Arhimandrit Petar (Stanojević)
| Petar (Stanojević) Denkovački | |
|---|---|
 grob oca Petra | |
| Lični podaci | |
| Druga imena | Dragutin Stanojević |
| Datum rođenja | 8. april 1925. |
| Mesto rođenja | Pečenjevce kod Leskovca, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 23. decembar 2005. (81 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Denkovac kod Velikih Pčelica, Srbija |
| Grob | Manastir Denkovac |
| iguman Manastira Denkovca | |
| Godine | 1979—2005 |
Petar (svetovno ime Dragutin Stanojević; Pečenjevce kod Leskovaca, 8. april 1925 — Manastir Denkovac, 23. decembar 2005) bio je srpski shiarhimandrit i iguman Manastira Denkovaca.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Shi-arhimandrit Petar (Stanojević) rođen je 8. aprila 1925. godine u selu Pečenjevce, nedaleko od Leskovaca. Rastući u mnogobrojnoj pobožnoj porodici, od malena je zavoleo Boga i monaštvo tako da je već u 14-toj godini otišao iz roditeljskog doma u manastir. Na Svetog Pantelejmona 1939. godine mali Dragutin (svetovno ime oca Petra) postaje žički iskušenik. U Žiči, na čijem je čelu bio vladika Nikolaj, za duhovnika dobija jeromonaha Gavrila sa kojim u duhovnoj vezi ostaje do smrti starca 1995 godine. Narednih nekoliko godina, do početka rata, iskušenik Dragutin se uči monaškom životu od duhovnih gorostasa kakvi su bili Sveti vladika Nikolaj, starac Gavrilo, otac Jakov Arsović i mnogi drugi.
Po dolasku iz vojske 1948. godine, odlazi u tek osnovanu Šumadijsku eparhija u Manastir Raletinac kod svog duhovnog oca Gavrila koji okuplja mlado bratstvo i oživljava manastir. U ovom manastiru u februaru 1950 godine prima monaški postrig dobivši ime Petar. U tadašnjem bratstvu bili su još nedavno u Gospodu predstavljeni iguman Hilandara otac Mojsije Žarković i otac Sava iz Manastira Vaznesenja.
Po potrebi službe (u međuvremenu postavši jeromonah) otac Petar biva sabrat Manastir Voljavča i Kalenića, da bi 1968. godine, na svoj zahtev i uz blagoslov vladike Valerijana otišao na Svetu Goru, u Manastir Hilandar. U Srbiju se vraća krajem 1979. godine na praznik Svetog apostola Luke. Sa blagoslovom svog duhovnika, igumana Gavrila Raletinačkog, obnovio je i iz ruševina podigao Manastir Denkovac koji je vekovima bio zapušten i od njega načinio duhovno utočište u koji su dolazili.
Sa sigurnošću se može reći da je Manastir Denkovac bio jedan od najposećenijih manastira šumadijske eparhije u koji su dolazili po duhovnu pouku ljudi iz svih krajeva Srbije. Poznat po prelepoj prirodi kojom je okružen i manastirima Sarinac i Raletinac koji su u njegovoj blizini, manastir Denkovac je bio najpoznatiji po ocu Petru.
Otac Petar je preminuo 23. decembra 2005. godine u Manastiru Denkovcu gde je i sahranjen.[2][3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Otac Petar Denkovački”. Glas sa Cera (na jeziku: srpski). 2010-07-19. Pristupljeno 2023-01-07.
- ^ „Svetogorski starci – Radio Srpski Sion” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-01-07.
- ^ Administrator. „SVETA ARHIJEREJSKA LITURGIJA U MANASTIRU DENKOVAC - Eparhija Šumadijska”. www.eparhija-sumadijska.org.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-01-07.
