Fingalova pećina

Fingalova pećina
Fingalova pećina
Položaj
Mesto	Hebridi Škotska
Odlike
Geologija (tip)	morska pećina
Dužina	113 m m

Fingalova pećina (engl. Fingal’s Cave) je čuvena morska pećina, izdubljena u steni morskom vodom, na ostrvu Stafa, koje je deo unutrašnjeg dela Hebridskih ostrva. Zidovi su sastavljeni od vertikalnih šestougaonih bazaltnih stubova dubokih 69 metara i visokih 20 metara. Deo je istoimenog rezervata prirode Škotske. Dužina Fingalove pećine je 113 m, maksimalna širina njenog ulaza je 16,5 m. Fingalova pećina nalazi se 32 km od grada Tobermori.

Na keltskom jeziku pećina se zove Uamh-Binn, što se može prevesti kao 'pećina melodija'. Zapravo, ovo mesto ima jedinstvenu akustiku zahvaljujući svodu u obliku kupole. Hirovito transformisani zvuci surfa čuju se u unutrašnjosti pećine, što čini da izgleda kao džinovski, čudesan hram.

Otkrivač pećine bio je prirodnjak Josef Banks koji je ovo mesto posetio 1772. godine. Privučeno slavom ovog prirodnog čuda, ostrvo je posetio Valter Skot, Vilijam Vordsvort, Džon Kits, Alfred Tenison, Žil Vern, August Strindberg (pećina je postavka jednog od njegovih dela), Kraljica Viktorija i umetnik Vilijam Tarner, koji je 1832. slikao pejzaž s pogledom na pećinu.

Današnje ime pećina je dobila po uvertiri Feliksa Mendelsona „Fingalova pećina“, inspirisana melodičnim akordima koje je čuo tokom posete pećini 1829. godine Fingal (doslovno, „beli lutalica“) - legendarni junak drevne keltske antike, o kome je Džejsm Mejkferson svetu pričao u jednoj od pesama Osijanovskog ciklusa. Prema legendi, Fingal (ili Fin) je sagradio nasip između Škotske i Irske, takozvani Prolaz divova.

Lučni ulaz u pećinu je preuzak za čamce. Turisti se mogu probiti unutra uskom stazom odmah iznad ivice vode. Gledajući iz pećine, može se uočiti obris svetog ostrva Iona - mesta sahrane drevnih škotskih kraljeva, uključujući Magbeta.

Takođe, ova pećina je prisutna u igri Majnkraft u obliku kanjona.