Stara Kastilja
Stara Kastilja (šp. Castilla la Vieja, [kasˈtiʎa la ˈβjexa]) je istorijska oblast Španije, koja uključuje teritorije koje su kasnije odgovorale pokrajinama Santander, Burgos, Logronjo, Palensija, Valjadolid, Sorija, Segovija i Avila.
Vodi porijeklo od istorijske Kastilje koja je osnovana u 9. vijeka na prostoru na kome se danas nalaze Kantabrija, Alava i Burgos.
U 18. vijeku, Karlos III od Španije dodjeljuje Staroj Kastilji pokrajine Burgos, Sorija, Segovija, Valjadolid i Palensija.
Kraljevskim dekretom 30. novembra 1833, reformom Havijera de Burgosa, uspostavljena je osnova za podjelu Španije na pokrajine koje će, sa nekoliko izmjena, opstati i danas.
Drugim kraljevskim dekretom, 30. novembra 1855, Španije je podjeljena na 49 pokrajina, dodjelivši Valjadolid i Palensiju Leonu, dok u sastavu Stare Kastilje ostaju samo Santander, Burgos, Lorgonjo, Sorija, Segovija i Avila. U 19. vijeku su se odvijale i druge reforme, ali ova podjela je ostala u enciklopedijama, geografskim i drugim udžbenicima iz sredine vijeka, sve dok nije promjenjena u 20. vijeku. Naprimjer, rana izdanja Enciclopedia Espasa i popularna studentska ekciklopedija Álvarez su pratila podjelu pokrajina na Staru Kastilju i Leon.
Uspostavljanjem autonomne zajednice Kastilja i Leon 1983. godine, Stara Kastilja gubi veliki dio svog jedinstvenog identiteta: 1) politički je spojena sa Leonom u veći entitet, 2) dvije pokrajine su postale autonomne zajednice sa svojim pravima (Santander je postao Kantabrija, a Lorgonjo Rioha).
Vidi još[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
