Tip 81
| Tip 81[1] | ||
|---|---|---|
|
| ||
| Klasifikacija | višecevni bacač raketa | |
| Šasija | OKU261 . | |
| Istorija | ||
| Zemlja razvoja |  Kina
| |
| Konstruktor | Fabrika 743 (Fabrika mašina Jinki) 5137 Fabrika (Fabrika mašina u Hubei Jiangshan), Norinko (rakete) | |
| Proizvođač | Fabrika 743 (Fabrika mašina Jinki) 5137 Fabrika (Fabrika mašina u Hubei Jiangshan) | |
| Period razvoja | 1970-tih | |
| Period proizvodnje | 1981— 1985 | |
| Period upotrebe | 1985— do danas | |
| Korisnici | Kina Iran
| |
| Dimenzije | ||
| Težina u borbenom položaju | od 18 000 do 30 000 kg | |
| Dužina u marševom položaju | 9800 mm | |
| Širina u marševom položaju | 3240 mm | |
| Visina u marševom položaju | 3500 mm | |
| Naoružanje | ||
| Kalibar | 122 mm | |
| Broj cevi | 40 | |
| Minimalni domet paljbe | 8000 m [2] | |
| Maksimalni domet paljbe | 20 000 m [3] ili 40 000 m sa novim raketama | |
| Maksimalni ugao gađanja | horizontalno 360 ° | |
| Posada | 5 ljudi. | |
| Trajanje plotuna | 20 s [4] | |
| Sporedno | mitraljez 12.7 mm | |
| Pogon | ||
| Tip motora | WR4B-12V150LB 12-cilindrični dizel | |
| Snaga motora | 520 KS | |
| Maksimalna brzina na autoputu | 55 km/č | |
| Doseg vozila | 450 km | |
| Vrsta pogonskog sistema | na točkovima 6×6 | |
Tip 81 predstavlja samohodni 122 mm-ski višecevni bacač raketa (SHVBR) proizveden od strane Narodne Republike Kine za potrebe Narodno oslobodilačke armije kopnenih snaga.[5] Ovaj sistem predstavlja varijantu čuvenog sisteme BM-21 Grad.[6] Tip 81 predstavlja prvi u porodici kineskih samohodnih višecevnih bacača u kalibru 122 mm.[5]
Rotaciono stabilizovana raketa izpaljena iz sistema Tip 81 može biti naoružana visoko-eksplozivnom bojevom glavom ili parčadno eksplozivnom bojevom glavom sastavljenom od čeličnih elemenata.[5]
Varijante[uredi | uredi izvor]
Tip 81[uredi | uredi izvor]
Tip 81 čini lanser sa 40 lansirnih cevi koji se postavlja na OKU261 Honjan 6X6 kamionskoj šasiji.[5]
Tip 83[uredi | uredi izvor]
Tip 83 čini lanser sa 24 lansirne cevi koji se postavlja 6X6 kamionskoj šasiji.[5]
Tip 89[uredi | uredi izvor]
Tip 81 čini lanser sa 40 lansirnih cevi koji se postavlja oklopljenoj šasiji koja je prateći deo samohodne haubice Tip 83. Sve rakete se mogu ispaliti za svega 20 sekundi. Lanser je postavljen na zadnjoj strani uz pomoćni paketa za ponovno punjenje.[5]
Tip 90[uredi | uredi izvor]
Tip 90 čini lanser sa 40 lansirnih cevi koji se postavlja na Tiema SC2030 6X6 kamion. Kamion takođe nosi paket sa punjenjem od 40 dodatnih raketa; lanser koji se ponovo puni u roku od 3 minuta.[5]
Tip 90A[uredi | uredi izvor]
Tip 90A predstavlja unapređenu verziju sistema Tip 90. Lanser sa 40 lansirnih cevi koji se postavlja na Tiema SC2030 6X6 kamion, poseduje unapređenu kontrolu vatre, a cela baterija višecevnih bacača raketa može biti kontrolisana iz samo jednog komandnog vozila. Izrađen je od strane firme Noriko.[7]
Tip 90B[uredi | uredi izvor]
Tip 90B predstavlja unapređenu verziju sistema Tip 90A. Lanser sa 40 lansirnih cevi koji se postavlja se na Beifang Benči 6X6 kamion. Sistem doima dodatak u vidu VZ551 izviđačkog vozila, a komandno vozilo ima poboljšane sisteme upravljanja komandama i vatrom.[8]
PR 50 SHVBR[uredi | uredi izvor]
