Sprint (biatlon)
Sprint (engl. sprint, trka na kratke staze) je jedna od disciplina biatlona koja se održava na kružnoj stazi od 10 kilometara za seniore[1] i juniore, a na 7,5 km za seniorke[2] i juniorke. U toku trke gađa se dva puta. Muškarci trče 3 kruga po 3,3 km, a žene po 2,5 km.(Krugovi su obično iste dužine, ali pravila dozvoljavaju, i da se koriste i krugovi različite dužine). Takmičari startuju u intervalima od 30 sekundi do 1 minut. Posle prvog kruga gađa se iz ležećeg, a nakon drugog iz stojećeg stava, ukupno 10 meta. Na strelištu takmičari sami biraju svoje mesto za gađanje. Svaki promašaj donosi kazneni krug trčanja od 150 metara. Prema važećim pravilima za takmičenje u disciplini potera, učestvuje 60 najboljih biatlonaca u sprintu.
Na program svetskih prvenstava u biatlonu disciplina sprint je za muškarce uključena 1974. u Minsku, a za žene 1984. u Šamoniju. Prvi svetski prvak u sprintu bio je finski biatlonac Juhani Sutarinen, a kod žena sovjetska biatlonka Venera Černjišova.
Takmičenje u sprintu na Zimskim olimpijskim igrama prvi put je održano na 1980. u Lejk Plesidu u muškoj, a 1992. u Albervilu u ženskoj konkurenciji. Prvi olimpijski pobednik u sprintu bio je biatlonac Istočne Nemačke Frank Ulrih, a kod biatlonki takmičarka Zajednice nezavisnih država Anfisa Rezcova.