Sudarević
Sudarević (takođe i Sudarović, Sudar, Sudarev) je prezime uobičajeno kod Bunjevaca. Po prvi put abeleženo je u Subotici 1686. g.[1]
Među manje-više poznatim nosiocima ovog prezimena javljaju se:
- Gaja Sudarević, austrijski graničarski zastavnik u Čurugu, kojem su, kao i ženi mu (Šimleni) i sinu im (Iliji), 1. marta 1751. g. u Beču uručeni ugarski plemićki list i grbovnica. Plemstvo je proglašeno u Bačkoj županiji 1752. g.[2]
- Marko Sudarović i Vranje Sudarević, koji su, između ostalih, u Subotici 2. maja 1896. g. potpisali peticiju za pravo narodnog jezika u školi i opštini, koju su Ivan Malagurski, Kalor Đukić i njihovi saradnici prosledili u Budimpeštu tadašnjem ministru prosvete Vlašiću.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Prezimena bunjevačkih rodova“, u: Jovan Erdeljanović, O poreklu Bunjevaca, Beograd 1930, str. 163.
- ^ Mirko Stojnić, „Heraldika plemena bunjevačkog“, Bunjevačke novine. Informativno-političko glasilo Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. oktobar 2011), god. IV, novembar 2008, br. 41, pp. 25.
- ^ „Bunjevački jezik prid ministarstvom“, Neven. Zabavno-poučni misečnik za Bunjevce i Šokce, XIII, 1. libnja 1896, br. 6, pp. 82.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Poreklo prezimena, današnje porodice (jezik: srpski) (jezik: engleski)