Regulaciona linija
Regulaciona linija jeste urbanistički pokazatelj koji se koristi u urbanizmu, arhitekturi i građevinarstvu. To je linija koja razdvaja površinu određene javne namene od površina predviđenih za druge javne i ostale namene[1].
Primena[uredi | uredi izvor]
U srpskom zakonodavstvu regulaciona linija se obično daje u vidu granične vrednosti za određeni urbanističku celinu, urbanistički blok ili građevinsku parcelu.
Prema važećem Pravilniku o opštim uslovima za parcelaciju, regulaciju i izgradnju rastojanje između regulacionih linija (širina pojasa regulacije) se utvrđuje u zavisnosti od značaja saobraćajnice, odnosno infrastrukture, kao horizontalna, nadzemna i podzemna regulacija. Najmanja dozvoljena širina pojasa regulacije po vrstama ulica je za[2]:
- sabirne ulice - 10,00 m;
- stambene ulice - 8,00 m;
- saobraćajnice u seoskim naseljima - 7,00 m;
- kolski prolazi - 5,00 m;
- privatne prolaze - 2,50 m;
- pešačke staze - 1,50 m.
Postavljanje regulacione linije ulica i javnih površina obavezan je deo plana detaljne regulacije i idejnog projekta [3].
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Bruto razvijena građevinska površina
- Indeks zauzetosti parcele
- Indeks izgrađenosti parcele
- Građevinska linija
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ http://www.rapp.gov.rs/Storage/Global/Documents/2014/Zakoni/Zakon_o_planiranju4.pdf Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. maj 2014) Zakon o planiranju i izgradnji, Čl. 2
- ^ https://web.archive.org/web/20140527212733/http://195.250.98.80/media/zakoni/Pravilnik_parcelacija_cir.pdf
- ^ http://www.rapp.gov.rs/Storage/Global/Documents/2014/Zakoni/Zakon_o_planiranju4.pdf Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. maj 2014) Zakon o planiranju i izgradnji, Čl. 28