Vitomil Zupan
| Vitomil Zupan | |
|---|---|
 Vitomil Zupan | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. januar 1914. |
| Mesto rođenja | Ljubljana, Austrougarska |
| Datum smrti | 14. maj 1987. (73 god.) |
| Mesto smrti | Ljubljana, SFR Jugoslavija |
| Narodnost | Slovenac |
| Obrazovanje | građevinski inženjer |
| Zanimanje | pisac, pesnik |
| Porodica | |
| Deca | 3 |
| Roditelji | Ivan Zupan Ivanka Korban |
| Književni rad | |
| Jezik stvaranja | slovenački |
| Žanr | romani, drama, pesme |
| Uticaji od | Luj-Ferdinand Selin, Andre Žid, Ernest Hemingvej, Lojze Kovačič, Henri Miler, Andre Malro |
| Uticao na | Dušan Pirjevec Ahac, Marjan Rožanc, Borut Kardelj |
| Najvažnija dela | Komedija človeškega tkiva, Menuet za kitaro, Levitan, Potovanje na konec pomladi, Igra s hudičevim repom, Apokalipsa vsakdanjosti |
| Nagrade | 1947. Prešernova nagrada (drama Rođen u oluji), 1973. Župančičeva nagrada (roman Putovanje za kraj proleća), 1982. Župančičeva nagrada (roman Levitan), 1984. Prešernova nagrada za literarni rad |
Vitomil Zupan (Ljubljana, 18. januar 1914 — Ljubljana, 14. maj 1987) bio je slovenački pripovedač, romansijer, dramaturg i pesnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je kao sin austrougarskog oficira Ivana i učiteljice Ivanke (rođena Korban). Otac mu je ubijen u Prvom svetskom ratu 1916, nakon čega mu se majka ponovo udala. Gimnaziju je završio u Ljubljani, nakon čega se upisao na tehnički fakultet u Ljubljani. Studije građevine završio je tek 1959. Vitomil Zupan je živeo boemskim životom. Dosta je putovao, uz put radeći sitnije poslove; radio je na engleskom brodu kao ložač, učitelj skijanja u Bosni, kao bokser, moler u Francuskoj i postavljač gromobrana.
U domovini je bio povezan sa levičarskim studentskim organizacijama, takođe, bio je član Sokola. Početkom Drugog svetskog rata postao je deo oslobodilačkog fronta Slovenije. Nakon hapšenja, Italijani ga šalju u logor Čiginje 1942, a potom u Gonars, odakle se sam spasio bekstvom i pridružio partizanima. Pre rata i za vreme borbe bio je aktivan pisac.
Nakon rata bio je urednik kulturnog programa na Radiju Ljubljana. Posle odsluženog zatvora završio je fakultet građevinarstva, nakon čega je delovao kao samozaposlen pisac. Imao je dva sina i jednu kćer. Pokopan je na ljubljanskom groblju Žale.[1][2][3]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- 1947. Prešernova nagrada (drama Rođen u oluji)
- 1973. Župančičeva nagrada (roman Putovanje za kraj proleća)
- 1982. Župančičeva nagrada (roman Levitan)
- 1984. Prešernova nagrada za književni rad
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Marjeta Žebovec: Slovenski književniki. Ljubljana: Karantanija, 2006. COBISS.SR 229438976
- ^ Inkret Andrej. "Zupan Vitomil". Slovenski biografski leksikon. Slovenska biografija. Ljubljana: ZRC SAZU, 2013. (COBISS)
- ^ Janko Kos in drugi, Interpretacije: Vitomil Zupan. Ljubljana: Nova revija, 1993. (COBISS)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
