Atrioventrikularni blok I stepena

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Atrioventrikularni blok I stepena
SinonimiFirst degree heart block, PR prolongation
EKG koji pokazuje AV blok prvog stepena veći od 300 ms
Specijalnostikardiologija
Simptomibez simptoma
KomplikacijeProgresija do atrioventrikularnog bloka II stepena ili atrioventrikularnog bloka III stepena
Uzrocifibroza u AV čvoru, lekovi, vagalni tonus, poremećaji elektrolita
Dijagnostički metodelektrokardiogram
LečenjeIzbegavanje lekova koji blokiraju AV čvor

Atrioventrikularni blok I stepena (AV blok I) bolest je električnog provodnog sistema srca u kojoj se električni impulsi provode od srčanih pretkomora do komora kroz atrioventrikularni čvor (AV čvor) sporije nego što je normalno. Atrioventrikularni blok prvog stepena generalno ne izaziva nikakve simptome, ali može napredovati do težih oblika srčanog bloka kao što je atrioventrikularni blok drugog i trećeg stepena. Dijagnostikuje se pomoću elektrokardiograma, a definiše se kao PR interval duži od 200 ms (0,20 sek).[1]

Atrioventrikularni blok prvog stepena pogađa 0,65 do 1,1% populacije sa 0,13 novih slučajeva na 1.000 osoba svake godine. Kako atrioventrikularni blok prvog stepena retko izaziva bilo kakve simptome, kao izolovani nalaz, retko zahteva lečenje.

Osnovne informacije o AV bloku[uredi | uredi izvor]

Atrioventrikularni (AV) blok je bradijaritmija uzrokovana kašnjenjem ili prekidom u električnoj provodljivosti između pretkomora i komora srca. Atrioventrikularni blok nastaje zbog anatomskih ili funkcionalnih oštećenja i klasifikovan je u tri tipa:[2]

  • Blok I stepena, koji nastaje zbog odloženog provođenja kroz AV čvor.
  • Blok II stepena, koji karakteriše progresivno kašnjenje provodljivosti ili povremeno blokirana provodljivost.
  • Blok III stepena, koji uključuje potpuni prekid provodljivosti između pretkomora i komora srca, uzrokujući potpunu AV disocijaciju.

Pacijenti sa AV blokom može biti asimptomatski ili se može manifestovati sasinkopa, bol u grudima, dispneja, i bradikardija u zavisnosti od težine bloka.

Elektrokardiografija(EKG) postavlja dijagnozu, a lečenje se zasniva na vrsti bloka i hemodinamskoj stabilnosti pacijenta.

Epidemiologija[uredi | uredi izvor]

Prevalencija AV bloka I stepena raste sa godinama, pri čemu većina studija nalazi prevalencu od 1,0% do 1,5% do 60. godine, u kom trenutku prevalencija raste na približno 6,0%. Stope prevalencije iznad 10% su primećene u populaciji mladih sportista, što sugeriše da povećani autonomni tonus parasimpatikusa igra ulogu u razvoju AV bloku I stepena kod mlađih pacijenata.[3][4]

Češći je kod muškaraca, sa približnim odnosom između muškaraca i žena od 2 : 1.

Etiologija[uredi | uredi izvor]

EKG u hiperkalijemiji

Atrioventrikularnog bloka I stepena može biti uzrokovan sledećim uslovima:[5]

Patofiziologija[uredi | uredi izvor]

Elektrofiziološke studije su pokazale da produženje PR intervala može biti posledica kašnjenja provodljivosti lociranog u atrioventrikularnom čvoru, desnoj pretkomori ili His Purkinjeovom sistemu. Međutim, najčešće zahvaćeno mesto je AV čvor. Morfologija i veličina QRS kompleksa odražavaju da je His Purkinjeov sistem mesto kašnjenja provodljivosti. Prisustvo AV bloka prvog stepena na EKG-u predstavlja produženo sprovođenje u AV čvoru, obično zbog povećanog tonusa vagusa kod mlađih pacijenata i fibroze provodnog sistema kod starijih pacijenata.[9]

Iako se provodljivost usporava, svaki impuls koji potiče iz pretkomora prenosi se u komore. Kašnjenje provodljivosti takođe može biti posledica disfunkcije u pretkomori, na Hisovom snopu ili u Purkinjeovom snopu. Odloženo sprovođenje u ovim oblastima je češće zbog osnovne bolesti srca i češće napreduje do AV blokade višeg stepena.

