Pređi na sadržaj

Signal (časopis)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Časopis Signal je glasilo signalizma, međunarodnog neoavangardnog stvaralačkog pokreta poniklog u srpskoj kulturi. Časopis je osnovan 1970. godine u Beogradu,[1] sa podnaslovom „Internacionalna revija za signalistička istraživanja“. Osnivač i glavni i odgovorni urednik je Miroljub Todorović.

U časopisu su radove objavljivali neoavangardni pesnici, prozni pisci, esejisti i vizuelni umetnici iz Evrope, Severne i Južne Amerike, Japana i Australije.

Signal je objavljivan u dve serije. Prva serija je izlazila u razdoblju od 1970. do 1973. godine (brojevi: 1, 2-3, 4-5, 6-7 i 8-9). Druga serija je izlazila od 1995. do 2004. godine (brojevi: 10, 11-12, 13-14, 15-16-17, 18, 19-20, 21, 22-23-24, 25-26-27 i 28-29-30).

Istaknuti inostrani saradnici časopisa „Signal“

[uredi | uredi izvor]
  • Raul Hausman (Raoul Hausmann, dadaista, osnivač Berlinske Dade 1918. godine),
  • Augusto de Kampos (Augusto de Campos, jedan od pokretača konkretne poezije),
  • Mikele Perfeti (Michele Perfetti, mejl-artista, kritičar i teoretičar neoavangarde, u više navrata pisao o našem signalizmu),
  • Adrijano Spatola (Adriano Spatola, italijanski pesnik, uređivao časopis za eksperimentalnu poeziju „Tam Tam“),
  • Klemente Padin (Clemente Padin, vizuelni pesnik i teoretičar, u više navrata pisao o signalizmu, urednik neoavangardnog časopisa "Ovum 10", iz Urugvaja),
  • Žilijen Blen (Julien Blaine, vizuelni pesnik, mejl-artist, konceptualni umetnik i performer, urednik jednog od najboljih časopisa neoavangarde Doc(k)s-a),
  • Sarenko (Sarenco, vizuelni pesnik, performer, antologičar, osnivač i urednik italijanskog neoavangardnog časopisa Lotta poetica),
  • Eugenio Mičini (Eugenio Miccini, jedan od najistaknutijih italijanskih vizuelnih pesnika i teoretičara neoavangarde),
  • Ričard Kostelanec (Richard Kostelanetz, vizuelni pesnik, teoretičar neoavangarde, antologičar, urednik godišnjaka "Assembling"),
  • Giljermo Dajzler (Guillermo Deisler, čileanski vizuelni pesnik, kritičar i antologičar),
  • Bob Kobing (Bob Cobbing, engleski konkretni pesnik i teoretičar zvučne poezije),
  • Ojgen Gomringer (Eugen Gomringer, konkretni pesnik i teoretičar, jedan od pokretača konkretne poezije),
  • Pjer Garnije (Pierre Garnier, konkretni pesnik i teoretičar, osnivač francuskog spacijalizma – Le spatialisme – Prostorna poezija),
  • Enco Minareli (Enzo Minarelli, glavni predstavnik italijanske poesia visiva - vidljiva poezija),
  • Keiči Nakamura (Keiichi Nakamura, japanski vizuelni pesnik i mejl-artist),
  • Dik Higins (Dick Higgins, vizuelni pesnik i teoretičar neoavangarde, urednik izdavačke kuće engl. Something Else Press),
  • Dmitrij Bulatov (Dmitry Bulatov, ruski vizuelni pesnik, teoretičar i antologičar),
  • Sol Levit (Sol LeWitt, jedan od najistaknutijih američkih konceptualista),
  • Šozo Šimamoto (Shozo Shimamoto, član poznate japanske neoavangardne grupe Gutai),
  • Dr Klaus Peter Denker (Dr Klaus Peter Dencker, vizuelni pesnik i teoretičar, sastavljač jedne od kultnih antologija vizuelne poezije "Text-Bilder"),
  • Ruđero Mađi (Ruggero Maggi, italijanski likovni umetnik, vizuelni pesnik i mejl-artista),
  • Danijel Daligan (Daniel Daligand, francuski vizuelni pesnik, mejl-artista i kritičar),
  • Vili R. Meljnikov (Willi R. Melnikov, ruski vizuelni pesnik, mejl-artista i performer),
  • Kum-Nam Baik (Kum-Nam Baik, južnokorejski mejl-artista),
  • On Kavara (On Kawara, američki konceptualni umetnik),
  • Dr Klaus Groh (Dr Klaus Groh, neodadaista, osnivač velikog neodadaističkog centra u Nemačkoj i autor brojnih antologija i zbornika vizuelne poezije, mejl-arta i konceptualne umetnosti).

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Šram Godehard, „Signal – internacionalna revija za signalistička istraživanja“, u knjizi Signalizam u svetu, Beograd, 1984, str. 14-15 (izvorno objavljeno 1972)

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Todorović Miroljub, „Povodom prvog broja Internacionalne revije Signal“, u knjizi Planetarna kultura, Beograd, 1995, str. 69-71.
  • Živković Živan, „Časopis Signal“, u knjizi Signalizam – geneza, poetika i umetnička praksa, Paraćin, 1994, str 25-30.
  • Ilić Vojislav I., „Časopis Signal“, Mostovi, Pljevlja, broj 100, 1987, str. 63-73.
  • Pavlović M., „Novi sjaj Signala“, Politika, 4. oktobar 1997, str. 28.
  • Tišma Andrej, „Novi krvotok signalizma“, Signal, broj 18, 1998, str. 30/31.
  • P. M. „Priznanje srpskom Signalu“ (Beogradski internacionalni časopis dobio nagradu na međunarodnoj književnoj smotri kao najbolja revija u 1998. za intermedijalna književno-umetnička istraživanja), Politika, 18. mart 1999, str. 15.
  • Z. Š. „Niste usamljeni“, Politika, 31. mart, 1999.
  • Kosanović Jelena, „Ratno izdanje kao traganje za novim prostorima“, Borba, Beograd, 29–30. maj 1999, str. 9.
  • Tišma Andrej, „Ratni dvobroj Signala“, Dnevnik, Novi Sad, 7. jul 1999, str. 13