 1066. uveo sistem u kom je on tražio savet od zemljoposednika i sveštenstva pre nego što bi se doneo zakon. Zemljoposednici su 1215. osigurali Veliku povelju slobode od kralja Jovana, koji je osigurano da kralj ne može da uvodi ili prikuplja bilo kakve poreze (osim već postojećih feudalnih taksi), bez saglasnosti svojih kraljevskog saveta što je postepeno evoluiralo u parlament. Prvi engleski parlament, čiji članovi nisu bili samo više plemstvo i sveštenstvo, je sazvao pobunjeni baron Simon de Monfort i sastao se 20. januara 1265. u Vestminsterskoj palati. Donji dom činila dva predstavnika nižeg plemstva iz svake grofovije i dva građanina iz svih većih gradova, a Gornji dom baroni i više sveštenstvo.

Tokom vekova, parlament je postepeno ograničavao moć engleske monarhije što je kulminiralo Engleskim građanskim ratom i suđenjem i pogubljenjem kralja Čarlsa I 1649. Nakon obnove monarhije pod kraljem Čarlsom II i potonjom Slavnom revolucijom iz 1688. prvenstvo parlamenta je bilo uspostavljeno kao princip i svi budući engleski i krasnije britanski monarsi si buli ograničeni na ulogu ustavnog monarha sa ograničenim izvršnim autoritetom. Akt o uniji iz 1707. je spojio engleski parlament sa Parlamentom Škotske u Parlament Velike Britanije. Kada je Parlament Irske ukinut 1801, njegovi bivši članovi su pridodati u telo koje se danas naziva Parlament Ujedinjenog Kraljevstva.