Ilija Marković (učitelj)
 |
Ilija Marković | |
|---|---|
| Datum rođenja | 18. februar 1842. |
| Mesto rođenja | Titel |
| Datum smrti | 10. april 1929. (87 god.) |
| Mesto smrti | Bačko Gradište |
Ilija Marković (Titel, 18. februar 1842 — Bačko Gradište, 10. april 1929) je bio srpski učitelj u Mošorinu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Roditelji su mu bili Naum i Marija rođ. Bakić. Supruga mu je bila Milica, iz poznate familije Banjčevih, koju pominje prota Radoslav u monografiji „Inđija“: „... U Šajkaškoj imade takođe mnogo naseljenika iz Dalmacije i Hrvatske. Tako u Mošorinu imade takođe mnogo naseljenika iz okoline Knina kao: Banjac, Bedov, Dražeta, Đurđević, Kanazir itd. Zovu ih 'Šijaci'. Ima i 'Šijački sokak'...“.
U knjizi „Stari srpski zapisi i natpisi u Vojvodini“ navedeno je osam zapisa učitelja Markovića. Iz njih se vidi, da je 1860. bio «djetonastavnik v mjestje Mošorinje», takođe od 1861 — 1900. godine. U jednom zapisu od 1872. stoji: Godine 1860. u proleće dođem u Mošorin za suplenta na mesto Vase Klaića, a meseca septembra iste godine budem od General-Komande Temišvarske potvrđen za stalnog učitelja. Godine 1866. promenem se sa Sentivanskim učiteljem Podejskim i budem u Sent Ivanu, (današnjem Šajkašu) 3 godine, a 1869. godine dođem opet natrag u Mošorin na mesto Save Pešića. Značajni podaci za Mošorin su i sledeći: Meseca oktobera 1872. godine otvorena je druga srpska škola. Kako zdanje školsko nije bilo gotovo, držana je škola u kući mošorinskog žitelja Kuzmana Jovanovića.
Zdanje za novu školu počelo se praviti 1873. pred jesen, a dovršeno je 1874. godine pred jesen. Prvi učitelj u novoj školi bio je Ilija Marković, kog je, po nagovoru ovdašnji trgovaca Đ. J. i S. M. politična opština s pomoću sreza, uprkos i proti volje crkvene opštine, iz stare u novu školu premestila.
Ilija Marković bio je učitelj u Mošorin 1860 — 1866. Od 1866 — 1869. u Kovilj Sentivanu. Zatim do 1894. opet u Mošorinu. Julski Minej (Moskva 1784) ponovo je ukoričen meseca maja 1899. godine. U to vreme predsednik crkvene opštine bio je Đoka Bačkalić; perovođa Ilija Marković, učitelj; tutori Nestor Rusmir i Miloš Jovanović.
U knjizi o graničarskim narodnim školama i njihovim učiteljima Andrije Ognjanovića, piše za Iliju Markovića da je bio u Mošorinu od 1872/3-1896, a u Sentivanu od 1867 — 1868. godine. No, ipak su mnogo merodavniji lični zapisi učitelja Markovića, u crkvenim knjigama.
Kao penzionisani učitelj, bio je 1902. izabran za člana Eparhijske skupštine eparhije bačke.
Umro je u Feldvarcu, gde je prešao da živi, 10. aprila 1929. godine u 3 sata izjutra. Sahranjen je u Mošorinu.
