Episkop kostajničk Dionisije
| Dionisije Ugarković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum smrti | 1716. |
| Mesto smrti | Habzburška monarhija |
| episkop kostajnički | |
| Godine | 1713—1716 |
| Prethodnik | Atanasije Ljubojević |
| Naslednik | Nikanor Dimitrijević |
Dionisije Ugarković (umro 1716. godine) je bio srpski pravoslavni episkop kostajnički od 1713. do 1716. godine, sa arhijerejskom katedrom u manastiru Komogovini.[1]
Prethodna služba[uredi | uredi izvor]
Dionisije Ugarković potiče iz sela Radišića u Zrinskom polju.[2] Početkom 18. veka, on je bio jedan od neposrednih saradnika vladike Atanasija Ljubojevića na zrinopoljskom području oko srpskog pravoslavnog manastira Komogovine (Banija). Nakon znamenitog Krušedolskog sabora (1708), car Jozef I je priznavao eparhijsku nadležnost vladike Atanasija samo na područjima Zrinopolja, Like i Krbave, usled čega je nakon vladičine smrti (1712) doveden u pitanje opstanak jedinstvene eparhije za celokupno područje Gornje Krajine.[3]
Episkopska služba[uredi | uredi izvor]
Na crkveno-narodnom saboru koji je održan 1713. godine u Sremskim Karlovcima doneta je odluka o podeli Gornje Krajine na dve posebne eparhije: Kostajničku koja je obuhvatala Zrinopolje, Liku i Krbavu, odnosno Gornjokarlovačku za predratno područje Karlovačkog generalata oko manastira Gomirja. Za episkopa kostajničkog izabran je Dionisije Ugarković, dok je za episkopa gornjokarlovačkog izabran Danilo Ljubotina. Obojica su već tokom iste godine dobili carsku potvrdu.[4]
Kao vladika kostajnički, koji je nasledio Atanasa Ljubovića, Dionisije Ugarković je stolovao u manastiru Komogovini. Međutim, pošto je glavno mesto na području njegove eparhije bila Kostajnica, već tada se postavilo pitanje o prenosu eparhijske uprave u ovaj grad. Dodatnu teškoću je predstavljalo to što je severni deo eparhijskog područja (Banija) bio geografski odvojen od južnog dela (Lika i Krbava). Iako nije dugo poživeo, vladika Dionisije je tokom svoje trogodišnje uprave stekao zasluge za prvobitno uređenje ove srpske eparhije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vuković 1996, str. 167.
- ^ Radoslav Lopašić: "Karlovac", Zagreb 1879.
- ^ Grbić 1891a, str. 273-276.
- ^ Grbić 1891b, str. 184-185.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Grbić, Manojlo (1891a). Karlovačko vladičanstvo. knj. 1. Karlovac.
- Grbić, Manojlo (1891b). Karlovačko vladičanstvo. knj. 2. Karlovac.
- Radeka, Milan (1963). Srbi i pravoslavlje Gornje Krajine. Zagreb: Savez udruženja pravoslavnog sveštenstva.
- Radeka, Milan (1975). Gornja Krajina ili Karlovačko vladičanstvo. Zagreb: Savez udruženja pravoslavnih sveštenika.
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Evro, Unireks, Kalenić.
- Dabić, Vojin S. (2000). Vojna krajina: Karlovački generalat (1530-1746). Beograd: Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve.
- Zlatko Kudelić, Marčanska biskupija: Habsburgovci, pravoslavlje i crkvena unija u Hrvatsko-slavonskoj vojnoj krajini (1611-1755), Zagreb 2007.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
