Hram u Denderi
Hram u Denderi | |
Hram u Denderi | |
Informacije o hramu | |
---|---|
Država | Egipat |
Noma | Gornji Egipat |
Božanstva | Hator (glavno), Izis |
Istorijske informacije | |
Period | Šesta dinastija, Srednje kraljevstvo, Ptolemejidi |
Izgradnja započeta | Staro kraljevstvo (Pepi I) |
Opis | |
Šema hrama | |
Širina glavnog hrama | 35 metara |
Dužina glavnog hrama | 81 metar |
Hram u Denderi je staroegipatska grupa hramova u Denderi, 55 km severno od Luksora u Gornjem Egiptu. To je jedan od najpoznatijih hramova Egipta i bio je posvećen boginji Hator. Nalazi se u oblasti antičke provincijske prestonice Tentirisa, koji je važio za važan religijski centar. Danas očuvani kompleks hramova spada u najbolje očuvane egipatske hramove.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Danas očuvani hram potiče iz doba dinastije Ptolemejida, ali se bazira na ranijim građevinama, koje su tu postojale od Starog kraljevstva. Kult boginje Hator postojao je u Denderi, po nekim izvorima, još u praistoriji. Tekstovi u kripti pominju da je hram osnovan u predinastičko vreme. On se pominje u doba Keopsa na jednoj kutiji u kraljevskoj palati u Memfisu.[1] Najraniji poznati hram je izgrađen u vreme vladavine Pepija I, koji je bio prvi faraon nosilac titule „Sin (boginje) Hator, gospodarice Dendere“, što ukazuje na poseban značaj koji je Dendera imala u vreme šeste dinastije.
Najraniji ostaci potiču iz Srednjeg kraljevstva i nalaze se u kapeli božanstva Ka Mentuhotepa II. U jednom dekretu Amenemheta I po prvi put se pominje festival hrama u Dendari. Neki reciklirani kameni blokovi nose imena faraona od Mentuhotepa II u doba Srednjeg kraljevstva, do Šebitka u dvadesetpetoj dinastiji. Tokom osamnaeste dinastije hram je obnovljen u vreme Tutmosa III, a dekoraciju su dodali različiti vladari Novvog kraljevstva, kao to su Amenofis III, Ramzes II i Ramzes III-[1]
U vreme kasnih Ptolemejida došlo je do izgradnje potpuno novog glavnog hrama, što je izvedeno u tri etape. Prva etapa počela je 16. jula 54. godine p. n. e.[1] sa izgradnjom centralne građevine u vreme Ptolemeja XII. Godine 29. p. n. e. hram je bio skoro sagrađen, i sveštenici su počeli da obavljaju svoje dužnosti. Car Tiberije je započeo izgradnju pronaosa sa stubovima boginje Hator, na kojima se nalaze i imena careva Kaligule, Klaudija i Nerona.
Treća etapa izgradnje je bila u vreme Nerona, kada je uređena unutrašnjost hrama, dvorište sa stubovima i kapija. Ovaj projekat nije dovršen. Za vreme vladavine Domicijana i Trajana nastala je kapija na severnom ulazu. Kasnije su izgrađeni bazen sa svetom vodom, sanatorijum i rimske cisterne. Poslednja građevina bila je koptska bazilika iz petog veka.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]