M12 (artiljerija)
 |
| M12 samohodna artiljerija | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  SAD
|
| Namena | samohodna artiljerija |
| Početak proizvodnje | 1942. |
| Broj primeraka | 100 |
| Brzina na putu | 38 km/h |
| Brzina van puta | 19 km/h |
| Doseg | 220 km |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 6.73 m |
| Širina | 2.67 m |
| Visina | 2.7 m |
| Težina | 26 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | 155mm M1917/18 M1 top, 10 granata |
| Sporedno naoružanje | mitraljez M2 Brauning |
| Motor | Rajt (Kontinental) R975 EC2 |
| Snaga (KS) | 340 KS |
| Posada | |
| Posada | 6 (vozač, komandant, poslužioci topa) |
M12 (engl. M12 Gun Motor Carriage) je američka samohodna artiljerija razvijana tokom Drugog svetskog rata. Proizvedeno je ukupno 100 modela, od kojih je 60 napravljeno 1942, a ostalih 40 modela 1943. godine. M12 je igrađen na šasiji tenka M3 Li (neki izvori govore da su kasniji modeli bili izgrađeni na šasiji M4 Šermana. Motor je postavljen napred, kako bi nazad postojao prostor za top i njegovu posadu, tako da su se punioci i nižandžije nalazili na otvorenom, dok je mesto vozača bilo potpuno oklopljeno. Takozvana kašika (poput one kod bagera, samo mnogo veća) se nalazila pozadi. Prilikom pucanja, ona bi se spuštala na zemlju, čime bi znatno smanjila trzaj.
Godine 1943, ova vozila su korišćena za obuku ili su skladištena. Pre invazije na Francusku, 74 modela M12 su poboljšana tokom pripreme za borbene operacije. M12 je korišćen na Zapadnom frontu. Iako je dizajniran za indirektnu paljbu, prilikom invazija na teška utvrđenja, upotrebljavan je i neposredno.
Malo spremište municije mu je omogućavalo da ponese tek 10 granata.