Pacijenti sa abnormalnostima provodljivosti koji potiču iz Hisovog snopa ili Purkinje ovog snopa imaju veću verovatnoću da imaju produžene QRS kompleksa, kao i produženi PR interval i AV bloka prvog stepena.

Produžena provodljivost se dobro podnosi, posebno kada je PR interval kraći od 0,30 sekundi. Kako se PR interval produžava preko 0,30 sekundi, sinhronizacija pretkomorske i komorske sistole se pogoršava, što potencijalno dovodi do slabog komorskog predopterećenja i simptoma „sindroma pejsmejkera.[10] Loše ventrikularno punjenje usled produženih PR intervala takođe može dovesti do mitralne regurgitacije, što pogoršava stanja kao što je srčana insuficijencija.

Dijagnoza[uredi | uredi izvor]

Kod zdravih osoba, AV čvor usporava provođenje električnih impulsa kroz srce. Ovo se manifestuje na površinskom elektrokardiogramu (EKG) kao PR interval. Normalni PR interval je od 120 ms do 200 ms dužine. Ovo se meri od početnog otklona P talasa do početka QRS kompleksa.[11]

Kod srčanog bloka prvog stepena, AV čvor sporije sprovodi električnu aktivnost. Ovo se posmatra kao PR interval duži od 200 ms na površinskom EKG-u. Obično je slučajan nalaz na rutinskom EKG-u.[11]

Srčani blok prvog stepena ne zahteva nikakva posebna ispitivanja osim određivanja nivoa elektrolita i ispitivanja lekova, posebno ako se sumnja na njihovo predoziranje.

Terapija[uredi | uredi izvor]

Terapija uključuje identifikaciju i ispravljanje disbalansa elektrolita i zadržavanje svih štetnih lekova. Ovo stanje ne zahteva prijem u bolnicu osim ako ne postoji pridruženi infarkt miokarda. Ako postoji potreba za lečenjem nepovezanog stanja, treba paziti da se bolesnik ne uvede bilo koji lek koji može usporiti AV provođenje. Ako to nije izvodljivo, kliničari treba da budu veoma oprezni kada uvode bilo koji lek koji može da uspori provođenje; i da obavezno redovno prate EKG-a.[11]

Iako bolest obično ne napreduje do viših oblika srčanog bloka, može zahtevati ambulantno praćenje i povremeno raćenje EKG-a, posebno ako postoji komorbidni blok grane snopa.

Prognoza[uredi | uredi izvor]

Izolovani srčani blok prvog stepena nema direktnih kliničkih posledica i nema simptoma ili znakova povezanih sa tim. Prvobitno se smatralo da ima benignu prognozu. Međutim u jednoj studiji prisustvo produženog PR interval ili AV bloka prvog stepena udvostručilo je rizik od razvoja atrijalne fibrilacije, utrostručilo rizik od potrebe za veštačkim pejsmejkerom i bio povezaan sa malim povećanjem mortaliteta. Ovaj rizik je bio proporcionalan stepenu produženja PR interval.[12]

