Pređi na sadržaj

Spoljašnji analni sfinkter

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nazivi i oznake
TA98A04.5.04.012
TA22426
FMA21930
Anatomska terminologija

Spoljašnji analni sfinkter (lat. sphincter ani externus) jeste anatomska ovalna cevna struktura građena od skeletnih mišićnih vlakna.[1] Distalno, prijanja uz kožu koja okružuje ivicu anusa.[2] U stanju mirovanja sfinkter je u stanju toničke kontrakcije.[1]

Anatomija

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnji analni sfinkter ima dužinu od 8 do 10 santimetara, a u njegovom najširem delu, naspram anusa, debljine je oko 2,5 santimetra.

Poprečnoprugasti mišić sfinktera je nastavak puborektalnog mišića . Mišićni kompleks spoljašnjeg analnog sfinktera podeljen je na tri sloja:

  • potkožni deo, koji je prstenasti mišić;
  • površinski deo, koji je eliptični mišić pričvršćen za kokciks;
  • duboki deo, blisko povezan sa puborektalnim mišićem.

Mišićna vlakna spoljašnjeg analnog sfinktera obavijaju donji deo unutrašnjeg analnog sfinktera. Iako su sfinkteri u kontaktu jedni sa drugima, postoji jasno definisana granica između njih.

Histologija

[uredi | uredi izvor]

Sfinkter se sastoji uglavnom od sporo trzajućih vlakana koja omogućavaju produženu kontinuiranu kontrakciju.[1]

Inervacija

[uredi | uredi izvor]

Glavni izvor inervacije spoljašnjeg analnog sfinktera je pudendalni nerv, vlakna desnog i levog pudendalnog pleksusa.

Funkcija

[uredi | uredi izvor]

Mišići spoljašnjeg analnog sfinktera, kao i dno karlice, imaju receptore za istezanje. Zdrav odrasli sfinkter je u stanju da kontroliše prolaz stolice kroz sfinkter, njenu konzistenciju i prisustvo gasova.

Rektoanalni refleks dovodi do kontrakcije mišića spoljašnjeg analnog sfinktera.

Pojavu reakcije defekacije olakšava naglo povećanje intraabdominalnog pritiska, kao rezultat, porasta intrarektalnog pritiska, opuštanje unutrašnjeg sfinktera anusa i voljnog opuštanja mišića spoljašnjeg sfinktera.[3]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v Gray, Henry; Standring, Susan; Anhand, Neel, ur. (2021). Gray's Anatomy: the anatomical basis of clinical practice (42nd edition izd.). Amsterdam: Elsevier. ISBN 978-0-7020-7707-4. 
  2. ^ Gray, Henry; Gray, Henry; Lewis, Warren H (1918). Anatomy of the human body. Philadelphia,: Lea & Febiger,. 
  3. ^ Kolesnikov L. L. Sfinkternый apparat čeloveka. — SPb.: SpecLit, 2000. — 183 s. — 1000 эkz. — ISBN 5-263-00142-8.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).