Hronika (istoriografija)
Hronika (grč. χρονικά [chroniká], from χρόνος [chrónos] – „vrijeme“) ili vremenik, istoriografski je rad u kojem su događaji izloženi po hronološkim redosledu zbivanja.[1]
Nastanak[uredi | uredi izvor]
U prvo vrijeme bile su srednjovjekovni zapisi događaja i ličnosti po mjestu u vremenu, i nisu pridavale posebno značenje suštinskim tumačenjima događaja koje su obrađivali. U južnoslovenskom jezičkom podneblju najpoznatija hronika je Hronika popa Dukljanina. Postoje i hronike koje su se bavile drugim vremenima i drugim kulturno-civilizacijskim prostorima. Takvu je napisao mozarapski hroničar u Vizigotskoj Hispaniji – izvor podataka o kasnoj istoriji Vizigota u Hispaniji.
Srpske hronike[uredi | uredi izvor]
.png)
U starijoj srpskoj istoriografiji, najpoznatije su Hronike slavenoserbske, koje je krajem 17. i početkom 18. veka napisao samozvani srpski despot Đorđe Branković (1645-1711).[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Trifunović 1990, str. 364.
- ^ Ređep 2004.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Branković, Đorđe (1994). Hronika Slovena Ilirika, Gornje Mezije i Donje Mezije. Novi Sad: Prometej.
- Branković, Đorđe (2008). Hronike slavenosrpske. 1. Beograd: SANU.
- Branković, Đorđe (2011). Hronike slavenosrpske. 2. Beograd: SANU.
- Ređep, Jelka (2004). Geneza Hronika grofa Đorđa Brankovića. Novi Sad: Prometej.
- Trifunović, Đorđe (1990) [1974]. Azbučnik srpskih srednjovekovnih književnih pojmova (2. izd.). Beograd: Nolit.
