Cvija Cica Trišić
Cvija Cica Trišić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1914. |
| Mesto rođenja | Crnjelovo Donje, Austrougarska |
| Datum smrti | 1986. |
| Mesto smrti | Bijeljina, SFRJ |
Cvija Cica Trišić (1914 - 1986, Crnjelovo Donje, kod Bijeljine) je bila antifašistkinja i aktivistkinja u borbi za ravnopravan položaj žena u Bosni i Hercegovini.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Cvija Cica Trišić rođena je 1914. godine u Donjem Crnjelovu, seoskom području kod Bijeljine. Njen životni put odlikovao se izuzetnom hrabrošću i angažmanom, posebno tokom Drugog svetskog rata i perioda posle njega.
Sa samo 15 godina, nakon što je njen otac preminuo, preuzima odgovornost za domaćinstvo. Već tada je bila udata i imala dvoje male dece. Kada je njen suprug odveden u zarobljeništvo u Nemačku 1941. godine, Cica preuzima brigu za porodicu, pokazujući izuzetnu snagu i samostalnost.
Ubrzo nakon toga, početkom 1942. godine, Cica se pridružuje pokretu otpora okupatoru u Crnjelovu. Postaje aktivistkinja i učestvuje u organizaciji otpora, a tokom 1943. godine postaje prva predsednica seoskog Antifašističkog fronta žena (AFŽ), nakon čega postaje i predsednica AFŽ-a za Srez Bijeljinu. Njena uloga u borbi za ravnopravnost žena i protiv okupatora bila je izuzetno važna.
Pridružuje se 1943.godine Komunističkoj partiji, istovremeno se priključujući i partizanskim snagama na frontu. Nakon povratka u Semberiju, aktivno učestvuje u obnovi organizacija AFŽ-a i učestvuje u mnogim akcijama.
Njen politički angažman i borba za prava žena nastavljaju se i nakon rata. Od 1944. do 1965. godine imala je različite političke funkcije na nivou sreza i Republike, uključujući predsednicu AFŽ-a, predsednicu Narodnog fronta, članicu biroa Sreskog komiteta KPJ, poverenicu za zdravstvo i socijalnu politiku te poslanicu Skupštine Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine u dva saziva.
Njen izuzetan doprinos antifašističkoj borbi i političkom angažmanu prepoznat je i nakon njenog života.
Cica Trišić preminula je 1986. godine u Bijeljini, a sahranjena je uz počasti koje su pripadale borcima Narodnooslobodilačkog pokreta. Njen životni put ostaje inspiracija za hrabrost i odlučnost u borbi za pravdu i jednakost.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Junuzović, Mirza (2015-02-10). „Žene heroji”. BZK - Preporod Bijeljina (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 2024-03-15.
- ^ Gorica Ivić, Jasmina Čaušević, Selma Hadžihalilović (urednice) (2021). LEKSIKON o ženama koje su pomjerile granice u svojim zajednicama u Bosni i Hercegovini : 100 žena - 100 ulica po ženama. Sarajevo: - Sarajevo : Forum Ziviler Friedensdienst e.V. (forumZFD). str. 26. ISBN 978-9926-8431-1-3.