Satanistička crkva
Satanistička crkva je religiozna organizacija posvećena satanizmu kao kodifikovana u Satanističkoj Bibliji. Satanistička crkva je osnovana u crnoj kući u San Francisku 30. aprila 1966. godine, od strane Antona Šandora Leveja, koji je bio prvi sveštenik ovakve crkve do svoje smrti 1997. godine. 2001. godine imenovan je Peter X. Žilmor na poziciju velikog sveštenika, a sedište crkve preseljeno je u Njujork.[2]
Satanistička crkva ne podržava hrišćanska i islamska verovanja o Satani. Veliki sveštenik Peter H. Žilmor opisuje svoje članove kao "skeptične ateiste", prihvatajući jevrejski koren reči "Satana" kao "protivnika". Crkva smatra Satanu kao pozitivnim arhetipom koji predstavlja ponos, individualizam i prosvetljenje, i kao simbol protivljenja avramskim verovima koje je Levej kritikovao za ono što je vidio kao suzbijanje prirodnih instinkta čovečanstva.
Satanistička crkva opisuje svoju strukturnu osnovu kao kabal koji je podzemni ćelijski sistem pojedinaca koji dele osnovu naše "filozofije". Članstvo u crkvi Satana dostupno je na dva nivoa: registrovano članstvo i aktivno članstvo. Registrovani članovi su oni koji odluče da se afirmišu na formalnom nivou tako što će podneti tražene informacije i slati jednokratnu taksu za registraciju. Aktivno članstvo je dostupno onima koji žele da preuzmu aktivniju ulogu u organizaciji i podležu ispunjenju sveobuhvatne aplikacije. Crkva pruža članovima venčanje, sahranu i krštenje. Ovakve ceremonije obavlja član crkvenog sveštenstva.
Crkva održava koncept pristupa satanizmu, što je izložio Levej, odbacujući legitimitet bilo koje druge organizacije koje tvrde da su satanisti. Naučnici se slažu da ne postoji pouzdano dokumentovani slučaj sataničkog kontinuiteta pre osnivanja crkve Satane. To je bila prva organizovana crkva u savremenom dobu koja je posvećena figuri Satane, a prema Faksneldu i Petersenu, crkva je predstavljala "prvu javnu, vidljivu i dugotrajnu organizaciju koja je predstavljala pravi satanistički diskurz."
Verovanja[uredi | uredi izvor]
Crkva ne podržava verovanje u Satanu kao entitet koji bukvalno postoji, ni Levej čak nije podsticao obožavanje Satane kao božanstva. U intervjuu Davidu Šankbonea, visoki sveštenik Peter H. Žilmor je izjavio: "Moj pravi osećaj je da svako ko veruje u natprirodne entitete na nekom nivou je lud. Ako veruju u Đavola ili u Boga, oni odbijaju razlog". Gilmore definiše reč "Satana" kao "model ili oblik ponašanja", napominjući da na hebrejskom znači reč "protivnik" ili "suparnik", što se može smatrati "onim ko se bavi pitanjima". Gilmore opisuje satanizam kao početak ateizma i smatrajući da je univerzum ravnodušan: "Nema Boga, nema Đavola, a to skoro da nikog i ne zanima!" Levej je pokušao da utvrdi svoj sistem verovanja u okviru sekularističkog svetskog pogleda koji je izveden iz prirodnih nauka, na taj način pružajući mu ateističku osnovu za kritiku hrišćanstva i drugih supernaturalističkih verovanja. On je legitimizovao svoju religiju ističući ono što je tvrdio da je njegova racionalna priroda, suprotstavljajući to sa onim što je video kao supernaturalističku iracionalnost ustaljenih religija.
Članci crkve takođe mogu učestvovati u sistemu magije koju je Levej definisao kao veću i manju magiju. Veća magija je oblik ritualne prakse i podrazumeva se psihodramatska opterećenja i da osoba fokusira svoju emocionalnu energiju za određenu svrhu; manja magija je praksa manipulacije pomoću primenjene psihologije i glamura kako bi se pojedinac ili situacija savijala prema nečiji volji. Iako su mnoge Levejove ideje oblikovane oko sekularnog i naučnog pogleda na svet, druge izražavaju uverenje da postoje razne magijske snage u postojanju; umesto da ih karakterišu kao natprirodne, Levej je izrazio mišljenje da su oni bili deo prirodnog sveta koji do sada nije otkrila nauka. Verovao je da je uspešna upotreba magije uključivala magičara koji manipuliše ovim prirodnim snagama koristeći snagu sopstvene volje, osobine religije koja je upoređena sa hrišćanskom naukom i sitanologijom. Naznačeno u Satanističkoj bibliji, Levej je definisao magiju kao "promenu situacija ili događaja u skladu sa sopstvenom voljom, koja bi, primenom normalno prihvaćenih metoda, biti nepromenljiva".
