Radmilo Stojanović
Radmilo Stojanović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1910. |
| Mesto rođenja | Beograd |
| Datum smrti | 2002. |
Radmilo Stojanović (Beograd, 1910 — 2002) bio je profesor Instituta za strane jezike u Beogradu i vrstan poznavalac sanskrita. Od ostalih jezika posebno dobro je vladao je starogrčkim, latinskim, nemačkim i francuskim jezikom, koji je sve do penzije predavao na Institutu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Radmilo Stojanović se rodio u Beogradu u porodici u kojoj je odmalena bio u kontaktu sa naukom. Njegov otac Kosta Stojanović bio je poznati univerzitetski profesor matematike, ujaci nastavnici srpskog, od kojih je najstariji, Milan Dimitrijević, bio i doktor klasične filologije. Započeo je studije matematike kod profesora Mike Alasa i Milutina Milankovića, a uporedo je studirao i proučavao jezike, osobito sanskrit.
Radio je kao profesor na Institutu za strane jezike u Beogradu od 1960. do 1984. Nastavu sanskrita na Institutu je započeo 1967. i nastavio je da ga da predaje i posle penzionisanja, skoro do samog kraja života, krepko i jasno, iako duboko u svojoj devetoj deceniji.
Objavljena dela[uredi | uredi izvor]
- „Sanskrit 1: Periferna morfologija”, Institut za strane jezike, Beograd (1977)
- „Čovek i stvarnost sa gledišta drevnog istoka”, Beograd (1993)
- „Uvod u sanskrit”, Prometej, Novi Sad (1997)
- „Sanskritska čitanka: sa gramatikom”, Beograd (2000)