Podgrupa pojedinaca sa trijadom srčanog bloka prvog stepena, bloka desne grane snopa i prednjeg levog fascikularnog bloka ili levog zadnjeg fascikularnog bloka (poznatog kao trifascikularni blok) može biti u većem riziku od progresije do potpunog srčanog bloka.[2]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Lesson VI - ECG Conduction Abnormalities”. Pristupljeno 2009-01-07. 
  2. ^ a b „Atrioventricular block (AV block) | Concise Medical Knowledge”. www.lecturio.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-07-04. 
  3. ^ Rojas LZ, Glisic M, Pletsch-Borba L, Echeverría LE, Bramer WM, Bano A, Stringa N, Zaciragic A, Kraja B, Asllanaj E, Chowdhury R, Morillo CA, Rueda-Ochoa OL, Franco OH, Muka T. Electrocardiographic abnormalities in Chagas disease in the general population: A systematic review and meta-analysis. PLoS Negl Trop Dis. 2018 Jun;12(6):e0006567.
  4. ^ Mantovani, A.; Rigolon, R.; Pichiri, I.; Morani, G.; Bonapace, S.; Dugo, C.; Zoppini, G.; Bonora, E.; Targher, G. (decembar 2017). „Relation of elevated serum uric acid levels to first-degree heart block and other cardiac conduction defects in hospitalized patients with type 2 diabetes”. J Diabetes Complications. 31 (12): 1691—1697. PMID 29033310. doi:10.1016/j.jdiacomp.2017.09.011. .
  5. ^ David t. Huang, MD; Travis Prinzi, MD (2014). Clinical Cardiac Electrophysiology in Clinical Practice. Springer. ISBN 978-1-4471-5433-4. OCLC 897466910. 
  6. ^ Graham I, Atar D, Borch-Johnsen K, Boysen G, Burell G, Cifkova R, et al. European guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice: full text. Fourth Joint Task Force of the European Society of Cardiology and other societies on cardiovascular disease prevention in clinical practice (constituted by representatives of nine societies and by invited experts). Eur J Cardiovasc Prev Rehabil. 2007 Sep;14 Suppl 2:S1-113.
  7. ^ Kratz, Alexander; Ferraro, Maryjane; Sluss, Patrick M.; Lewandrowski, Kent B. (2004). „Normal Reference Laboratory Values”. New England Journal of Medicine. 351 (15): 1548—1563. PMID 15470219. doi:10.1056/NEJMcpc049016. .
  8. ^ Middelveen, MJ, Bandoski, C, Burke J, Sapi E, Mayne PJ, Stricker RB, 2104, ‘Isolation and Detection of Borrelia burgdorferi from Human Vaginal and Seminal Secretions’, Presented at the Western Regional Meeting of the American Federation for Medical Research, Carmel, CA, January 25, 2014.
  9. ^ Cheng, S.; Keyes, M. J.; Larson, M. G.; McCabe, E. L.; Newton-Cheh, C.; Levy, D.; Benjamin, E. J.; Vasan, R. S.; Wang, T. J. (2009-06-24). „Long-term outcomes in individuals with prolonged PR interval or first-degree atrioventricular block”. JAMA. 301 (24): 2571—7. PMC 2765917 Slobodan pristup. PMID 19549974. doi:10.1001/jama.2009.888. 
  10. ^ Barold, S. S. (maj 1996). „Indications for permanent cardiac pacing in first-degree AV block: Class I, II, or III?”. Pacing Clin Electrophysiol. 19 (5): 747—51. PMID 8734740. S2CID 19763653. doi:10.1111/j.1540-8159.1996.tb03355.x. .
  11. ^ a b v Oldroyd, Sean H.; Quintanilla Rodriguez, Bryan S.; Makaryus, Amgad N. (2023), First-Degree Heart Block, StatPearls Publishing, PMID 28846254, Pristupljeno 2023-07-04 
  12. ^ Cheng S, Keyes MJ, Larson MG, McCabe EL, Newton-Cheh C, Levy D, Benjamin EJ, Vasan RS, Wang TJ (2009). „Long-term outcomes in individuals with prolonged PR interval or first-degree atrioventricular block”. JAMA. 301 (24): 2571—2577. PMC 2765917 Slobodan pristup. PMID 19549974. doi:10.1001/jama.2009.888. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Klasifikacija
Spoljašnji resursi
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Атриовентрикуларни_блок_I_степена&oldid=27442698”