Stojanka Radosavljević Nataša
| stojanka radosavljević | |
|---|---|
 Stojanka Radosavljević Nataša | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1923. |
| Mesto rođenja | Negotin, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1944. |
| Mesto smrti | Knjaževac, Srbija. |
Stojanka Radosavljević (Negotin, 1923 — Knjaževac, 1944), učenica, pozadinski radnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, član Sreskog Komiteta SKOJ−a.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Stojanka Radosavljević rođena je 1923. godine u Negotinu. Osnovnu školu završila je u rodnom Negotinu u kojem upisuje i Učiteljsku školu. Već u prvoj godini Učiteljske škole uključuje se u pokret napredne omladine, a početkom 1941. postaje i član SKOJ-a. U martu 1942. imenovana je za sekretara skojevskog aktiva u svojoj školi, a zatim postaje i član Mesnog rukovodstva SKOJ-a.[1]
Politički rad[uredi | uredi izvor]
Početkom 1943. godine Stojanka postaje član Okružnog komiteta SKOJ-a Zaječar. Iste godine da bi izbegla hapšenje odlazi u Krajinski partizanski odred zajedno sa Verom Radosavljević, Dragomanom Radojčićem Stambolijom, Nikolom Radosavljevićem, Dobrilom Radosavljević i Milinkom Stevanovićem.[2]
Kao član Okružnog komiteta učesnik je partijske konferencije Timoka i Krajine, održane između sela Grlišta i Zagrađa od 31. maja do 6. juna 1943. Učesnik je i jedan od organizatora velike akcije spasavanja žetve u leto 1943. u organizaciji Okružnog komiteta KPJ.[3]
Posle Okružne partijske konferencije aktivno radi na području Grlišta i okolnih sela. U leto 1943. Stojanka Radosavljević Nataša i Mihajlo Turtić formirali su organizaciju SKOJ-a i u Grljanu. [4]
Pogibija[uredi | uredi izvor]
Stojanka Radosavljević Nataša nastradala je 14. januara 1944. godine u Knjaževcu gde je povremeno ilegalno delovala. Dok su žandarmi provaljivali u kuću spalila je svu arhivu koja je bila kod nje, a zatim se sa drugaricom Milicom Pavlović, da ne bi pale u ruke neprijatelju, ubila pucnjem iz pištolja.[3]
Spomen obeležja[uredi | uredi izvor]
Negotinskim prvoborcima, među kojima je i Stojanka Radosavljević Nataša i njen brat Miomir Radosavljević Piki, podignuta je na ulazu u negotinsko groblje Spomen kosturnica.
Na njihovoj kući u ulici Stojanke Radosavljević 12 u Negotinu u kojoj je 1939. održan prvi sastanak napredne omladine Negotina postavljena je 1959. Spomen ploča.[5]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Blagojević, Božidar (1988). Negotin i Krajina 1941-1944. Negotin: RO Muzej Krajine i Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreča. str. 91.
- ^ Blagojević, Božidar (1988). Negotin i Krajina 1941-1944. Negotin: RO Muzej Krajine i Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreča. str. 119.
- ^ a b Žikić Jovan, Đuričić Mihajlo, Stojanović Božidar i Brzulović Slobodan (2011). Pa se pamti - Negotinska krajina 1940-1945. Negotin: Savez boraca Narodnooslobodilačkog rata Negotin. str. 163. ISBN 978-86-87041-06-6.
- ^ Marković, Miodrag (2014). Zaječar i okolina - Narodnooslobodilačka borba 1941-1945. Zaječar: Savez udruženja boraca Narodnooslobodilačkih ratova Zaječar. str. 212. ISBN 978-86-911781-2-3.
- ^ Plavšić, Nikola (2014). Krajinska spomenica žrtava u ratovima Srbije 19. i 20. veka. Negotin: Istorijski arhiv. str. 300. ISBN 978-86-84187-36-1.