Ranovizantijsko utvrđenje Konjuša na Ceru
| Ranovizantijsko utvrđenje Konjuša na Ceru | |
|---|---|
| Opšte informacije | |
| Mesto | Miloševac |
| Opština | Šabac |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | Arheološko nalazište |
| Vreme nastanka | 5-6. vek |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Ranovizantijsko utvrđenje Konjuša na Ceru, u ataru sela Miloševac, opština Šabac, datira u epohu rane vizantije, odnosno u 5. - 6. vek. Arheološko nalazište se ubraja u nepokretna kulturna dobra kao spomenik kulture od velikog značaja.[1]
Izgled utvrđenja[uredi | uredi izvor]
Na osnovu rezulatata arheoloških iskopavanja, utvđenje je nesumnjivo izgrađeno u vreme kada počinje, posle varvarskih upada tokom 4. i 5. veka, ponovno utvđivanje severne granice istočnog rimskog carstva vizantije. Početkom 6. veka vode se borbe između vizantije, teodorove gotske državei kasnije gepida za teritorije između Singidunuma i Sirmijuma. Kao rezultat tih borbi bilo je ponovno učvršđivanje vizantijske vlasti na ovoj teritoriji. Obnova starih rimskih utvrđenja započinje već za vreme vladavine careva anastasija i Justinijan I. Naročito je intenzivna igradnja novih utvrđenja na području severnih graničnih teritorija za vlade cara Justinijana (527-568 g.). Prema prokopijevim podacima Justinijan je na dunavskom limesu izgradio oko 60 utvrđenja. U svetlu tih zbivanja treba posmatrati i nastanak utvrđenja na lokalitetu Konjuša na Ceru.
Utvrđenje se nalazi na izvanrednom strategijsko geografskom položaju na savernim uzvišenjima planine Cer na mestu odakle se veoma lako može kontrolisati savska dolina i Srem. Ovako izabran položaj utvrđenja se u potpunosti uklapa u koncepciju obnovljenog vizantijskog limesa. Utvrđenje je imalo pored kontrole ove nemirne teritorije, za cilj i sprečavanje varvarskih prodora na jug prema vizantijskim teritorijama u centru Balkana. Oblik utvrđenja je u potpunosti podređen konfiguraciji terena koristeći sve njegove prednosti. Sa rovom i tri kule isturene prema najpristupačnijem delu, ovo utvrđenje predstavlja veoma značajan primer fortifikacione arhitekture toga vremena. Poseban značaj utvrđenja je što je to jedino poznato ranovizantijsko utvrđenje na delu limesa zapadno od Beograda. Uništeno je verovatno u doba avarsko-slovenskih prodora krajem 6. veka ili početkom 7. veka i više nije obnavljano.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Spisak spomenika kulture u Kolubarskom okrugu
- Spisak arheoloških nalazišta u Srbiji
- Spisak tvrđava u Srbiji
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zavod za zaštitu spomenika Valjevo: "Spomeničko nasleđe Kolubarskog i Mačvanskog Okruga" . . Ваљево. 2006. ISBN 978-86-904745-2-3. COBISS.SR 131307532
Izvori[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Napomena: Sadržaj ovog članka je jednim delom ili u celosti preuzet sa http://vaza.co.rs. Nosilac autorskih prava nad materijalom je dao dozvolu da se isti objavi pod slobodnom licencom. Dokaz o tome se nalazi na OTRS sistemu, a broj tiketa sa konkretnom dozvolom je 2013110510010149.