Termin "ateistički catanizam" je opisan kao "oksimoronska" od strane crkve i njenog sveštenstva. Satanistička crkva odbacuje legitimitet bilo koje druge organizacije koja tvrdi da su satanisti, ateistička ili na neki drugi način, presnimavanje obrnutih hrišćana, pseudo-satanista ili obožavatelja Đavola. Istaknuti lider Crkve Blanš Barton opisao je satanizam kao "poravnanje i način života". Levej i Crkva su se zalagali za stav da su "satanisti rođeni, a ne napravljeni" i da su oni po prirodi takvi, žive onako kako ih smatraju mnogi, koji se sami realizuju u religiji koja apeluje da su satanistu sasvim prirodni, vodeći ih da shvate da su satanisti kroz pronalaženje sistema verovanja koji je u skladu sa njihovom sopstvenom perspektivom i načinom života. Pripadnici filozofije opisali su Satanizam ne kao duhovnu religiju već kao Prvu svetsku prvu mašnu religiju". "Centralna uverenja" Crkve su formulisane u devetoj sataničkoj izjavi, jedanaest satanističkih pravila Zemlje, devet satanističkih greha i pentagonalnog revizionizma, koji se redovno reprodukuju unutar crkvenog pisanog materijala Satane.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Godine 1956. Levej je kupio kuću na Viktoriji u San Francisku, koja je bila skroz crno obojena. Tokom kasnih 1950-ih, Levej je održao predavanja u petak uveče o okultnim subjektima u svojoj kući. Proces pisanja njegovih predavanja dovodi ga da destiluje svoju filozofiju zasnovanu na ranijim istraživanjima o temama koje se smatraju bizarnim, kao i iskustvima kao psihičkog istraživača i hipnotizera, kao i rad na karnevalima. Postepeno je prikupljao redovne posetioce koji su postali poznati kao "Magic Circle". Tokom ovog perioda Levej je održao i "radionice za veštice", časove kojima se ženama upućuju na umetnost zavođenja i manipulacije glamurnim i ženstvenim vikama. Prema rečima sociologa i podružnice rane grupe Randal Alfreda, ove "radionice" uključivale su "različite aspekte Satanizma" i stalno su se predavale u petak uveče. Iako su stvarni brojevi nepoznati, predloženo je da se grupa sastojala od oko dvadeset ljudi. Računi sugerišu da je "krug" uključivao autore, umetnike, doktore, policajce i akademika kao i druge profesije.
Početkom šezdesetih godina Levej je formirao grupu pod nazivom "Orden trapezoida", koji je kasnije postao upravno telo crkve Satane. Grupa je uključivala: "Baronicu" Carin de Plesena, Dr. Cecil Nikona, Keneth Angera, gradskog procenitelja Rusel Voldena i Donald Verbija. Prema istorijskoj crkvi Satanije, drugi saradnici Leveja od tog vremena uključuju uočene naučne fantastike i horor pisce Antoni Boucera, Avgust Derletha, Robert Barboura Džonsona, Reginald Bretnora, Emil Petaja, Stuart Palmera, Clark Aston Smita, Forest J. Ackermana i Fritz Leiber.
Sredinom 60-ih, pre objavljivanja Satanijske biblije, pisci Levejea su se distribuirali među njegovim krugom u obliku serije radova poznatih pod nazivom "Rainbow Sheets", asortiman eseja koji opisuju filozofiju, predstavljen kao "uvod u Satanizam". Ovi eseji su kasnije predstavljeni u knjizi Lucifer. Pored toga, rad je opisao magiju i sadrži uputstva za praksu ili ritual.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Gilmore, Magus Peter H. „F.A.Q. Symbols and Symbolism”. Church of Satan. Arhivirano iz originala 7. 1. 2019. g. Pristupljeno 4. 4. 2017.
- ^ Abrams, Joe (proleće 2006). Wyman, Kelly, ur. „The Religious Movements Homepage Project - Satanism: An Introduction”. virginia.edu. University of Virginia. Arhivirano iz originala 29. 8. 2006. g. Pristupljeno 1. 1. 2021.
