Foker T.II
 Avion Foker T.II u letu | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Pogon | |
| Performanse | |
| Naoružanje | |
| Uveden u upotrebu | 1922. |
| Povučen iz upotrebe | 1926. |
| Status | neaktivan |
| Prvi korisnik |  SAD mornarica |
| Broj primeraka | 3 |
| Dužina | 15,56 |
| Razmah krila | 19,83 |
| Visina | 3,53 |
| Prazan | 2.565 |
| Normalna poletna | 3.314 |
| Klipno-elisni motor | 1 x Liberty 12A V-12 |
| Snaga | 1 x 300 kW |
| Brzina krstarenja | 130 km/h |
| Maks. brzina na Hopt | 167 km/h |
| Dolet | 650 km |
| Osnovno | 1 h 7,62 mm mitraljez |
| Bombe | 1 h torpedo |
Foker T.II (nem. Fokker T.II) je hidroavion torpedo-bombarder napravljen u Holandiji. Avion je prvi put poleteo 1921. godine. To je bio jednomotorni, niskokrilac, dvosedi hidroavion mešovite konstrukcije[1].
Projektovanje i razvoj[uredi | uredi izvor]
Foker je 1920. godine radio na projektu bombardera koji je imao oznaku T.I ali taj projekt je ostao samo na papiru. Foker Т-II je bio prvi avion iz serije T koji je zaista napravljen. Avion je osmišljen kao bombarder i torpedni bombarder. Avion je prvi put poleteo 1921. godine[2].
Tehnički opis[uredi | uredi izvor]
Trup aviona Foker T.II je bio pravougaonog poprečnog preseka. Noseća struktura trupa aviona je bila napravljena kao rešetkasta zavarena konstrukcija napravljena od tankozidih čeličnih cevi visoke čvrstoće a obloga trupa je bila delimično od duraluminijumskog lima i impregniranog platna (kljun aviona je bio obložen limom a trup i rep su bili obloženi impregniranim platnom). U trupu su se nalazila dva otvorena kokpita u prvom je sedeo pilot a u drugom bomber-stražnji strelac. Oba člana posade su imala izvanredan pregled iz svojih kabina. Kokpit pilota je imao zaštitni vetrobran a u drugom kokpitu je na obrtnom postolju bio montiran mitraljez.
Pogonska grupa se sastojala od tečnošću halađenog linijskog motora sa 12-cilindara u V-rasporedu Liberty 12A snage 298 kW (400 KS) i dvokrake drvene elise fiksnog koraka. Hlaljdnjak za hlađenje rashladne tečnosti motora se nalazio ispred motora a iza elise i obezbeđivao je zadovoljavajuće hlađenje motora.
Krila su bila konzolna samonoseća drvene konstrukcije debelog profila i pravougaonog oblika. Imala su dve ramenjače za koje su bili čeličnom konstrukcijom vezani plovci. Obloga krila je bila delom od drvene lepenke a delom od impregniranog platna. Eleroni su bili drvene konstrukcije presvučeni impregniranim platnom i bili su vezani za drugu ramenjaču.
Repne površine su klasične i sastoje se od vertikalnog i dva horizontalna stabilizatora, kormila pravca i visine. Svi elementi su imali konstrukciju od čeličnih cevi a oblogu od impregnitanog platna. Horizontalni stabilizatori su bili vezani za trup aviona a dodatno kosim upornicama, sa donje strane bili oslonjeni na trup aviona a sa gornje strane su bili zatezačima pričvršćeni za vertikalni stabilizator i na taj način dodatno ukrućeni. Upravljanje pokretnim repnim površinama (kormilima) obavljano je uz pomoć čeličnih užadi (sajli).
.jpg)
Stajni trap U verziji klasičan bombarder oavaj avion je imao fiksni stajni trap sa prednjim točkovima i drljačom na repu aviona. Torpedni bombarder je umesto klasičnog fiksnog stajnog trapa sa točkovima imao dva višekomorna plovka sa kaskadom radi lakšeg odvajanja od vodene površine pri uzletanju. Plovci su se nalazili ispod krila za čiju su konstrukciju bili vezani. Pored toga kosim nosačima su bili vezani za noseću konstrukciju trupa aviona tako da je svaki plovak bio nezavisan jedan od drugog. Ovakva konstrukcija je omogućavala da donja strana trupa bude slobodna za postavljanje i lansiranje torpeda koja su bila okačena ispod trupa aviona.
Naoružanje: Avion T.II je bio naoružan streljačkim naoružanjem koje su sačinjavala 1 mitraljez kalibra 7,62 mm. Mitraljez se nalazio drugom kokpitu (stražnji strelac). Od bombarderskog naoružanja avion je mogao da ponese u trupu 400 kg bombi raznih težina ili jedno torpedo okačeno spolja ispod trupa aviona.
Verzije[uredi | uredi izvor]
- FT-1 - Verzija Т.II isporučena američkoj mornarici.
- FT-2 - Prilagođena verzija prema zahtevu američke mornarice.
Operativno korišćenje[uredi | uredi izvor]
Tri aviona Foker T.II su isporučena američkoj mornarici 1922. godine i označena su kao FT1, skraćenica od Foker Torpedo 1. Avion je testiran sa još pet drugih između oktobra 1922. i maja 1923. godine. Međutim, Daglas DT-1 se pokazao kao najbolji. Nakon ovih testiranja avioni FT1 su naknadno modifikovani prema zahtevu američke mornarice i nazvani FT2. Korišćeni su u US Navy do 1926. godine kada je avion povučen iz upotrebe[3].
Zemlje koje su koristile avion[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Литература[uredi | uredi izvor]
- Jean-Denis Lepage, Torpedo Bombers 1900-1950, An Illustrated History, Pen & Sword Aviation, Barnsley, 2020. ISBN 978-1-52676-347-1.
- Wesselink, Theo; Postma, Thijs (1982). De Nederlandse vliegtuigen. Haarlem: Romem. ISBN 90-228-3792-0. str. 24..
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- http://www.airwar.ru/enc/bww1/fokt2.html
- https://www.fokker-history.com/de-t-serie
- https://www.fokker-history.com/t-ii
- http://www.dutch-aviation.nl/index5/Military/index5-1%20Fokker%20Military%20Aircrafts.html
- http://www.dutch-aviation.nl/index5/Military/index5-1%20T2.html
- https://www.flickr.com/photos/sdasmarchives/7585273892
- https://profilbaru.com/Fokker_T.II
- https://hmong.es/wiki/Fokker_T.II
