Perrenatna kiselina
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
perrenatna(VII) kiselina
| |
| Drugi nazivi
hidratisani renijum(VII) oksid
| |
| Identifikacija | |
| ECHA InfoCard | 100.033.968 |
| MeSH | Perrhenic+acid |
| RTECS | TT4550000 |
| Svojstva | |
| H4O9Re2 (osnovno) HO4Re (gas) | |
| Molarna masa | 251,2055 g/mol |
| Agregatno stanje | bledožuta supstanca |
| Gustina | ? |
| Tačka topljenja | °C (? K) |
| Tačka ključanja | sublimira |
| rastvorljiva | |
| Struktura | |
| Geometrija molekula | oktaedar-tetraedar (osnovno) tetraedar (gas) |
| Opasnosti | |
| Glavne opasnosti | korozivna |
| R-oznake | R34 |
| S-oznake | S26, S36/37, S39, S45 |
| NFPA 704 | |
| Tačka paljenja | ne gori |
| Srodna jedinjenja | |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Perrenatna kiselina je neorganska kiselina opšte formule H4O9Re2 pri čemu je oksidacioni broj renijuma +7.
Dobijanje[uredi | uredi izvor]
Dobija se u reakciji renijum(VII) oksida sa vodom[1]:
- Re2O7 + H2O → 2H+ + 2ReO2
Svojstva[uredi | uredi izvor]
To je čvrsta kristalna supstanca, tamnocrvene boje. Rastvor kiseline u vodi je bezbojan. U tom rastvoru kiselina je veoma disosovana. Ukoliko se rastvor isparava, na kraju će zaostati odgovarajući renijumov oksid, a da se u međuvremenu ne nagradi bezvodna kiselina.[1][2][3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Filipović I. & Lipanović, S. (1982) Opća i anorganska kemija. Školska knjiga: Zagreb.
- ^ Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0487-3.
- ^ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0911910131.