Poslednja serija ove verzije, saima uvećanu moć za oko 25% zbog povećanja broja lansirnih cevi na 50 u odnosu na originalni model sa 40 cevi. Uključuje karakteristike serija VS SHVBR tako da troškovi rada i ukupni životni ciklus koštaju za oba. Takođe je ugrađena karakteristika koja potiče iz tipa 90B, što omogućava usvajanje raketa različitih dometa, tako da PR50 ima širok opseg od 20 km do 40 km. Kineska oznaka za PR50 SHVBR je Ša Čen Bao (沙尘暴), što znači Peščana oluja, a sistem je imao svoj javni debi 2006. godine na 6. Kineskoj međunarodnoj Avio Kosmičkoj izložbi.[9]
SR-4[uredi | uredi izvor]
Predstavlja razvojni model sistema Tip 81, koji sadrži 40 cevi raspoređenih u dva silosa. Domet je 50 km.[10]
SR-5[uredi | uredi izvor]
SR-5 višecevni bacač raketa koji je imao svaoje prvo predstavljanje javnosti 2012. na Eurosatiri izložbi, sličan je modelu HIMARS, SR-5 je potpuno kompijuterizovan i digitalizovan sistem sa modularnim konceptom dizajna kako bi omogućio da se rakete serije 122 mm i 220 mm rakete usvoje na jednoj šasiji, koristeći iste sisteme za kontrolu vatre i podršku, stoga značajno smanjuje operativne troškove.[11]
SR-5 je izvezen u Alžir, Bahrein i Venecuelu.[12][13]
SR-7[uredi | uredi izvor]
SR-7 je niža varijanta, sa dvadeset cevi iz kojih se ispanjuju raketa u dva kalibra od 122 mm ili šest raketa od 220 mm. Maksimalni domet je 50 km za rakete od 122 mm i 70 km za raketu od 220 mm.[14]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Type 81 / Type 89 / Type 90 122mm Rocket Launcher”. Fas.org. 16. 11. 1999. Pristupljeno 23. 05. 2018.
- ^ http://www.military-today.com/artillery/type_81_mlrs.htm/Type[mrtva veza] 81 Multiple launch rocket system /Firing range 8 - 20 km
- ^ http://www.military-today.com/artillery/type_81_mlrs.htm/Type[mrtva veza] 81 Multiple launch rocket system /Firing range 8 - 20 km
- ^ http://www.military-today.com/artillery/type_81_mlrs.htm/Type[mrtva veza] 81 Multiple launch rocket system /Full salvo duration 20 s
- ^ a b v g d đ e „Type 81 / Type 89 / Type 90 122mm Rocket Launcher”. globalsecurity.org. 11. 07. 2011. Pristupljeno 07. 01. 2013.
- ^ „BM-21 122-mm Multiple Rocket Launcher”. globalsecurity.org. 11. 07. 2011. Pristupljeno 07. 01. 2013.
- ^ „CHINA DEVELOPS TYPE 90A 122 MM MULTIPLE SYSTEM, Archived”. Jane's. 2009. Arhivirano iz originala 15. 01. 2013. g. Pristupljeno 03. 03. 2013.
- ^ „NORINCO 122 mm (40-round) Type 90B multiple rocket system (China), Multiple rocket launchers”. Jane's. 2009. Arhivirano iz originala 13. 02. 2013. g. Pristupljeno 03. 03. 2013.
- ^ „PR50 SPMRL”. Arhivirano iz originala 14. 03. 2016. g. Pristupljeno 03. 11. 2018.
- ^ ARG. „SR-4 Multiple Launch Rocket System - Military-Today.com”. www.military-today.com.
- ^ SR-5 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. novembar 2014) Retrieved 2017-11-29.
- ^ „Algeria has acquired SR5 multiple rocket launchers”. Defence Web. 22. 11. 2017. Arhivirano iz originala 25. 11. 2017. g. Pristupljeno 25. 11. 2017.
- ^ Binnie, Jeremy (16. 01. 2018). „Algeria confirms Chinese MRL acquisition”. IHS Jane's 360. London. Arhivirano iz originala 16. 01. 2018. g. Pristupljeno 16. 01. 2018.
- ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 21. 09. 2017. g. Pristupljeno 19. 07. 2017.