Silvester Obnorski
| Silvester Obnorski | |
|---|---|
 | |
| Svetovni podaci | |
| Kanonizacija | od strane Ruska pravoslavna crkva |
| Praznik | 8. maj |
Silvester Obnorski - pustinjak,osnivač manastira Vaskrsenja na Obnoru, učenik svetoga Sergija Radonješkog,. Poštovan od Ruske pravoslavne crkve u liku svetitelja, pominje se 8. maja (po julijanskom kalendaru).
Žitije sa nazivom Drevni život Silvestra od Obnora nije sačuvan do danas (rukopis je nestao u požaru krajem 18. veka). Sačuvani rukopisi 17. veka sadrže samo naznaku datuma smrti, podatke o osnivanju manastira i posthumnim čudima, kao i liturgijske tekstove koji svedoče o poštovanju Silvestra kao svetitelja. Sredinom 19. veka profesor Moskovske bogoslovske akademije Sergije Smirnov, sastavljajući kratko žitije Silvestra[1], rukovodio se i ovim izvorima i usmenim predanjem.
Nema podataka o poreklu monaha Silvestra. Zamonašio se u manastiru Sergija Radonješkog i, kao i mnogi njegovi učenici, napustio ga je u potrazi za samoćom. Mesto njegovih monaških podviga bile su obale Obnore, male reke koja danas protiče teritorijom Vologdske i Jaroslavske oblasti, pritoke reke Kostrome. Kasnije su se mnogi monasi pustinjaci naselili na Obnoru i u njegovoj okolini; Među njima su poznati sveti Pavel Obnorski, Sergije Nuromski, Kornilije Komeljski, Genadije Ljubimogradski. Posle mnogo godina usamljeničkog života, monahu Silvestru su počeli da dolaze učenici koji su želeli monaški život, a on je, primivši blagosloveno pismo moskovskog mitropolita Aleksija, podigao hram Vaskrsenja, položivši temelj budućem manastiru (sada je ovde selo Voskresenskoe, Ljubimski okrug, Jaroslavska oblast).
Manastir Vaskrsenje Obnorski je ukinut 1764. godine i pretvoren u parohiju. Godine 1825. svi drveni objekti manastira su porušeni, a na njenom mestu podignuta je velika kamena crkva. Godine 1860, po svedočenju nastojatelja hrama i nekoliko parohijana, u hramu se dogodilo čudesno znamenje: poklopac kovčega monaha Silvestra sam se otvorio i postalo je vidljivo netruležno telo svetitelja[2]. Posle ovog događaja, hodočasnici su počeli da dolaze u velikom broju do moštiju Svetog Silvestra. Sačuvani su podaci o brojnim čudima koja su se desila na njegovom grobu.
Godine 1876. naručena je nova svetinja za mošti svetitelja[3]. Svečeve mošti su izgubljene 1920-ih godina, tokom pohoda na otkrivanje moštiju. Ubrzo nakon toga hram je zatvoren. Trenutno je vraćena crkvi, u njoj se služe bogosluženja i u toku su restauratorski radovi.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Smirnov S. Prepodobnый Silьvestr, igumen Obnorskiй, čudotvorec”. www.booksite.ru. Pristupljeno 2024-05-07.
- ^ Gusev, Guriй (2022-07-15). „History of the Church of the Resurrection of Christ in Kokuev”. Cerkovnый istorik (2(8)): 90—103. ISSN 2658-4476. doi:10.31802/ch.2022.8.2.005.
- ^ Švec, Nazariй (2020-03-13). „ŽURNAL «PODOLЬSKIE EPARHIALЬNЫE VEDOMOSTI» KAK ISTOČNIK IZUČENIЯ DEЯTELЬNOSTI PRAVOSLAVNOGO DUHOVENSTVA NA TERRITORII PODOLЬЯ VTOROЙ POLOVINЫ XIX - NAČALA XX VEKA”. LE TENDENZE E MODELLI DI SVILUPPO DELLA RICERSHE SCIENTIFICI - TOMO 3. European Scientific Platform. doi:10.36074/13.03.2020.v3.31.