Orlec
Orlec je mali okrugli tepih sa slikom orla kako lebdi nad gradom. U pravoslavlju, ovo je element poštovanja episkopskog čina.[1]
Upotreba u pravoslavlju[uredi | uredi izvor]
Na orlecu stoji episkop na mestima gde on vrši liturgijski ulazak tokom Svete liturgije. Počeli su da se koriste prvi put u 13. veku u Vizantiji. Tada su bili svojevrsna nagrada koji je car Vizantije darivao carigradskim patrijarsima.
Orao je na ruskim orlovima tada bio jednoglavi, za razliku od dvoglavih na orlovima vizantijskih episkopa, tako da orlec u regionu Rus nije bio carska nagrada, već nezavisan crkveni simbol.
Duhovno značenje orla sa slikom grada i orla koji lebdi iznad njega ukazuje pre svega na nebesko poreklo vlasti i dostojanstva episkopskog zvanja. Stajući na orlecu, episkop sve vreme staje na orlu, odnosno, orao simbolično stalno nosi episkopa.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Nastolьnaя kniga svящennoslužitelя. Moskva: Izdatelьskiй Sovet RPC.”. Arhivirano iz originala 14. 11. 2016. g. Pristupljeno 20. 02. 2020.