Песма малог пута
| Pesma malog puta | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | পথের পাঁচালী |
| Režija | Satjađit Raj |
| Scenario | Satjađit Raj |
| Temelji se na | Pesma malog puta (Bibutibušan Bandjopadjaj) |
| Glavne uloge | Subir Banerdži Kanu Banerdži Karuna Banerdži Uma Dasgupta Čunibala Devi Tulsi Čakraborti |
| Muzika | Ravi Šankar |
| Direktor fotografije | Subrata Mitra |
| Montaža | Dulal Data |
| Producentska kuća | Vlada Zapadnog Bengala |
| Distributer | Aurora Film Corporation (1955)[1] Merchant Ivory Productions Sony Pictures Classics (1995) |
| Godina | 1955. |
| Trajanje | 125 minuta[2] |
| Zemlja | Indija |
| Jezik | bengalski |
| Budžet | 14.700–31.500 dolara |
| Zarada | 21 milion dolara |
| Sledeći | |
| IMDb veza | |
Pesma malog puta (beng. পথের পাঁচালী) je indijski dramski film iz 1955. godine, režisera i scenariste Satjađita Raja, zasnovan na istoimenom romanu koji je napisao Bibutibušan Bandjopadjaj. Glavne uloge tumače Subir Banerdži, Kanu Banerdži, Karuna Banerdži, Uma Dasgupta, Čunibala Devi i Tulsi Čakraborti. Prvo je ostvarenje u Trilogiji o Apuu i prati detinjstvo glavnog junaka Apua i njegove starije sestre Durge, kao i težak seoski život njihove siromašne porodice.
Film je sniman uglavnom na lokaciji, imao je ograničen budžet, glumačku postavu su uglavnom činili glumci amateri, a snimila ga je neiskusna ekipa. Nedostatak sredstava doveo je do čestih prekida produkcije koji su trajali skoro tri godine. Sitarista Ravi Šankar komponovao je muziku za film koristeći klasične indijske rage. Subrata Mitra je bio direktor fotografije, dok je za montažu bio zadužen Dulal Data. Nakon premijere 3. maja 1955. tokom izložbe u njujorškom Muzeju moderne umetnosti, film je iste godine objavljen u Kalkuti na oduševljenje publike i kritičara. Posebnoj projekciji prisustvovali su glavni ministar Zapadnog Bengala i premijer Indije.
Kritičari su pohvalili realizam filma, humanost i emotivne scene, dok su drugi kritikovali spori tempo, a neki su ga osudili zbog romantiziranja siromaštva. Stručnjaci su istakli lirski kvalitet i realizam filma (pod uticajem italijanskog neorealizma), prikaz siromaštva i malih užitaka svakodnevnog života, uz korišćenje onoga što je autor Darijus Kuper nazvao „epifanijom čuda”, između ostalog.
Priču o Apuu su nastavila dva naknadna ostvarenja u Rajovoj trilogiji: Nepokoreni (1956) i Apuov svet (1959). Pesma o malom putu je opisana kao prekretnica u indijskoj kinematografiji, jer je bila među prvim filmovima pokreta Novog indijskog filma, koji je zastupao autentičnost i socijalni realizam. Bio je prvi je film iz nezavisne Indije koji je privukao veliku pažnju međunarodne kritike, osvojio je indijsku Nacionalnu filmsku nagradu za najbolji igrani film 1955. godine, nagradu za najbolji ljudski prikaz na Filmskom festivalu u Kanu 1956. i nekoliko drugih nagrada, čime je Raj postao jedan od najpoznatijih reditelja u zemlji. Često se nalazi na listama najboljih filmova ikada snimljenih.
Radnja[uredi | uredi izvor]
Godine 1910. u Niščindipuru, u ruralnom Bengalu, Harihar Roj oskudno zarađuje za život kao pudžari (sveštenik), ali sanja o boljem životu pesnika i dramskog pisca. Njegova supruga Sarbadžaja brine o njihovoj deci, Durgi i Apuu, i Hariharovoj starijoj rođaki, Indir Takrun. Zbog njihovih ograničenih sredstava, Sarbadžaja negoduje što mora da deli svoj dom sa starom Indir, koji često krade hranu iz njihove već oskudne kuhinje. Durga voli Indir i često joj daje voće ukradeno iz voćnjaka bogatog suseda. Jednog dana, susedova žena optužuje Durgu da je ukrala ogrlicu od perli (što Durga poriče) i krivi Sarbadžaju što je podstakla ćerkinu sklonost krađi.
Kao starija sestra, Durga se brine o Apuu sa majčinskom ljubavlju, ali ne štedi priliku da ga zadirkuje. Zajedno dele jednostavne životne radosti: mirno sede pod drvetom, gledaju pokretne slike putujućeg bioskopa, trče za prodavcem slatkiša u prolazu i gledaju džatru (narodno pozorište) koju izvodi glumačka trupa. Svake večeri ih oduševljava zvuk zvižduka dalekog voza.
Sarbadžaja je sve više ogorčena na Indir i postaje sve otvorenije neprijateljski raspoložena, što dovodi do toga da se Indir privremeno skloni u dom drugog rođaka. Jednog dana, dok Durga i Apu trče da vide voz, Indir — koja se ne oseća dobro — vraća se kući, a deca otkrivaju da je preminula po njihovom povratku.
Pošto u selu ima sve manje izgleda za uspeh, Harihar putuje u grad da potraži bolji posao. Obećava da će se vratiti sa novcem za popravak njihove trošne kuće, ali se zadržava duže nego što je obećao. Tokom njegovog odsustva, porodica tone sve dublje u siromaštvo, a Sarbadžaja postaje sve očajnija i zabrinutija. Jednog dana tokom sezone monsuna, Durga se igra na pljusku, prehladi se i dobija visoku temperaturu. Njeno stanje se pogoršava dok kiša i vetar sa grmljavinom pogađaju kuću koja se raspada, a ona umire sledećeg jutra.
Harihar se vraća kući i počinje da pokazuje Sarbadžaji robu koju je doneo iz grada. Tiha Sarbadžaja se lomi kraj nogu svog muža, a Harihar plače od tuge kada otkrije da je Durga umrla. Porodica odlučuje da napusti svoj vekovni dom i ode u Benares. Dok se pakuju, Apu pronalazi ogrlicu za koju je Durga ranije poricala da ju je ukrala; baca je u baru. Apu i njegovi roditelji napuštaju selo na volovskim zapregama, dok zmija gmiže u njihovu sada napuštenu kuću.
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Kanu Banerdži | Harihar Roj |
| Karuna Banerdži | Sarbadžaja Roj |
| Subir Banerdži | Apurba „Apu” Roj |
| Runki Banerdži | Durga Roj |
| Čunibala Devi | Indir Takrun |
| Tulsi Čakraborti | Prasana |
| Haren Banerdži | Činibas |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Sengoopta, Chandak (16. 11. 2009). „Apu-In-The-Word”. Outlook. str. 2/5. Arhivirano iz originala 24. 4. 2014. g. Pristupljeno 22. 4. 2014.
- ^ Jeffries, Stuart (19. 10. 2010). „Pather Panchali: No 12 best arthouse film of all time”. The Guardian. Arhivirano iz originala 17. 10. 2013. g. Pristupljeno 2. 12. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Pesma malog puta na sajtu IMDb (jezik: engleski)
