Paraolimpijski komitet Srbije
Paraolimpijski komitet Srbije je osnovan 1999. godine kao komitet SR Jugoslavije, da bi menjao svoje ime u skladu sa promenama imena države, najpre u Paraolimpijski komitet Srbije i Crne Gore i konačno u Paraolimpijski komitet Srbije.
Istorija pokreta kod nas[uredi | uredi izvor]
Na našim prostorima je prva organizacija koja se bavila sportom osoba sa invaliditetom bila Savez za sport i rekreaciju invalida Jugoslavije – SSRIJ i zadatak mu je bio da podstiče, pomaže, koordinira i organizuje psihofizičku rehabilitaciju i resocijalizaciju osoba sa invaliditetom. Podaci državnog zavoda za statistiku kažu da su 1988. godine u SFRJ postojale 142 sportsko–rekreativne organizacije u kojima se 41 000 osoba sa invaliditetom bavila sportom i da je sa ovim organizacijama radilo 45 plaćenih i 685 stručnjaka–volontera i 1 048 amaterskih sportskih radnika. Tada je postojalo i 7 sportsko–rekreativnih organizacija gluvih i gluvonemih sa 807 članova.
Istorija svetskog pokreta[uredi | uredi izvor]
Idejni tvorac Paraolimpijskog pokreta je dr. Ludvig Gutman. Pokret je nastao iz ideje dr Gutmana da uvede sportske aktivnosti kao deo programa za rehabilitaciju u Centru za povrede kičmene moždine u Stouk Mandevilu u Velikoj Britaniji, 1944. godine. Preteča Paraolimpijskih igara su Stouk Mandevilske igre, koje su prvi puta održane 1952. godine, dok su prve Paraolimpijske igre održane 1960. godine u Rimu i na njima su se održala takmičenja u šest disciplina: atletici, plivanju, košarci, stonom tenisu, mačevanju i streličarstvu, na njima je učestvovalo oko 400 sportista iz 23 zemlje.
Od 1960. godine se Paraolimpijske igre održavaju svake četiri godine, a od 1988. godine se održavaju odmah nakon Olimpijskih igara u istoj zemlji.
Letnje paraolimpijske igre[uredi | uredi izvor]
- 1960. Rim, Italija
- 1960. Tokio, Japan
- 1968. Tel Aviv, Izrael
- 1972. Hajldelberg, Nemačka
- 1976. Toronto, Kanada
- 1980. Arnhem, Nemačka
- 1984. Njujork, SAD i Ajlsberi, Velika Britanija
- 1988. Seul, Južna Koreja
- 1992. Barselona, Španija
- 1996. Atlanta, SAD
- 2000. Sidnej, Australija
- 2004. Atina, Grčka
- 2008. Peking, Kina
- 2012. London, Velika Britanija
- 2016. Rio de Ženeiro, Brazil
Zimske paraolimpijske igre[uredi | uredi izvor]
- 1976. Omskoldsvik, Švedska
- 1980. Gelo, Norveška
- 1984. Inzbruk, Austrija
- 1988. Inzbruk, Austrija
- 1992. Tinj-Albertvile, Francuska
- 1994. Lilehamer, Norveška
- 1998. Nagano, Japan
- 2002. Salt Lejk Siti, SAD
- 2006. Torino, Italija
- 2010. Vankuver, Kanada
- 2014. Soči, Rusija
- 2018. Pjeongčang, Južna Koreja
Organizacijom paraolimpijskih igara se od 1984. do 1989. godine bavio se Internacionalni koordinacioni komitet (International Coordinating Committee – ICC). Od 1989. godine nacionalni paraolimpijski komiteti su udruženi u Međunarodni paraolimpijski komitet (International Paralympic Committee – IPC) čije je sedište u Bonu u Nemačkoj.[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Paraolimpijski komitet Srbije”. Savez studenata FON. Arhivirano iz originala 10. 12. 2020. g. Pristupljeno 11. 6. 2019.
